Τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στα Ιατρεία Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας των νοσοκομείων της χώρας μας, παρουσίασαν προ ημερών οι καθηγητές και διευθυντές Αναισθησιολόγοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας σε εκδήλωση που οργάνωσε η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. εν όψει της Ημέρας Ανοιχτών Ιατρείων Πόνου & Παρηγορικής Φροντίδας (Ι.Π.& Π.Φ.), που εορτάστηκε στις 8 Νοεμβρίου.
Στην αποκαλυπτική διαδικτυακή συνάντηση, εκτός των γιατρών -αντιπροσώπων των ΙΠ&ΠΦ της χώρας, συμμετείχαν και χαιρέτησαν οι πρόεδροι των επιστημονικών εταιρειών του συγκεκριμένου πεδίου Αθηνά Βαδαλούκα (ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α.), Αικατερίνη Αμανίτη (Εταιρεία Αναισθησιολογίας και Εντατικής Ιατρικής Βορείου Ελλάδος), Κυριακή Βαγδατλή (Ελληνική Εταιρεία Αλγολογίας) και Άννα Μαλισιώβα (Ελληνική Αναισθησιολογική Εταιρεία).
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος, χαρακτήρισε απαράδεκτη την κατάσταση που επικρατεί με τα ΙΠ&ΠΦ ενώ, η πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ) Καίτη Αποστολίδου τόνισε την υποχρέωση της Ελλάδας να εναρμονιστεί με το ευρωπαϊκό σχέδιο για τον καρκίνο, να ενταχθεί δηλαδή οργανικά η Παρηγορική Φροντίδα στην θεραπεία των ογκολογικών ασθενών από την αρχή της θεραπείας τους.
Τα Ι.Π.&Π.Φ. λειτουργούν από τα αναισθησιολογικά τμήματα των νοσοκομείων της χώρας χάρη στον εθελοντισμό γιατρών και άλλων λειτουργών υγείας, δεδομένου ότι δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί το χρόνιο αίτημά τους να ενταχθούν στους οργανισμούς των νοσοκομείων. Καρκινοπαθείς και άλλοι πάσχοντες από χρόνιο πόνο, αντιμετωπίζονται από γιατρούς που τρέχουν ακατάπαυστα μεταξύ χειρουργείων, κλινικών και μονάδων εντατικής θεραπείας, προκειμένου να βρουν τον χρόνο να τα λειτουργήσουν, πάντα εθελοντικά, όσες φορές την εβδομάδα αντέχουν, για να μην αφήνουν τους ασθενείς τους ακάλυπτους. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που η έλλειψη αναισθησιολόγων αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη πληγή του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Παρόλα αυτά, «περιμένουμε εδώ και 6 μήνες την προκήρυξη των 2 κενών θέσεων αναισθησιολόγων», ανέφερε στην σύσκεψη η κα Λουκία Μάρκα, που προσπαθεί να κρατήσει ανοιχτό το ιατρείο στην Μυτιλήνη.
Ακόμα χειρότερα στην Πελοπόννησο στο ΙΠ&ΠΦ στο νοσοκομείο της Καλαμάτας, οι αναισθησιολόγοι το κρατούν δίνοντας τεράστιο αγώνα εις βάρος της προσωπικής τους ζωής και του ελάχιστου ελεύθερου χρόνου τους, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η κα Χρυσάνθη Μάλλιου.
Όπως τόνισαν οι γιατροί της Περιφέρειας έχουν να αντιμετωπίσουν και το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης φαρμάκων, και κυρίως της μορφίνης, καθώς και την παντελή έλλειψη υποδομών.
Η κα Μπαρέκα Μεταξία από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας αποκάλυψε ότι «κλέβουν» χώρους από διάφορα τμήματα προκειμένου να μπορέσουν να εξετάσουν και να παρέμβουν στους ασθενείς ενώ, σε ένα από το μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας, 20 ολόκληρα χρόνια περιμένουν από την Διοίκηση να τους προμηθεύσει ένα μηχάνημα υπερήχων, όπως ανέφερε η κα Φανή Κρεμαστινού από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην Αλεξανδρούπολη από το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της οποίας η κα Πελαγία Χλωροπούλου τόνισε την ανάγκη υποδομών βραχείας νοσηλείας για τους ασθενείς των Ι.Π.&Π.Φ.
Στην δραματική κατάσταση στην Κρήτη αναφέρθηκαν ο κ. Γιάννης Χρονάκης από το Ρέθυμνο και η κα Σοφία Παπαντωνάκη από τον Άγιο Νικόλαο, οι οποίοι περιέγραψαν πώς κρατούν με «νύχια και με δόντια» τα Ι.Π.&Π.Φ.
Παρόλα αυτά και μέσα σε αυτές τις «εχθρικές» συνθήκες όπου η Θεραπεία του Πόνου και η Παρηγορική Φροντίδα των ασθενών που υποφέρουν αντιμετωπίζεται ως πάρεργο και όχι ως προτεραιότητα όπως επιβάλλει η επιστήμη και ο ανθρωπισμός, αναισθησιολόγοι και υποστηρικτικοί λειτουργοί υγείας υπερβάλλουν εαυτούς. «Στην πανδημία δεν κλείσαμε ούτε μια μέρα!» είπε η κα Σουζάνα Ανίσογλου από το Θεαγένειο της Θεσσαλονίκης, ενώ ο κ. Πέτρος Τζίμας από το Παν. Νοσοκομείο Ιωαννίνων τόνισε ότι με πρωτοβουλία του πανεπιστημίου επέβαλλαν την υποχρεωτική πλήρωση θέσης αναισθησιολόγου αποκλειστικά για Θεραπεία Πόνου και Παρηγορική Αγωγή.
Στην σύσκεψη παρουσιάστηκαν επίσης από την αντιπρόεδρο της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. ομότιμη καθηγήτρια ΕΚΠΑ Ιωάννα Σιαφάκα τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα της έρευνας που διεξάγει η εταιρία μέσω ερωτηματολογίων στα ΙΠ&ΠΦ και στα οποία τεκμηριώνονται οι ελλείψεις και οι ανάγκες τους. Στην έρευνα αποτυπώνονται μεταξύ άλλων η επείγουσα ανάγκη ένταξης των νοσοκομείων στο οργανόγραμμα των νοσοκομείων, η ανάγκη για επάρκεια σε αναισθησιολόγους, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγους κι άλλους υποστηρικτικούς κλάδους, η ανάγκη δημιουργίας δομών κατ’οίκον νοσηλείας και ξενώνων παρηγορικής αγωγής, η ένταξη του επιστημονικού πεδίου στα υποχρεωτικά μαθήματα των ιατρικών σχολών, η διεπιστημονική συνεργασία, η απρόσκοπτη πρόσβαση σε φάρμακα και παρεμβατικές τεχνικές.
Όπως τόνισε η κα Βαδαλούκα, «είναι αδιανόητο να μην μπορούμε οι γιατροί των ΙΠ&ΠΦ να παραπέμψουμε σε εργαστηριακές εξετάσεις και οι καρκινοπαθείς ασθενείς να πρέπει να πληρώνουν τα συνοδά φάρμακα που απαιτούνται για την θεραπεία του πόνου τους».
