Συνέντευξη στην Ανθή Αγγελοπούλου
[email protected]
- Ποιος θα είναι ο ρόλος της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας; Τι προβλέπετε για τον οικογενειακό ιατρό, δηλαδή πως θα γίνεται η συνεργασία γιατρού – κράτους και γιατρού –ασθενή;
Στόχος του Υπουργείου είναι κάθε Έλληνας πολίτης να έχει έναν γιατρό που τον γνωρίζει και τον παρακολουθεί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί μέχρι τώρα, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων επισκέπτεται μόνο τα Επείγοντα και βέβαια όλη η χρόνια παρακολούθηση χάνεται. Αντιμετωπίζεται κάποιες φορές ένα επείγον πρόβλημα, αλλά χάνεται όλη η χρόνια φροντίδα. Ο προσωπικός γιατρός λοιπόν είναι πολύ σημαντικός, υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, είναι ο γιατρός που ξέρει τον άρρωστο, που μπορεί να του πει κάθε πότε πρέπει να κάνει εξετάσεις, πότε πρέπει να προσέξει γιατί υπάρχει κάτι παθολογικό, πότε να πάει για προληπτικές εξετάσεις και ακόμα και όταν χρειάζεται στήριξη για ένα θέμα υγείας, ένα θέμα στεναχώριας, οτιδήποτε, όχι μόνο στον ίδιο αλλά και την οικογένεια του. Έχει ήδη ανοίξει η πλατφόρμα για εγγραφή γιατρών και έχουν αρχίσει να γράφονται. Ξεκινάμε με γενικούς γιατρούς και παθολόγους, αλλά σε δεύτερο χρόνο θα μπουν και άλλες ειδικότητες. Το μέτρο είναι πολύ καλό, ελπίζουμε να το υιοθετήσουν και όλοι οι Έλληνες πολίτες , για να έχουμε όλοι τον προσωπικό μας γιατρό.
Είναι ένα σύστημα που υπάρχει και στις άλλες χώρες ανάλογα με τον αριθμό των ασθενών που εγγράφονται και υπάρχει μια διαβάθμιση, γιατί ένας νέος άνθρωπος χωρίς προβλήματα θα χρειαστεί λιγότερη φροντίδα συνήθως από έναν μεγαλύτερο άνθρωπο που έχει πολλά προβλήματα. Άρα ο ασθενής απλώς εγγράφεται και παρακολουθείται από τον γιατρό και το ελληνικό δημόσιο κάνει την συμφωνία με τον γιατρό και πληρώνει.
Πριν λίγες ημέρες ανακοινώσατε μια εξαιρετική ρύθμιση του υπουργείου Υγείας που αφορά στις αμοιβές των ιατρών για τις παιδοκαρδιοχειρουργικές επεμβάσεις σε ιδιωτικά κέντρα. Θα θέλατε να μας εξηγήσετε για αυτή τη σημαντική εξέλιξη;
Αυτή την στιγμή υπάρχουν περίπου 500 παιδοκαρδιοχειρουργικά τον χρόνο, ένα μεγάλο μέρος από αυτά γίνεται στα ιδιωτικά νοσοκομεία και ο ΕΟΠΥ αναλαμβάνει να πληρώσει τα νοσήλια για όλο τα παιδιά. Φυσικά, θέλουμε να υπάρχει η περίθαλψη στο δημόσιο σύστημα υγείας και ήδη υπάρχουν δύο κέντρα με την ευρύτερη έννοια του δημόσιου τομέα, το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο που κάνει τα περισσότερα περιστατικά και το παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο ‘’Αγία Σοφία’’ που κάνει επίσης μέρος αυτών των περιστατικών. Ο λόγος που βγήκε η διευκρίνιση είναι επειδή θέλουμε οι γονείς να αισθάνονται την ασφάλεια ότι τα παιδιά τους έχουν την περίθαλψη που χρειάζεται , όπου και να είναι αυτή, αλλά και να γνωρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο καλύπτει αυτά τα νοσήλια. Είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζουν αυτό οι γονείς.
Σε πρόσφατο συνέδριο ξεχωρίσατε ως το καλύτερο σε λειτουργία νοσοκομείο το Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης λέγοντας ότι το κράτος δεν πρέπει να επεμβαίνει συνέχεια στη διοίκηση των νοσοκομείων και ότι οι αλλαγές κυβερνήσεων και υπουργών δεν πρέπει να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα νοσηλευτικά ιδρύματα. Πως ακριβώς το εννοείται;
Νομίζω έχω πει και από το βήμα της Βουλής ότι ως γιατρός στο Εθνικό Σύστημα Υγείας 30 χρόνια είδα 17 διαφορετικούς διοικητές στο νοσοκομείο μου, πράγμα που σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται καλά. Άρα πιστεύω ότι οι διοικήσεις των νοσοκομείων δεν μπορεί να είναι θέμα αλλαγής κυβέρνησης και πολιτικής απόφασης. Πρέπει να είναι πραγματικά υπάλληλοι καριέρας, που ξέρουν τα νοσοκομεία, που ασχολούνται και αξιολογούνται για να είμαστε βέβαιοι ότι οι ασθενείς έχουν την φροντίδα που πρέπει, τα νοσοκομεία δουλεύουν ευνομούμενα και το προσωπικό επίσης αισθάνεται ασφάλεια και ικανοποίηση στην δουλειά του.
Η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα νομίζετε ότι θα αποσυμφορήσει το ΕΣΥ; Και κατά πόσο θα βοηθήσει στο να έχουμε ένα αποδοτικό σύστημα υγείας με ποιοτικές υπηρεσίες χωρίς ωστόσο να υπερχρεώνεται ο ασθενής;
Η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες δαπάνες ιδιωτικά στην Ευρώπη, δαπάνες που αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 40%. Φυσικά, είναι σημαντικό το σύστημα υγείας μιας χώρας να είναι ένα ενιαίο σύστημα. Πρώτο μας μέλημα είναι να υπάρχει μια σαφής στήριξη του δημόσιου τομέα και του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας. Από εκεί και πέρα, οι συμπράξεις είναι κάτι που μας βρίσκει σύμφωνους και πιστεύουμε ότι κάθε σύμπραξη στον χώρο της υγείας είναι καλή για την καλή παροχή υπηρεσιών. Τονίζω όμως και πάλι ότι η αναβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων και γενικά του δημόσιου συστήματος υγείας της χώρας αποτελεί κύριο στόχο για το Υπουργείο.
Με τα DRG’s που βρισκόμαστε κυριά υπουργέ. Τι κινήσεις αναμένουμε για την σωστή και αποτελεσματική εφαρμογή τους;
Τα DRG’s αυτή την στιγμή τρέχουν πιλοτικά στην Κρήτη και φυσικά είναι πάρα πολύ σημαντικά γιατί μπορούν να μας δώσουν μια πολύ καλή εικόνα του τι μπορεί να γίνει σε ένα νοσοκομείο, πόσο καλά γίνεται και βέβαια τι στοιχίζει. Ας μην ξεχνάμε ότι φυσικά μιλάμε για δωρεάν περίθαλψη, αλλά η δωρεάν περίθαλψη είναι αυτό που πληρώνει κάθε Έλληνας φορολογούμενος, μέσω των φόρων του. Οπότε, η διαχείριση αυτών των χρημάτων πρέπει να γίνεται σωστά για να είναι το σύστημα βιώσιμο και η παροχή υπηρεσιών υγείας αυτή που επιθυμεί και αξίζει ο Έλληνας πολίτης. Τα ΚΕΝ είχαν ήδη ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν στην Ελλάδα και ήταν μια πρώτη εισαγωγή. Τώρα έχουν πολλή μεγαλύτερη σημασία γιατί έχουν καλύτερη καταγραφή των νοσηλευτικών πρωτοκόλλων αλλά και του οικονομικού αποτυπώματος, που και τα δύο πρέπει να τα ξέρουμε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και γενικά στον τομέα της υγείας.
Κυρία υπουργέ κάνετε αγώνα από την ημέρα που αναλάβατε όσον αφορά την εθελοντική αιμοδοσία, το κομμάτι των μεταμοσχεύσεων κ.λπ. Έχουμε μεγάλο κενό ως πολίτες στον εθελοντισμό; Νομίζετε ότι αυτό οφείλετε στην έλλειψη ενημέρωσης; Τι κινήσεις πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να αφυπνιστεί ο Έλληνας πολίτης και να αυξηθεί το κομμάτι της προσφοράς στο συνάνθρωπο;
Από’ ότι φαίνεται από τα διεθνή στοιχεία, στην Ελλάδα δεν έχουμε πολύ μεγάλο ποσοστό εθελοντών , δηλαδή όταν χώρες σαν την Δανία έχουν ποσοστό της τάξεως του 70%, η Ελλάδα έχει της τάξεως του 10%, που είναι βέβαια μικρό. Γίνεται προσπάθεια και ήδη για το αίμα έχουμε λίγο καλύτερα αποτελέσματα φέτος το καλοκαίρι, απ’ ότι είχαμε πέρυσι. Έχει ξεκινήσει και στα σχολεία μάθημα εθελοντισμού που θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Πραγματικά, πρέπει να αποκτήσουμε περισσότερη κοινωνική συναίσθηση, ότι ανήκουμε σε ένα σύνολο ανθρώπων και ότι πρέπει να βοηθήσουμε όλο το σύνολο των ανθρώπων και είναι ο μόνος τρόπος να είμαστε και εμείς καλά. Επίσης για το θέμα των μεταμοσχεύσεων έχουν ήδη διοριστεί 7 συντονιστές μεταμοσχεύσεων στις μεγάλες μονάδες. Υπάρχει και ένας 8ος που ελπίζουμε να έρθει σύντομα στην Θεσσαλονίκη για να μπορεί να γίνεται η δωρεά των οργάνων στις πολύ δύσκολες συνθήκες συγγενών και γονιών που χάνουν παιδιά τους, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό για όλο το κοινωνικό σύνολο και φυσικά για τους συνανθρώπους μας που είναι ασθενείς. Φαίνεται ότι έχει αρχίσει και δίνει αποτελέσματα, όμως πραγματικά είναι μια παιδεία που αλλάζει σιγά-σιγά και πρέπει να αλλάξει στην χώρα μας.
Το πρόσφατο πρόβλημα που προέκυψε με την μεταμόσχευση που ακυρώθηκε μια μεταμόσχευση σε νοσοκομείο της Β. Ελλάδος έφερε στο προσκήνιο τις ελλείψεις στα νοσοκομεία. Έχετε εικόνα για τα προβλήματα και τις πιθανές ελλείψεις τους και πως νομίζεται ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά;
Όπως ξέρετε, η χώρα έζησε μια μακρά περίοδο πολλών χρόνων οικονομικής κρίσης. Αυτό οδήγησε στα νοσοκομεία και σε άλλα τμήματα του δημοσίου φυσικά για κάθε 5 συνταξιοδοτήσεις, να έρχεται 1 άνθρωπος σε αντικατάσταση. Βέβαια αυτό έκανε πολύ μεγάλη υποστελέχωση σε όλες τις νοσηλευτικές δομές της χώρας. Παράλληλα, στην Ελλάδα δεν έχουμε έναν σταθερό προγραμματισμό για το ποιες ειδικότητες θέλουμε , πράγμα που πρέπει να αλλάξει και μπορεί να έχουμε υπερπαραγωγή ειδικευμένων σε μια ειδικότητα και αντίθετα μεγάλες ελλείψεις σε άλλες, όπως βλέπουμε εδώ και πολύ καιρό στην αναισθησιολογία, βιοπαθολογία, ακτινολογία, σε πολλές ειδικότητες. Άρα το ένα είναι να ξεκινήσουμε με ένα πραγματικό σχέδιο για το ποιους γιατρούς χρειαζόμαστε, σε τι ειδικότητες και να αρχίσουμε να τους παράγουμε. Αλλά αυτό όπως καταλαβαίνεται είναι ένα πλάνο μακροχρόνιο, γιατί η πιο μικρή ειδικότητα στην ιατρική είναι της τάξεως των 5 ετών εκπαίδευση, συν όλο το διάστημα που θα χρειαστεί μέχρι να ξεκινήσει, να δώσει τις εξετάσεις. Άρα δεν είναι κάτι που μπορεί να λυθεί σε μία μέρα. Για προβλήματα που έχουμε σε χώρους που υπάρχουν λίγοι ειδικευμένοι πρέπει να έχουμε μια μεγαλύτερη, παρά την κούραση μας και παρά την πραγματικά μεγάλη προσφορά όλων των συναδέλφων γιατρών, πρέπει να εξακολουθήσουμε να έχουμε μια συνεργατική κουλτούρα και να βοηθήσουμε εκεί που χρειάζεται βοήθεια για τους Έλληνες πολίτες.
Κυρία υπουργέ ποια είναι κατά τη γνώμη σας η επόμενη μέρα της πανδημίας δεδομένης της έξαρσης που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα;
Όλοι οι ειδικοί διεθνώς και στην Ελλάδα λένε ότι είμαστε κοντά στην κορύφωση της πανδημίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κρούσματα αυτή την στιγμή είναι λίγα, γιατί είναι πολλά και υπάρχει μια πίεση στα νοσοκομεία, όχι με πολύ σοβαρές νοσήσεις, όχι με μονάδες εντατικής θεραπείας, αλλά πάντως με πολλές νοσηλείες. Αυτό πιέζει και το σύστημα υγείας και το προσωπικό των νοσοκομείων και ασθενείς που ζητούν άλλες λύσεις και χρειάζεται να περιμένουν λίγο περισσότερο. Οπότε είναι ένα θέμα που μας απασχολεί, τα δεδομένα δείχνουν ότι θα έχουμε σύντομα κάμψη και ελπίζω πραγματικά ότι θα την έχουμε, καθώς χρειαζόμαστε όλοι μια φυσιολογική συνέχεια.
