Άγχος, κατάθλιψη, προβλήματα συμπεριφοράς: Ένας στους επτά νέους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ηλικίας μεταξύ 10 και 19 ετών πάσχει από διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Unicef.
Σύμφωνα με την υπηρεσία του ΟΗΕ, περίπου 46.000 νέοι ηλικίας μεταξύ 10 και 19 ετών αυτοκτονούν κάθε χρόνο – ένας νέος κάθε 11 λεπτά. Στην ηλικιακή ομάδα 15 έως 19 ετών, η αυτοκτονία είναι η τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτου μετά από τα τροχαία, τη φυματίωση και τις πράξεις βίας.
Τα αποτελέσματα διεθνούς έρευνας της Unicef και της εταιρείας Gallup το καλοκαίρι του 2021 σε 21 χώρες, έδειξαν ότι ένας στους πέντε νέους (19%) μεταξύ 15 και 24 ετών ,δήλωσε ότι συχνά αισθάνεται κατάθλιψη ή έχει ελάχιστο ενδιαφέρον για να κάνει κάτι στη ζωή του.
«Οι παράγοντες υψηλού στρες για τις ψυχικές ασθένειες είναι η φτώχεια και οι μειωμένες ευκαιρίες για πρόοδο» ,λέει ο Γερμανός παιδοψυχίατρος Μίκαελ Σούλτε Μάρκβορτ στη Γερμανική Ραδιοφωνία. «Τα άτομα με κατάθλιψη δεν έχουν μόνο κακή διάθεση, είναι ψυχικά άρρωστα. Οι συμβουλές όπως «συγκεντρωθείτε» ή «σκεφτείτε θετικά» δεν είναι κατάλληλες – η επαγγελματική βοήθεια και το ενσυναισθητικό περιβάλλον, από την άλλη πλευρά, είναι ακόμα πιο σημαντικά» , λέει ο δρ. Σούλτε-Μαρκβορτ, ιατρικός διευθυντής στην κλινική Oberberg Fachklinik Marzipanfabrik ,στο Αμβούργο. «Η πανδημία έχει αυξήσει την προσοχή για την ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Λόγω των περιορισμών ,οι γονείς είχαν πάντως μεγαλύτερη δυνατότητα να βλέπουν περισσότερα, να αντιλαμβάνονται περισσότερα και να αντιμετωπίζουν πιο γρήγορα αυτά τα προβλήματα στα παιδιά τους». Διαπιστώθηκε μάλιστα ότι το 50 % όλων των διαγνωσμένων με ψυχολογικά προβλήματα παιδιών στη Γερμανία, δεν ήταν υπό θεραπεία», τονίζει ο ψυχίατρος μιλώντας στο Deutschlandfunk.
Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ψυχικές και σωματικές ασθένειες στους νέους είναι η φτώχεια: «Τα φτωχά παιδιά, για παράδειγμα, τρέφονται ελάχιστα, σε τέτοιες οικογένειες η βία και η κατάχρηση αλκοόλ εμφανίζονται συχνότερα», προσθέτει ο Γερμανός ψυχίατρος”.
Οι μειωμένες ευκαιρίες για εξέλιξη στην κοινωνία είναι επίσης παράγοντες άγχους για τους νέους: «Ο πατέρας μου θα μπορούσε να μου πει: Πρέπει να ζήσεις καλύτερα από εμένα και ξέραμε και οι δύο ότι αυτό θα συνέβαινε. Αντίθετα, σήμερα, τα παιδιά μου, λένε: δεν ξέρω αν θα καταφέρω να διατηρήσω το βιοτικό επίπεδο των γονιών μου », τονίζει ο δρ Σούλτε -Μάρκβορτ.
