Η υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, το 1987, για την αντιμετώπιση του φαινομένου της τρύπας του όζοντος ενδέχεται να συνέβαλε στην πρόσφατη επιβράδυνση στους ρυθμούς ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν επιστήμονες, η μελέτη των οποίων προστίθεται στις διάφορες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για να εξηγήσουν αυτό που πολλοί χαρακτηρίζουν «παύση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης».
Το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ άνοιξε το δρόμο για την απαγόρευση των χημικών που είναι γνωστά ως χλωροφθοράνθρακες ή CFC και τα οποία χρησιμοποιούνταν ευρέως σε ψυκτικές συσκευές και σε σπρέι. Τα αέρια αυτά ενοχοποιούνται για την τρύπα στο στρώμα του όζοντος. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η συμφωνία βοήθησε να μπει «φρένο» και στην υπερθέρμανση, καθώς τα CFC αποτελούν και αυτά ισχυρά αέρια του θερμοκηπίου.
Η ομάδα από το ελεύθερο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ επέλεξε μια στατιστική προσέγγιση έναντι των κλιματικών μοντέλων προκειμένου να συνδέσει την άνοδο των θερμοκρασιών με την αύξηση των συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα μεταξύ 1880 και 2010. Το κεντρικό της συμπέρασμα είναι ότι συγκεκριμένες ανθρώπινες ενέργειες επηρέασαν τις συγκεντρώσεις και κατ’ επέκταση τους ρυθμούς ανόδου της θερμοκρασίας.
Για παράδειγμα, τα ευρήματα κατέδειξαν ότι με τη μείωση των εκπομπών, κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων και της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 1929, σταμάτησαν να ανεβαίνουν και οι θερμοκρασίες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι την ίδια επίπτωση είχε και η υπογραφή του πρωτοκόλλου του 1987.
«Η ανάλυσή μας καταδεικνύει ότι ο περιορισμός των εκπομπών ουσιών που καταστρέφουν το όζον με βάση το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ σε συνδυασμό με τη μείωση των εκπομπών μεθανίου, συνέβαλε στην επιβράδυνση των ρυθμών υπερθέρμανσης από τη δεκαετία του 1990», γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Geoscience.
Σε συνοδευτική δημοσίευση στο ίδιο τεύχος της επιθεώρησης, ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης θέτουν υπό αμφισβήτηση τη μεθοδολογία των συναδέλφων τους. Χρησιμοποιώντας συμβατικά κλιματικά μοντέλα είδαν ότι πράγματι, χωρίς τον περιορισμό των εκπομπών χλωροφθορανθράκων, οι θερμοκρασίες θα ήταν σήμερα υψηλότερες κατά 0,1 βαθμό Κελσίου. Ωστόσο επισημαίνουν ότι η επιβράδυνση στην άνοδο της θερμοκρασίας δεν μπορεί να οφείλεται μόνο σε έναν παράγοντα, όπως είναι η υπογραφή του πρωτοκόλλου.
