Διεθνής επιστημονική ομάδα ανακάλυψε τον οργανισμό με την πιο μακροχρόνια απουσία εξέλιξης που έχει ποτέ καταγραφεί, έναν τύπο μικροοργανισμού που ζει σε ιδιαίτερα μεγάλα βάθη του ωκεανού και φέρεται να μην έχει εξελιχθεί για περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια έτη.
Ωστόσο οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η απουσία εξέλιξης αυτού του οργανισμού αποτελεί άλλη μία απόδειξη της θεωρίας του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών.
Οι επιστήμονες εξέτασαν βακτήρια θείου, ορισμένους μικροοργανισμούς που είναι πάρα πολύ μικροί για το γυμνό μάτι, έχουν ηλικία 1.8 δισεκατομμύρια χρόνια και είχαν διατηρηθεί σε βράχους από τα παράκτια ύδατα της Δυτικής Αυστραλίας.
Χρησιμοποιώντας νέα τεχνολογία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βακτήρια έχουν την ίδια εμφάνιση με τα βακτήρια της ίδιας περιοχής πριν από 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια, και ότι τα δύο σύνολα των αρχαίων βακτηρίων είναι δυσδιάκριτα από σύγχρονα βακτήρια θείου που βρίσκονται στη λάσπη στα ανοικτά των ακτών της Χιλής.
«Φαίνεται εκπληκτικό ότι η ζωή δεν έχει εξελιχθεί για περισσότερο από 2 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή σχεδόν το ήμισυ της ιστορίας της Γης» δήλωσε ο Τζ. Γουίλιαμ Σοπφ, καθηγητής του UCLA και επικεφαλής της μελέτης. «Δεδομένου ότι η εξέλιξη αποτελεί γεγονός, η έλλειψη της στην προκειμένει περίπτωση έπρεπε να εξηγηθεί», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον Σοπφ, οι βιολογικοί νόμοι επιτάσσουν να μην εξελίσσεται κάποιος οργανσιμός εκτός εάν αλλάζει το φυσικό ή βιολογικό του περιβάλλον. Το περιβάλλον αυτών των μικροοργανισμών έχει παραμείνει ουσιαστικά αμετάβλητο για τρία δισεκατομμύρια χρόνια, επομένως αυτό που συνέβη είναι συνεπές με τη θεωρία του Δαρβίνου.
«Αυτοί οι μικροοργανισμοί είναι καλά προσαρμοσμένοι στο απλό, πολύ σταθερό φυσικό και βιολογικό τους περιβάλλον», εξήγησε ο Σοπφ. «Αν βρίσκονταν σε ένα περιβάλλον που δεν άλλαξε, αλλά παρ ‘όλα αυτά εξελίχθηκαν, τότε η κατανόησή μας για τη δαρβινική θεωρία της εξέλιξης θα ήταν ελαττωματική».
Τα απολιθώματα που εξέτασε η επιστημονική ομάδα χρονολογούνται από την εποχή της σημαντικής αύξησης των επιπέδων του οξυγόνου της Γης που είναι γνωστή ως το Μεγάλο Γεγονός Οξείδωσης, και σημειώθηκε πριν από 2,2 με 2,4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε μία δραματική αύξηση σε θειικά και νιτρικά στοιχεία, τα μόνα θρεπτικά συστατικά που απαιτούν οι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί για να επιβιώσουν.
