Μία νέα σειρά απολιθωμάτων που βρέθηκαν στη Σαχάρα δείχνουν πως το μεγαλύτερο αρπακτικό που έζησε ποτέ στη Γη ήταν ικανό να ζει και στο νερό και στο έδαφος, ανατρέποντας την παγιωμένη αντίληψη ότι οι δεινόσαυροι περιορίζονταν μόνο στη στεριά.
Ο σκελετός του Spinosaurus aegyptiacus βρέθηκε στο Μαρόκο και υπολογίζεται πως είχε μήκος περίπου 15,2 μέτρα, 2,5 μέτρα πιο μακρύς από τον Τυραννόσαυρο Ρεξ. Ο Σπιρόσαυρος ζούσε στη Βόρειο Αφρική πριν από 97 εκατομμύρια χρόνια κατά την Κρητιδική γεωλογική περίοδο, και τρεφόταν με ψάρια, κροκόδειλους, ακόμα και μεγάλους καρχαρίες.
Το εντυπωσιακό με τον Σπινόσαυρο δεν είναι απλά ότι ήταν μεγαλύτερος από τον Τυραννόσαυρο, αλλά ότι δεν ήταν ένα χερσαίο ζώο όπως όλοι οι δεινόσαυροι, σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Νιζάρ Ιμπραχίμ, καθηγητή παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. «Πρόκειται για τον πιο αινιγματικό δεινόσαυρο που ανακαλύφθηκε ποτέ. Είναι τόσο παράξενος που θα αναγκάσει πολλούς ειδικούς να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τους δεινόσαυρους», πρόσθεσε ο Ιμπραχίμ.
Το σχήμα του σώματος του Spinosaurus δείχνει πως το ζώο είχε ευκολία στο να κολυμπάει, αλλά εξαιρετική δυσκολία στο να περπατήσει. Τα ρουθούνια του βρίσκονταν πιο πίσω στο κρανίο προκειμένου το ζώο να μπορεί να αναπνέει όταν μέρος του κεφαλιού του ήταν βυθισμένο. Οι αναλογίες των άκρων του, μυώδεις μηροί και κοντά πίσω πόδια, μοιάζουν με αυτές των προγόνων των σύγχρονων φαλαινών.
Τα πρώτα οστά Σπινοσαύρου πιστεύεται ότι ανακαλύφθηκαν το 1912 στην Αίγυπτο από τον Ρίτσαρντ Μάρκγραφ, όπως περιγράφηκε με λεπτομερή σχέδια από τον Ερνστ φον Ράιχενμπαχ το 1915, όμως τα ευρήματα καταστράφηκαν στο βομβαρδισμό του Μονάχου από τους Συμμάχους το 1944. Από τότε και μέχρι τις ανακαλύψεις της ομάδας του Ιμπραχίμ στη Σαχάρα ο Σπινόσαυρος αποτελούσε ένα δημοφιλές αίνιγμα στους παλαιοντολογικούς κύκλους.
