Το Περιβαλλοντικό Βραβείο Goldman, το «πράσινο Νόμπελ» όπως είναι επίσης γνωστό, απονέμεται κάθε χρόνο σε ακτιβιστές που αγωνίζονται για την ευημερία του πλανήτη. Από το 1990, το Περιβαλλοντικό Βραβείο Goldman τιμά έξι τέτοιους ακτιβιστές από την Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη, τα νησιά και τα νησιωτικά έθνη, τη Βόρεια, τη Νότια και την Κεντρική Αμερική.
Οι έξι νικητές του φετινού βραβείου δείχνουν πόσα μπορούν να επιτευχθούν με τον ακτιβισμό βάσης. Στους φετινούς νικητές περιλαμβάνονται μια Γιαπωνέζα μαχήτρια κατά του άνθρακα, ένας Βιετναμέζος προστάτης των παγκολίνων και μια Περουβιανή υπερασπίστρια των δασών.
(Goldman Environmental Prize)
Ποιοι είναι οι φετινοί νικητές και νικήτριες
Η Σάρον Λαβίν από τις ΗΠΑ σταμάτησε την κατασκευή ενός εργοστασίου παραγωγής πλαστικών αξίας 1,25 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο St. James Parish της Λουιζιάνα, το οποίο θα παρήγαγε 1 εκατομμύριο κιλά επικίνδυνων υγρών αποβλήτων κάθε χρόνο. Η 68χρονη Λαβίν κατέθεσε σε συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ηγήθηκε διαμαρτυριών και έγραψε επιστολές σε εφημερίδες για να αντιταχθεί στην κατασκευή του εργοστασίου, και τον Σεπτέμβριο του 2019, η εταιρεία απέσυρε την αίτηση χρήσης γης.
(Goldman Environmental Prize)
Η Κιμίκο Χιράτα από την Ιαπωνία, απέτρεψε την κατασκευή 13 νέων ανθρακικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, οι οποίοι θα εξέπεμπαν συνολικά 1,6 δισεκατομμύρια τόνους CO2 κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αφού η καταστροφή της Φουκουσίμα το 2011 σταμάτησε το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας, η Ιαπωνία στράφηκε στον άνθρακα. Η 50χρονη Χιράτα δημιούργησε έναν ιστότοπο για την παρακολούθηση των προτεινόμενων εργοστασίων άνθρακα, διεξήγαγε έρευνα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις τους μαζί με την Greenpeace και το Carbon Tracker και ξεκίνησε εθνικές και διεθνείς εκστρατείες κατά των εργοστασίων. Το 2019, οι 13 σχεδιαζόμενες μονάδες ακυρώθηκαν.
(Goldman Environmental Prize)
Η Λιζ Τσουρέι από το Περού, βοήθησε τις κοινότητες των ιθαγενών να προστατεύσουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια στρέμματα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, με τη δημιουργία ενός πάρκου. Η 38χρονη γυναίκα και οι συνεργάτες της δούλεψαν μαζί με κυβερνητικούς αξιωματούχους, περιβαλλοντολόγους και επιστήμονες για να υποστηρίξουν και να σχεδιάσουν το πάρκο, και ταξίδεψαν σε απομακρυσμένες περιοχές για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη της κοινότητας. Τον Ιανουάριο του 2018, η κυβέρνηση του Περού ανακοίνωσε τη δημιουργία του Εθνικού Πάρκου Yaguas.
(Goldman Environmental Prize)
Η Γκλόρια Μαίγκα-Καμότο από το Μαλάουι, πίεσε την κυβέρνησή της να απαγορεύσει ένα είδος πλαστικών μιας χρήσης. Το 2015, το Μαλάουι επρόκειτο να απαγορέψει τα πλαστικά, αλλά η Ένωση Κατασκευαστών Πλαστικών Μαλάουι άσκησε έφεση και ακύρωσε την απόφαση. Η 30χρονη Μαίγκα-Καμότο, δημιούργησε έναν συνασπισμό ακτιβιστών και μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) για να πιέσει για την απαγόρευση, συζήτησε με εκπροσώπους της βιομηχανίας πλαστικών για τους ισχυρισμούς τους ότι η απαγόρευση θα κόστιζε θέσεις εργασίας και προσέφυγε στα δικαστήρια. Τον Ιούλιο του 2019, το δικαστήριο εφάρμοσε την απαγόρευση των πλαστικών με πάχος ίσο ή μικρότερο από 60 μικρά και στις αρχές του 2020, έκλεισε τρεις εταιρείες που παρήγαγαν παράνομα αυτά τα πλαστικά.
(Goldman Environmental Prize)
Ο Τάι Βαν Νγκουγιέν από το Βιετνάμ, διέσωσε 1.540 παγκολίνους από το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής μεταξύ 2014 και 2020. Ο Nguyen, 39 ετών, είχε δει ως παιδί να σκοτώνουν μια μητέρα και ένα μωρό παγκολίνου. Ως ενήλικας, ίδρυσε τον οργανισμό Save Vietnam’s Wildlife για τη διάσωση απειλούμενων ειδών, δημιούργησε ένα κέντρο αποκατάστασης παγκολίνων καθώς και την πρώτη μονάδα κατά της λαθροθηρίας στο Βιετνάμ, που συνδιοικείται από τοπική κυβέρνηση και ΜΚΟ. Έκτοτε, η παράνομη λαθροθηρία έχει μειωθεί κατά 80%.
(Goldman Environmental Prize)
Η Μάιντα Μπιλάλ από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ηγήθηκε μιας διαμαρτυρίας που διήρκησε 503 ημέρες, για την ακύρωση κατασκευής φράγματος σε ένα από τα τελευταία ποτάμια ελεύθερης ροής της Ευρώπης. Το 2016 εγκρίθηκε η κατασκευή δύο υδροηλεκτρικών σταθμών στον ποταμό Kruščica, την κύρια πηγή νερού για περίπου 145.000 ανθρώπους. Οι μπουλντόζες έπρεπε να διασχίσουν μια γέφυρα για να φτάσουν στο χώρο του φράγματος, οπότε η Μπιλάλ, 39 ετών, ηγήθηκε μιας ομάδας κυρίως γυναικών από το χωριό της για να την εμποδίσουν. Τον Δεκέμβριο του 2018, το περιφερειακό δικαστήριο ακύρωσε όλες τις περιβαλλοντικές και κατασκευαστικές άδειες για το φράγμα και η γέφυρα μετονομάστηκε σε «Γέφυρα των γενναίων γυναικών της Kruščica».
Πηγές: ΕΡΤ, Fast Company
