Πάνω από 20.000 νεκροί μυοκάστορες ξεβράστηκαν στις ακτές δύο κομητειών του Μισισίπι, μετά από το πέρασμα του κυκλώνα «Ισαάκ». Οι αρχές κάνουν λόγο για κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, καθώς μέλη συνεργείων με προστατευτικές στολές προσπαθούν από το Σαββατοκύριακο να απομακρύνουν τα κουφάρια και η επιχείρηση συνεχίζεται με αργούς ρυθμούς.
«Δεν θέλουμε κανείς να έρθει προς τα εδώ», δήλωσε ο επικεφαλής των επιχειρήσεων στην κομητεία Χάνκοκ Ντέιβιντ Γιάρμπορο. «Αρχίζουν να φουσκώνουν και να σκάνε. Η μυρωδιά είναι αποπνυκτική, οπότε όποιος περαστικός σκέφτεται να πλησιάσει, ας το ξανασκεφτεί». Ο αξιωματούχος λέει ότι αντίστοιχο πρόβλημα είχε δημιουργηθεί και μετά από τον κυκλώνα «Γκούσταβ», το 2008.
Οι μυοκάστορες είναι ημιυδρόβια τρωκτικά, τα οποία «εισέβαλαν» τη δεκαετία του 1930 σε Λουιζιάνα και Μισισίπι, όπου τα άφησαν ελεύθερα «κυνηγοί» γούνας, με σκοπό να αυξήσουν το απόθεμά τους. Όσο οι τιμές της γούνας ήταν υψηλές, ο πληθυσμός μυοκαστόρων βρισκόταν υπό έλεγχο, όμως η κατάρρευση του κλάδου τη δεκαετία του 1980 κατέστησε το κυνήγι τους ασύμφορη υπόθεση.
Τα ζώα αυτά πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς. Σε ηλικία τεσσάρων μηνών είναι έτοιμα για αναπαραγωγή, ενώ τα θηλυκά μπορούν να ζευγαρώσουν και πάλι μόλις δύο ημέρες αφότου γεννήσουν τα μικρά τους. Αποτέλεσμα: από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα, ο πληθυσμός μυοκαστόρων έχει φθάσει να υπολογίζεται σε αρκετά εκατομμύρια μέλη.
Έτσι, ο πνιγμός έως και 22.000 μυοκαστόρων από τα κύματα του «Ισαάκ» έχει και θετική πτυχή, καθώς τα ζώα τρέφονται με τα φυτά που αναπτύσσονται σε παράκτιες ελώδεις περιοχές και τα οποία λειτουργούν ως «φράγματα» σε περίπτωση καταιγίδας. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ποιότητας του Περιβάλλοντος του Μισισίπι, οι μυοκάστορες «είναι ένα από τα πιο διαβόητα αλλόχθονα είδη στο νότιο Κόλπο του Μεξικού, προκαλώντας οικολογικό χάος για την τοπική βλάστηση των υγροτόπων και συμβάλλοντας στο πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών».
Επιπτώσεις και στα δελφίνια;
Οι μυοκάστορες δεν είναι το μόνο είδος που μπορεί να επηρεαστεί από έναν κυκλώνα. Το 2005, ένα μήνα μετά από το πέρασμα της «Ρίτα», μελέτη σε αλιγάτορες έδειξε αυξημένα επίπεδα ορμονών του στρες και άλλες ενδείξεις ότι ο πληθυσμός των ερπετών επλήγη με κάποιο τρόπο από τον κυκλώνα. Τα αποτελέσματα άλλης μελέτης, σε μανάτους ή «θαλάσσιες αγελάδες», έδειξαν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας σε έτη με κυκλώνες ή άλλα ακραία φαινόμενα.
Άλλες ερευνητικές ομάδες διαπίστωσαν αλλαγές – έστω και βραχυπρόθεσμες- σε πληθυσμούς ψαριών καθώς και στο φυτοπλαγκτό, τη βάση της τροφικής αλυσίδας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Μελέτη σε ρινοδέλφινα, δύο χρόνια μετά τον κυκλώνα «Κατρίνα», έδειξε σημαντική αύξηση του αριθμού των μικρών τους στον Κόλπο του Μεξικού, κάτι που αποδίδεται σε δύο παράγοντες: αφενός, τα θηλυκά δελφίνια άρχισαν να κυοφορούν και πάλι – ταχύτερα απ’ ό,τι συνήθως- έχοντας χάσει τα μικρά τους στον κυκλώνα και αφετέρου, η «Κατρίνα» κατέστρεψε μεγάλο μέρος του αλιευτικού στόλου της περιοχής, κάτι που λειτούργησε ευνοϊκά για τα δελφίνια.
