Τα ρινοδέλφινα απευθύνονται το ένα στο άλλο με «σφυρίγματα-υπογραφές», δείχνουν τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό ενδέχεται να σημαίνει ότι άλλα είδη άρχισαν πριν από τον άνθρωπο να χρησιμοποιούν «ονόματα» για να αναγνωρίζονται.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι τα δελφίνια που έχουν στενή σχέση αντιγράφουν και χρησιμοποιούν κοινά σφυρίγματα, όμως δεν ήταν σε θέση να πουν εάν οι ήχοι αυτοί είναι μοναδικοί, σαν υπογραφές, ή έχουν κάποια άλλη χρησιμότητα.
Βιολόγοι από το πανεπιστήμιο Σεν Άντριους παρακολούθησαν έναν πληθυσμό περίπου 150 έως 180 ρινοδέλφινων, ανοιχτά των ανατολικών ακτών της Σκοτίας, ακολουθώντας κάθε φορά ομάδες 2-20 δελφινιών.
Στην πρώτη φάση της μελέτης τους, ταυτοποίησαν και ηχογράφησαν μοναδικά σφυρίγματα. Τα επεξεργάστηκαν με ειδικό λογισμικό και κράτησαν μόνο το σφύριγμα, ώστε να αποκλείσουν τον παράγοντα της οικειότητας των δελφινιών με συγκεκριμένες φωνές, και στη συνέχεια αναπαρήγαγαν τους ήχους στα δελφίνια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μοναδικά σφυρίγματα-υπογραφές χρησιμοποιούνται συχνότερα όταν τα δελφίνια ταξιδεύουν σε ομάδες και θέλουν να ειδοποιήσουν τους συντρόφους τους για το πού ακριβώς βρίσκονται. «Άλλες περιπτώσεις είναι η ανταλλαγή πληροφοριών, πριν οι ομάδες ενωθούν, για το ποιος είναι παρών – σχεδόν σαν χαιρετισμός», εξηγεί μιλώντας στον Guardian ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Βίνσεντ Τζέινικ.
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, τα δελφίνια ζουν σε ένα τρισδιάστατο περιβάλλον χωρίς σημάδια που θα τους επέτρεπαν να παραμείνουν μαζί. Έτσι, χρειάζονται ένα πολύ αποτελεσματικό σύστημα για να διατηρήσουν τη συνοχή της ομάδας τους.
«Τον περισσότερο χρόνο δεν έχουν οπτική επαφή ούτε μπορούν να μυρίσουν κάτω από τη θάλασσα, ένα εργαλείο που είναι πολύ σημαντικό στην αναγνώριση των θηλαστικών», λέει ο Τζέινικ. «Επίσης, τείνουν να μην κολυμπούν σε ένα σημείο και δεν έχουν φωλιές ή καταφύγια, στα οποία να επιστρέφουν.»
Η θεωρία ότι τα δελφίνια έχουν «ονόματα» διατυπώθηκε τη δεκαετία του 1960. Έρευνες σε θηλαστικά που βρίσκονται σε αιχμαλωσία έχουν δείξει ότι ανταποκρίνονται στα σφυρίγματα δελφινιών, τα οποία γνωρίζουν. Η νέα έκθεση ενισχύει αυτές τις υποθέσεις, δείχνοντας ότι τα ρινοδέλφινα ανταποκρίνονται όταν ακούν τον ήχο του δικού τους σφυρίγματος-υπογραφής παράγοντας ένα σφύριγμα σαν να λένε «είμαι εδώ».
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια συμπεριφορά παρατηρείται σε ζώο, παρότι πιστεύεται ότι και κάποια είδη παπαγάλων χρησιμοποιούν ήχους ως ονόματα, για να αναγνωρίζουν και να εντοπίζουν ευκολότερα άλλα μέλη της ομάδας τους. Κατά τον Τζέινικ, η κατανόηση της εξέλιξης αυτής της ικανότητας στα ζώα θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για την εξέλιξη της επικοινωνίας στους ανθρώπους.
