Τις σοβαρές ανησυχίες της για τον βαθμό ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού δασοπροστασίας εκφράζει η WWF Ελλάς, καλώντας τους πολίτες να αποτελέσουν «την πρώτη γραμμή άμυνας για τα δάση».
Όπως επισημαίνει η οργάνωση, σχεδόν 1,5 μήνα μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, η κατάσταση της χώρας σε σχέση με τη δασοπροστασία χαρακτηρίζεται από «υποχρηματοδότηση, έλλειψη έγκαιρου προγραμματισμού, πολιτικές αποφάσεις που παρέχουν κίνητρο για δασικές πυρκαγιές και έλλειψη οργάνωσης σε βασικούς τομείς».
«Η έλλειψη πολιτικής βούλησης και σωστής προετοιμασίας του κρατικού μηχανισμού είναι ένα θλιβερό σίριαλ που βλέπουμε επί χρόνια σε επανάληψη», δηλώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής της WWF Ελλάς, τονίζοντας πως η οργάνωση θα συνεχίσει «χωρίς δισταγμό να εναντιώνεται σε κάθε νομοσχέδιο που απογυμνώνει τα δάση μας, ενώ ταυτόχρονα θα είναι στο πλευρό κάθε θετικής πρωτοβουλίας, καταθέτοντας προτάσεις».
Σύμφωνα με τη WWF, η πυροπροστασία κινείται με ρυθμούς υποχρηματοδότησης και νομικού αλαλούμ. Βάσει των στοιχείων που παραθέτει η οργάνωση, «οι ήδη υποστελεχωμένες δασικές υπηρεσίες λαμβάνουν 13% (1,9 εκατ. ευρώ περίπου) των χρημάτων που είναι απαραίτητα για έργα πρόληψης, ενώ «η λιγοστή χρηματοδότηση για εργασίες πρόληψης διατίθεται με μεγάλη καθυστέρηση». Οι δήμοι θα εισπράξουν φέτος 1,5 εκατ. ευρώ λιγότερα για την κάλυψη δράσεων πυροπροστασίας, ενώ η διάθεση των 16,9 εκατ. ευρώ συνολικά θα γίνει, όπως σημειώνει η WWF, χωρίς καμία ουσιαστική αξιολόγηση.
Παράλληλα, κι ενώ δεν έχουν ανακληθεί ακόμα οι νομικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στους ψηφισμένους δασοκτόνους νόμους (ν. 4280/2014 και ν. 4315/2014), οι οποίοι αυξάνουν την ένταση και τον αριθμό των χρήσεων που επιτρέπονται στα ελληνικά δάση, η κυβέρνηση επιχειρεί συνεχώς να τακτοποιήσει αυθαίρετα μέσα σε δασική γη, συνεχίζει η οργάνωση, σημειώνοντας ότι «ακόμα και σε ευνοϊκούς για την ενίσχυση της δασοπροστασίας νόμους, όπως ο νόμος 4249/2014, υπάρχουν, δύο χρόνια μετά την ψήφισή του, εκκρεμότητες».
Σύμφωνα με τη WWF, τουλάχιστον το 40% των πυρκαγιών κάθε χρόνο προκαλούνται από αμέλεια των πολιτών, ενώ υπολογίζεται ότι στην πράξη αυτό το ποσοστό ξεπερνά το 70%, αφού γνωρίζουμε τα αίτια μόνο για τις μισές από τις πυρκαγιές που εκδηλώνονται ετησίως.
