Η αποψίλωση σε ένα από τα μεγαλύτερα δάση της βροχής στον κόσμο, αυτό της Λεκάνης του Κονγκό, επιβραδύνεται, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης που δημοσιεύονται σε τεύχος της επιθεώρησης Philosophical Transactions of the Royal Society B, το οποίο είναι αφιερωμένο στα δάση της Αφρικής.
Με τη βοήθεια δορυφορικών φωτογραφιών, οι ερευνητές από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Λιντς, μεταξύ άλλων, είδαν ότι οι ρυθμοί αποψίλωσης στις χώρες της Λεκάνης του Κονγκό μειώθηκαν κατά περίπου 30% την τελευταία δεκαετία, παρά το γεγονός ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό παρατηρήθηκε αύξηση της υλοτομίας.
Το δάσος της Λεκάνης του Κονγκό – το δεύτερο μεγαλύτερο τροπικό δάσος στον κόσμο μετά από αυτό του Αμαζονίου – καλύπτει μια έκταση σχεδόν 2 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων και εκτείνεται σε εννέα αφρικανικές χώρες. Η μελέτη έδειξε ότι, ενώ κατά τη δεκαετία του 1990 χάνονταν περίπου 3.000 τ.χλμ. το χρόνο, μεταξύ 2000 και 2010 οι απώλειες μειώθηκαν σε κάτω από 2.000 τ.χλμ.
«Τα αποτελέσματα μας εξέπληξαν», δήλωσε στο BBC ο Δρ. Σάιμον Λούις από το πανεπιστήμιο του Λιντς και το πανεπιστημιακό κολέγιο του Λονδίνου. «Η μεγαλύτερη έμφαση δινόταν στον Αμαζόνιο και στα τροπικά δάση της βροχής της νοτιοανατολικής Ασίας, όμως για τη Λεκάνη του Κονγκό, στην Κεντρική Αφρική, η εικόνα ήταν ελλιπής. Θέλαμε πραγματικά να αντλήσουμε πληροφορίες για αυτή την υπέροχη περιοχή, για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα.»
Οι ερευνητές αποδίδουν τη βελτίωση αφενός στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών που έχει δημιουργηθεί, αλλά και στο γεγονός ότι οι γεωργικές δραστηριότητες δεν έχουν επεκταθεί το ίδιο διάστημα. Όπως εξηγεί ο Δρ. Λούις, οι κεντροαφρικανικές οικονομίες «εξαρτώνται πολύ από τις πωλήσεις πετρελαίου και από τις εξορύξεις μεταλλευμάτων, οπότε επενδύουν εκεί και όχι τόσο στη γεωργική επέκταση.»
Σύμφωνα με την έκθεση, τα μεγαλύτερα ποσοστά αποψίλωσης εντοπίζονται κοντά σε δίκτυα μεταφορών και σε πόλεις, καθώς και σε περιοχές κατάλληλες για γεωργικές δραστηριότητες, οι οποίες βρίσκονται σχετικά κοντά σε πόλεις.
