Τα περιθώρια για τη διάσωση των κοραλλιογενών υφάλων εξαντλούνται όσο τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονται και οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, προειδοποιούν ερευνητές σε έκθεσή τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change. Υποστηρίζουν ότι μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, το 70% των κοραλλιών θα έχουν «νιώσει» τις συνέπειες, ακόμη και εάν η διεθνής κοινότητα θέσει αυστηρότερους στόχους για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Από τους κοραλλιογενείς υφάλους εξαρτάται σχεδόν ένα στα τέσσερα θαλάσσια είδη – και η αξία τους δεν σταματά εκεί: προστατεύουν τις ακτές «απορροφώντας» σε μεγάλο βαθμό τα επιθετικά κύματα και αποτελούν πηγή εσόδων για εκατομμύρια ανθρώπους που απασχολούνται στους κλάδους του τουρισμού και της αλιείας.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Ερευνών του Πότσνταμ για τις Κλιματικές Επιπτώσεις (PIK), το καναδικό Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας και τα Πανεπιστήμια της Μελβούρνης και του Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία, χρησιμοποίησαν κλιματικά μοντέλα για να υπολογίσουν τις επιπτώσεις που θα έχουν διαφορετικά επίπεδα εκπομπών σε πάνω από 2.000 υφάλους παγκοσμίως.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι, με τις σημερινές υποθέσεις αναφορικά με τη θερμική ευαισθησία, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι ενδέχεται να πάψουν να αποτελούν βασικά παράκτια οικοσυστήματα εάν η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας ξεπεράσει τους 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα», λέει η συντάκτρια της έκθεσης Κάτια Φρίλερ από το Ινστιτούτο Ερευνών του Πότσνταμ για τις Κλιματικές Επιπτώσεις. «Χωρίς μία – ασαφή ακόμη- διαδικασία προσαρμογής ή εγκλιματισμού, ήδη περίπου το 70% των κοραλλιών προβλέπεται ότι θα υποφέρουν εξαιτίας της μακροπρόθεσμης υποβάθμισής τους έως το 2030, ακόμη και σε ένα φιλόδοξο σενάριο αντιμετώπισης» της κλιματικής αλλαγής.
Πέρυσι, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 3%, ενώ τον τελευταίο αιώνα, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ελπίδες για διάσωση των περισσότερων κοραλλιογενών υφάλων όλο και μειώνονται, ακόμη κι αν η άνοδος της θερμοκρασίας περιοριστεί στους 2 βαθμούς Κελσίου, το οποίο θεωρείται ως «ασφαλές» όριο για την αποτροπή των σοβαρότερων από τις πιθανές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
