Skip to main content

Η κλιματική αλλαγή απειλεί με εξαφάνιση τα πάντα και σπάνια είδη λουλουδιών

Η αυξανόμενη θερμοκρασία απειλεί να εξαλείψει τεράστιες ποσότητες μπαμπού, της πιο σημαντικής τροφής για τα προστατευόμενα πάντα, ενώ παράλληλα αλλοιώνει τη μυρωδιά μοναδικών λουλουδιών και τα καθιστά λιγότερο ελκυστικά για τα έντομα-επικονιαστές τους.

Αν και για την ώρα η διαθεσιμότητα μπαμπού παραμένει ασφαλής, και ο πληθυσμός των πάντα εμφανίζεται σταθερός, έρευνες δείχνουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να εισάγει νέες και απρόβλεπτες δυσκολίες.

Μία από τις γνωστές προκλήσεις είναι ότι τα πάντα δυσανασχετούν όταν βρίσκονται σε θερμές συνθήκες, άνω των 25 βαθμών Κελσίου, αλλάζουν συνήθειες και μετακινούνται σε πιο δροσερά μέρη, ίσως και εκτός των συνηθισμένων βιοτόπων τους.

Τα πάντα διαθέτουν υψηλό μεταβολισμό, με συνέπεια να χρειάζονται να τρώνε δεκάδες κιλά μπαμπού κάθε μέρα. Προς το παρόν υπάρχει αρκετό μπαμπού ώστε τα καταφύγια άγριας ζωής να μπορούν να απελευθερώνουν πάντα στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ωστόσο οι επιστήμονες ανησυχούν ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να εξαλείψουν τεράστιες ποσότητες μπαμπού και να διαταράξουν το οικοσύστημα.

«Η ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή θα ανατρέψει όλα τα χρόνια σκληρής δουλειάς από τους Κινέζους για την διάσωση του ζώου-εθνικού συμβόλου τους», δήλωσε ο Τζέιμς Σπότιλα, καθηγητής βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Ντρέξελ.

Παράλληλα, η παγκόσμια κλιματική αλλαγή έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει τη σχέση μεταξύ φυτών και επικονιαστών. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια αναντιστοιχία μεταξύ του κύκλου ανάπτυξης των ανθών και του κύκλου αναπαραγωγής των εντόμων που κανονικά επικονιάζουν τα φυτά.

Ωστόσο μία άλλη θεωρία, την οποία υποστηρίζει ο Αλόν Κανάνι του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, υποστηρίζει ότι οι αυξανόμενες θερμοκρασίες οδηγούν σε μείωση της παραγωγής «δελεαστικών» αρωμάτων από τα λουλούδια.

Ο Κανάνι και οι συνεργάτες του εξέτασαν δύο ποικιλίες πετούνιας, και διαπίστωσαν ότι οι αυξανόμενες θερμοκρασίες οδηγούν σε πτώση της παραγωγής φαινυλπροπανοειδούς αρώματος.

Ευτυχώς όμως, ο Κανάνι νωρίτερα είχε εντοπίσει το γονίδιο που θα μπορούσε να παρακάμψει αυτό το αποτέλεσμα, καθώς και ένα δεύτερο γονίδιο που ρυθμίζει άμεσα τις εκπομπές αρώματος.