Παράνομα αλιευτικά σκάφη που πλέουν ανοιχτά της Σιέρα Λεόνε έχουν, στη συντριπτική τους πλειονότητα, άδεια να εξάγουν τα ψάρια τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστηρίζει το Ίδρυμα Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης (Environmental Justice Foundation, EJF).
Σε έκθεσή του επισημαίνει ότι οι δραστηριότητές τους συνιστούν τεράστιο πλήγμα και για τις τοπικές κοινότητες που επαφίενται στην αλιεία για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Στα ύδατα της δυτικής Αφρικής έχουν καταγραφεί τα υψηλότερα ποσοστά πειρατικής αλιείας στον κόσμο, στην οποία αποδίδεται το εν τρίτο των αλιευμάτων της περιοχής. Σε διάστημα σχεδόν δύο χρόνων, το EJF έλαβε πάνω από 250 καταγγελίες για παράνομη αλιεία από μεγάλα σκάφη, κυρίως μηχανότρατες βυθού. 9 στα 10 από αυτά, σύμφωνα με τη ΜΚΟ, μπορούν να εξάγουν τα εμπορεύματά τους στις αγορές της Ευρώπης.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις διαβεβαιώσεις των κρατών, στα νηολόγια των οποίων ανήκουν τα πλοία», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της οργάνωσης Στιβ Τρεντ προσθέτοντας ότι οι χώρες αυτές «δεν παρακολουθούν τους αλιευτικούς στόλους τους στη Δυτική Αφρική», καθώς δεν έχουν τα μέσα ή την προθυμία να το κάνουν.
Βάσει διεθνούς συνθήκης, τα κράτη είναι υποχρεωμένα να ελέγχουν τα αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους, κάτι που δεν συμβαίνει πάντοτε στην πράξη. Εξίσου αναποτελεσματικός αποδεικνύεται, κατά τον EJF, και ο κοινοτικός κανονισμός που επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντάσσει «μαύρες λίστες» των παράνομων αλιευτικών και των χωρών που δεν αποτρέπουν την πειρατική αλιεία.
«Οι αρχές που επιθεωρούν τα ψάρια σε ευρωπαϊκά λιμάνια έχουν ελάχιστες αξιόπιστες πληροφορίες για το τι συμβαίνει στις περιοχές, όπου αυτά πιάστηκαν», σημειώνει ο Τρεντ. Το πρόβλημα επιτείνει η έλλειψη συντονισμού μεταξύ Ε.Ε. και των χωρών της δυτικής Αφρικής.
Η ΜΚΟ εκφράζει τον προβληματισμό της και για τις καταγγελίες, σύμφωνα με τις οποίες οι «πειρατές» καταφεύγουν σε παράνομες ενέργειες για να αποφύγουν τις κυρώσεις. Μεταξύ άλλων, επιτίθενται εναντίον ντόπιων αλιέων, καλύπτουν τα διακριτικά των σκαφών τους ή διαφεύγουν σε γειτονικές χώρες.
Η οργάνωση υπολογίζει ότι η παράνομη αλιεία αποφέρει στους «πειρατές» 10 δισ.-23 δισ. δολάρια το χρόνο, στερώντας πολύτιμους πόρους από τις φτωχές αλιευτικές κοινότητες. Την ίδια ώρα, η Ε.Ε. είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ψαριών παγκοσμίως: σύμφωνα με το WWF, όταν η μέση παγκόσμια κατανάλωση είναι 17,12 κιλά το χρόνο, ο μέσος Ευρωπαίος τρώει 22,3 κιλά.
