Τον Δεκέμβριο του 2017, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε στόχο για τα κράτη μέλη να λαμβάνουν το 27% της ενέργειάς τους μέσω βιομάζας, αιολικής και ηλιακής ενέργειας έως το 2030. Τώρα ο στόχος αυτός θα αυξηθεί στο 35%, μετά τις ανησυχίες που εξέφρασε επιτροπή ειδικών.
Η ΕΕ είναι υπεύθυνη για περίπου το 10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Μετά τη συμφωνία του Παρισιού για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμφώνησαν να μειώσουν τις εκπομπές αυτές κατά 40% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, μέχρι το 2030. Οι τελευταίοι στόχοι θα συμβάλουν στη διαδικασία αυτή.
Ωστόσο, η απόφαση δεν είναι ακόμη νομικά δεσμευτική. Το επόμενο βήμα είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διαπραγματευτεί το σχέδιο ξεχωριστά με τις κυβερνήσεις του κάθε κράτους μέλους, μια διαδικασία που ίσως συναντήσει εμπόδια.
Ήδη, η Γερμανία φαίνεται ότι αναθεωρεί τον στόχο που είχε ήδη ανακοινώσει για τις εκπομπές, όπως αναφέρει το Reuters. Η χώρα είχε προηγουμένως ανακοινώσει την πρόθεση να μειώσει τις εκπομπές κατά 40% μέχρι το 2020, αλλά έχει επανεκτιμήσει αυτόν τον στόχο ως μη εφικτό.
Αν και η Γερμανία εξακολουθεί να είναι σε θέση να επιτύχει το νέο στόχο του 35% που προτείνεται από την ΕΕ, και αναμένεται να πετύχει το στόχο της συμφωνίας του Παρισιού μέχρι τις αρχές του 2020, καθώς και να επιτύχει μείωση 55% μέχρι το 2030, το παράδειγμα δείχνει το πώς κάθε κράτος μέλος μπορεί να υποχωρήσει από το φιλόδοξο σχέδιο.
Για παράδειγμα, η Πολωνία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα και φαίνεται ότι η κατάσταση θα παραμείνει ίδια για αρκετό καιρό μετά την προθεσμία του 2030. Το 80% του ηλεκτρισμού της Πολωνίας προέρχεται από την καύση άνθρακα, οπότε φαίνεται απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος μέσα στα επόμενα 12 χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για τις χώρες που βασίζονται μακροπρόθεσμα στην πυρηνική ενέργεια, όπως η Ουγγαρία.
