Έκπληξη προκαλεί στους ειδικούς ένας παπαγάλος, ο Φιγκαρό, που κατάφερε να κατασκευάσει και να χρησιμοποιήσει «εργαλεία», με τα οποία φτάνει την τροφή του, και άλλα αντικείμενα. Είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες παρατηρούν έναν παπαγάλο του είδους κοκατού του Γκόφιν να κάνει κάτι τέτοιο.
«Στη διάρκεια των καθημερινών μας παρατηρήσεων, είδαμε τον Φιγκαρό να παίζει με μία μικρή πέτρα. Κάποια στιγμή, έσπρωξε την πέτρα από το κλουβί του με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να την φτάσει», είπε η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Δρ. Άλις Άουρσπεργκ από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης. «Μετά από κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες να την φτάσει με το πόδι του, άρπαξε ένα μικρό ξυλαράκι και άρχισε να “ψαρεύει” το παιχνίδι του.»
Για να διερευνήσουν περαιτέρω τη συμπεριφορά του παπαγάλου, οι ερευνητές τοποθέτησαν ένα φιστίκι εκεί που ήταν η πέτρα και άρχισαν να βιντεοσκοπούν. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, δεν άρχισε να ψάχνει για ξυλαράκι, αλλά να σπάει με το ράμφος του μία ακίδα από την ξύλινη κατασκευή του κλουβιού του. Την έκοψε μέχρι να πάρει το κατάλληλο μέγεθος και σχήμα ώστε να χρησιμεύσει ως εργαλείο για να φτάσει το φιστίκι. Οπωσδήποτε μας προκάλεσε έκπληξη το ότι χρησιμοποίησε ένα εργαλείο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περιμέναμε να το φτιάξει μόνος του», πρόσθεσε η ίδια.
Ο παπαγάλος, που μεγάλωσε σε πτηνοτροφείο της Βιέννης, κατάφερε να φτάσει το φιστίκι κατασκευάζοντας νέα εργαλεία, κάθε φορά που οι επιστήμονες του άλλαζαν θέση. Ο καθηγητής Άλεξ Κατσέλνικ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, βασικός συντάκτης της έκθεσης, λέει ότι κανείς δεν είχε ποτέ καταγράψει παπαγάλο να σμιλεύει ένα εργαλείο από άμορφο ξύλο και στη συνέχεια να το χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα.
«Ο Φιγκαρό μας δείχνει ότι, ακόμα και αν δεν συνηθίζουν να κατασκευάζουν εργαλεία, τα μέλη ενός είδους που έχουν περιέργεια, είναι ικανά για την επίλυση προβλημάτων και έχουν μεγάλο εγκέφαλο, μπορούν να κατασκευάσουν εργαλεία για να πετύχουν ένα στόχο», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Current Biology, πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Πανεπιστημίου της Βιέννης και του Ορνιθολογικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ της Γερμανίας.
