Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε την οριστική απαγόρευση της αφαίρεσης των πτερυγίων καρχαριών από τους αλιείς, οι οποίοι πετούσαν τα ψάρια πίσω στη θάλασσα αφήνοντάς τα να αιμορραγούν μέχρι θανάτου.
Το λεγόμενο “finning”, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, απαγορεύτηκε το 2003. Οι αλιείς ωστόσο – κυρίως στην Ισπανία και στην Πορτογαλία- το συνέχιζαν χάρη σε ένα «παραθυράκι» που τους επέτρεπε να αφαιρούν τα πτερύγια εν πλω και να μεταφέρουν τα λείψανα σε διαφορετικά λιμάνια.
Το Μάρτιο, οι αρμόδιοι υπουργοί ενέκριναν πρόταση, βάσει της οποίας οι ψαράδες υποχρεούνται να μεταφέρουν άθικτους τους καρχαρίες στα λιμάνια, καταργώντας ουσιαστικά τις εξαιρέσεις που επέτρεπαν τη συνέχιση της αμφιλεγόμενης πρακτικής. Το μέτρο, όμως, χρειαζόταν την έγκριση του Ευρωκοινοβουλίου.
Η οργάνωση Oceana καλωσόρισε την κίνηση, κάνοντας λόγο για ένα σημαντικό κεφάλαιο για την προστασία των καρχαριών. «Το μέτρο κλείνει τα “παραθυράκια” εφαρμογής του στην ευρωπαϊκή πολιτική για το finning», αναφέρει σε ανακοίνωσή της. «Αυτό θα βελτιώσει τη συλλογή πολύτιμων δεδομένων γύρω από τα αλιεύματα καρχαριών και θα βοηθήσει στην αποτροπή του εμπορίου πτερυγίων από απειλούμενα είδη.»
«Επιτέλους η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδέχεται την ευθύνη της ως ένας από τους βασικούς “παίκτες” στα αλιεύματα καρχαριών και στις εξαγωγές πτερυγίων», δήλωσε ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού παραρτήματος της Oceana Χαβιέρ Πάστορ.
Σύμφωνα με την οργάνωση για την προστασία της θαλάσσιας ζωής Project Aware, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς πτερυγίων καρχαρία στην Ασία». Η σούπα από πτερύγιο καρχαρία θεωρείται λιχουδιά στην Κίνα και σε άλλες χώρες της Άπω Ανατολής. Έχει υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο θανατώνονται έως και 73 εκατομμύρια καρχαρίες γι’ αυτό το σκοπό, με αποτέλεσμα το finning να αποτελεί πλέον την υπ’ αριθμόν ένα απειλή για πολλά είδη.
Με βάση το νέο κανονισμό, θα διακοπεί η χορήγηση ειδικών αδειών σε ορισμένους στόλους. Παρ’ όλα αυτά, οργανώσεις τονίζουν ότι ο αγώνας για την προστασία των καρχαριών δεν σταματά με την απαγόρευση της κοπής των πτερυγίων τους. Επισημαίνοντας ότι οι απειλές παραμένουν, ζητούν τη δημιουργία λίστας με τα είδη που κινδυνεύουν εξαιτίας της υπεραλίευσης, καθώς και την αποτελεσματική προστασία τους, ενόψει της διάσκεψης γύρω από τη σύμβαση CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας), το Μάρτιο του 2013.
