Όσα συμβαίνουν στην ξηρά επηρεάζουν και το νερό. Για το λόγο αυτό, επιστήμονες από την Αυστραλία υποστηρίζουν ότι προγράμματα αναδάσωσης σε αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν να αποδειχθούν αποδοτικότερα από άλλα προγράμματα ανάσχεσης της κλιματικής αλλαγής στην προστασία των κοραλλιογενών υφάλων.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο Μακουέρι, στο Σίδνεϊ, εξηγούν ότι τα ιζήματα από εκτάσεις γης «γυμνές» από δέντρα μπορούν, καθώς μεταφέρονται προς το νερό, να καταστρέψουν κοράλλια που βρίσκονται κοντά στις ακτές.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα ιζήματα θολώνουν τα νερά περιορίζοντας το ηλιακό φως, από το οποίο εξαρτάται η ανάπτυξη των κοραλλιών. Έπειτα, καθώς κατακάθονται στον πυθμένα, «πνίγουν» τα κοράλλια και τα υποχρεώνουν να καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια για να επιβιώσουν, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα να πεθάνουν από λεύκανση.
Η ερευνητική ομάδα του Τζόζεφ Μέινα δοκίμασε την υπόθεσή της με τη βοήθεια προσομοιώσεων σε τέσσερα συστήματα ποταμών της Μαδαγασκάρης, όπου τα ιζήματα επηρεάζουν τα κοράλλια. Είδαν ότι έως το 2090, η άνοδος της θερμοκρασίας θα έχει μειώσει τη βροχόπτωση, περιορίζοντας έτσι και την απόθεση ιζημάτων στη θάλασσα.
«Ωστόσο, αυτές οι επιπτώσεις της αποψίλωσης υπερτερούν αυτών των μειώσεων που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή», αναφέρουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications. Εξηγούν ότι η αποψίλωση στη Μαδαγασκάρη έχει πενταπλασιάσει τα ιζήματα στους ποταμούς, τα οποία όμως θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 19-68% με την αποκατάσταση των δασών στο νησί σε ποσοστό 10-50%.
Παρότι η μελέτη βασίστηκε στην περίπτωση της Μαδαγασκάρης, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα αποτελέσματά της βρίσκουν εφαρμογή σε ολόκληρο τον πλανήτη.
«Τα ευρήματα αφορούν και την Αυστραλία, καθώς η εντατική χρήση γης και η αποψίλωση έχουν μεταμορφώσει τις λεκάνες απορροής των ποταμών και αντιμετωπίζονται ως μεγάλη απειλή για τους κοραλλιογενείς υφάλους, στο Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο και αλλού», υποστήριξε ο Δρ. Γενς Τσίνκε από το πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας. «Η διαχείριση της γης στην ενδοχώρα αποτελεί προτεραιότητα εάν θέλουμε να κερδίσουμε χρόνο για τα κοράλλια που αναπτύσσονται κοντά σε ποταμούς.»
