Το πολλά υποσχόμενο πείραμα ολλανδών σχεδιαστών για δρόμους που φέγγουν στο σκοτάδι χάρη σε ειδική μπογιά στο οδόστρωμα απέτυχε, καθώς η μπογιά αποδείχθηκε ευάλωτη στην έντονη βροχόπτωση.
Ο εμπνευστής του πρότζεκτ προσπαθεί τώρα να βελτιώσει τη σύνθεσή της, με την ελπίδα κάποτε η μέθοδος αυτή να υποκαταστήσει σε ένα βαθμό τους ακριβούς και ενεργοβόρους λαμπτήρες δρόμου.
Το πείραμα άρχισε στις αρχές του μήνα, όταν ο σχεδιαστής και καλλιτέχνης Νταν Ρούζεγκαρντ έκανε τα αποκαλυπτήρια του πρώτου τμήματος δρόμου με λωρίδες από μπογιά αναμεμειγμένη με ειδική φωτοβόλο σκόνη, σε επαρχιακή λεωφόρο της Ος, στη νότια Ολλανδία.
Ο ίδιος είχε προτείνει το συγκεκριμένο concept ως ιδανική εναλλακτική λύση για περιοχές χωρίς συμβατικό φωτισμό, όπου θα λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς για τους οδηγούς.
Το συστατικό που περιέχει η μπογιά φορτίζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας έτσι ώστε τη νύχτα να απελευθερώνει σταδιακά μια πράσινη λάμψη, η οποία διαρκεί για περίπου οκτώ ώρες. Θεωρητικά.
Οι μηχανικοί που συνεργάστηκαν στο πρότζεκτ παραδέχθηκαν ότι η μπογιά είναι ευάλωτη σε υψηλά επίπεδα υγρασίας, καθώς μετά από ελάχιστες ημέρες πιλοτικής χρήσης, οι πράσινες λωρίδες σε τμήμα του δρόμου άρχισαν να ξεθωριάζουν – ή για την ακρίβεια να απελευθερώνουν όλο και ισχνότερη λάμψη.
Ξεκαθάρισαν πάντως πως θα συνεχίσουν τις δοκιμές με στόχο να αναπτύξουν μια νέα, ανθεκτικότερη εκδοχή.
Οι “Glowing Lines” (λαμπερές γραμμές) εντάσσονταν αρχικά σε ένα ευρύτερο σχέδιο του Ρούζεγκαρντε για έξυπνους, διαδραστικούς αυτοκινητοδρόμους που θα τροφοδοτούνται μερικώς από ανανεώσιμες πηγές και, μεταξύ άλλων, θα δίνουν στους οδηγούς πληροφορίες για τις καιρικές συνθήκες, θα έχουν πινακίδες που προσαρμόζονται σε διαφορετικές συνθήκες κίνησης ή θα επιτρέπουν στους οδηγούς ηλεκτροκίνητων να φορτίζουν τα οχήματά τους καθώς οδηγούν.
Άγνωστο παραμένει εάν αυτό το σχέδιο εγκαταλείφθηκε πλήρως, όμως κρίνοντας από τις επιδόσεις των λαμπερών λωρίδων που γρήγορα… σκοτείνιασαν να σκοτεινιάζουν, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς.
