Τα πιο ξεχωριστά και σπάνια αμφίβια και θηλαστικά του κόσμου «χαρτογράφησαν» για πρώτη φορά επιστήμονες, σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν τις περιοχές με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις και να προειδοποιήσουν για τον πιθανό αφανισμό συγκεκριμένων ζώων στο μέλλον.
Τα αποτελέσματα της μελέτης γύρω από τα Εξελικτικά Ξεχωριστά και Παγκοσμίως Απειλούμενα (EDGE) ζώα που ανήκουν σε αυτές τις δύο ομοταξίες παρουσιάζονται στην επιθεώρηση PLOS ONE. Ο χάρτης αποτυπώνει τη διαφορετική εξελικτική ιστορία και τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα αμφίβια και τα θηλαστικά, δείχνοντας ότι οι περιοχές «υψηλής προτεραιότητας» διαφέρουν για κάθε ομάδα.
«Τα αποτελέσματα της εργασίας χαρτογράφησης είναι ανησυχητικά», λέει ο Τζόναθαν Μπέιλι από τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, η οποία ηγήθηκε του πρότζεκτ. «Αυτή τη στιγμή, προστατεύονται μόνο το 5% των περιοχών που επισημάνθηκαν ως σημεία υψηλής προτεραιότητας για τα θηλαστικά EDGE και το 15% των περιοχών με αμφίβια EDGE.»
Στα ξεχωριστά ζώα του χάρτη συγκαταλέγονται ο ασπρόμαυρος λεμούριος της Μαδαγασκάρης, μια σαλαμάνδρα του Μεξικού, ο χιμπατζής μπονόμπο της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και ο μυρμηγκοφάγος των νήσων Σούντα. Τα ζώα αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές της Ζωολογικής Εταιρείας, δεν είναι απλώς απειλούμενα, αλλά και μοναδικά ως προς την εμφάνισή τους, το πώς ζουν και το πώς συμπεριφέρονται.
«Σε ό,τι αφορά τα θηλαστικά, ανατρέχοντας μόνο στην εξελικτική ιστορία, τα είδη που διαφέρουν περισσότερο από τα υπόλοιπα τείνουν να βρίσκονται στη Νότιο Αμερική», εξήγησε ο Μπέιλι μιλώντας στο BBC. «Ενσωματώνοντας όμως τις απειλές, η προσοχή μετατοπίζεται στη νοτιοανατολική Ασία και ο λόγος είναι η ραγδαία μετατροπή εκτάσεων γης π.χ. για την παραγωγή φοινικέλαιου. Έτσι, πολλά από αυτά τα είδη απειλούνται σοβαρά – βρίσκονται στην κορυφή της λίστας όταν προσθέτουμε τη μεταβλητή αυτής της απειλής.»
Για παράδειγμα, ο ασπρόμαυρος λεμούριος – ο μεγαλύτερος στον κόσμο – απειλείται από το κυνήγι και την απώλεια του βιοτόπου του λόγω της υλοτομίας και των ορυχείων, μεταξύ άλλων, ενώ ο πληθυσμός μυρμηγκοφάγων των Σούντα έχει συρρικνωθεί εξαιτίας του κυνηγιού, καθώς το κρέας του θεωρείται εκλεκτό έδεσμα.
Σκοπός των επιστημόνων που χαρτογράφησαν τα μοναδικά, απειλούμενα είδη είναι να διασφαλιστεί η προστασία τους με την κατανομή των υπαρχόντων πόρων, ανάλογα με το βαθμό της απειλής που διατρέχει καθένα από αυτά.
