Ανησυχητική αύξηση των δολοφονιών με θύματα περιβαλλοντικούς ακτιβιστές διαπιστώνει σε έκθεσή της η οργάνωση Global Witness. Λατινική Αμερική και νοτιοανατολική Ασία είναι οι περιοχές με τις περισσότερες επιθέσεις, ωστόσο το πρόβλημα έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις.
Σύμφωνα με την οργάνωση, μόνο τη διετία 2012-2013, τουλάχιστον 908 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε 35 χώρες στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν το περιβάλλον ή τη γη τους. Το 2012 ήταν η χειρότερη χρονιά για τους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές, με σχεδόν 147 θανάτους, αριθμός σχεδόν τριπλάσιος σε σχέση με το 2002.
Βραζιλία και Φιλιππίνες είναι οι δύο πιο επικίνδυνες χώρες για τους ακτιβιστές. «Οι Φιλιππίνες είναι η κατεξοχήν πληγείσα χώρα στην περιοχή [της νοτιοανατολικής Ασίας], με 67 δολοφονίες κατά την περίοδο που μελετήσαμε», δήλωσε στο αυστραλιανό ραδιόφωνο ο Όλιβερ Κόρτνεϊ της Global Witness διευκρινίζοντας ότι στην πλειονότητά τους τα θύματα ήταν ενεργά σε περιοχές με εξορυκτική δραστηριότητα.
Η οργάνωση συγκέντρωσε στοιχεία για δολοφονίες περιβαλλοντικών ακτιβιστών μεταξύ 2002 και 2013. Είδε ότι οι ενέργειες αυτές αυξάνονται ανάλογα με την αύξηση της ζήτησης για φυσικούς πόρους και, κατά συνέπεια, της πίεσης για εκμετάλλευσή τους. Όσο για το ποιοι βρίσκονται πίσω από τις φονικές επιθέσεις, οι πληροφορίες είναι ελάχιστες, όπως παραδέχεται ο Κόρτνεϊ. Αρκεί να αναφερθεί ότι την προαναφερθείσα περίοδο καταδικάστηκαν μόλις 10 άτομα.
«Πιστεύουμε ότι οι δολοφονίες δεν παίρνουν μεγάλες διαστάσεις και οι ένοχοι μένουν ατιμώρητοι γιατί οι κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να ελέγξουν τις απειλές εναντίον του περιβάλλοντος και των ακτιβιστών», εκτιμά ο ίδιος. Στην περίπτωση της νοτιοανατολικής Ασίας πάντως, αποδίδει πολλά εγκλήματα σε μικρές, αλλά ισχυρές ομάδες.
«Βλέπουμε ξανά και ξανά μικρές ισχυρές ελίτ να ξεπουλάνε γη, δάση και άλλους πόρους, οι οποίοι ανήκουν σε μια ολόκληρη χώρα και ειδικά στους ανθρώπους που ζουν σε αυτήν, σε μυστικές συμφωνίες με μεγάλες εταιρείες», λέει. «Συχνά τα οφέλη χάνονται για τους κατοίκους της εκάστοτε έκτασης, οι οποίοι έπειτα χάνουν τη γη τους και κάποιες φορές τους γίνεται βίαιη έξωση.»
