Όταν οι προνύμφες της μύγας Drosophila melanogaster – της κοινής φρουτόμυγας – ξεμένουν από τροφή, γίνονται κανίβαλοι, κατατρώγοντας τις μεγαλύτερες μύγες. Τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης ρίχνουν φως σε αυτήν τη συμπεριφορά που παρατηρείται για πρώτη φορά, τουλάχιστον σε συνθήκες εργαστηρίου.
«Το ανακαλύψαμε κατά τύχη κι έπειτα αρχίσαμε να ψάχνουμε παλαιότερες δημοσιεύσεις, αλλά δεν βρήκαμε τίποτε γι’ αυτό», δήλωσε ο βιολόγος στο πανεπιστήμιο της Λωζάνης Ταντέους Καβέτσκι, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications. «Αυτό μας προκάλεσε μεγαλύτερη έκπληξη από την ίδια τη συμπεριφορά.»
Μετά από την επώαση, οι φρουτόμυγες περνούν από αρκετά στάδια χρυσαλλίδας. Στα πρώτα στάδια χρειάζονται πάρα πολλή τροφή, ενώ στη συνέχεια γίνονται όλο και πιο νωθρά καθώς αρχίζουν να μεταμορφώνονται σε μύγες.
Ο Καβέτσκι και οι συνάδελφοί του είδαν ότι στα δύο πρώτα στάδια χρυσαλλίδας, οι μελλοντικές μύγες αφήνουν τη «συμβατική» τροφή τους και αρχίζουν να κυνηγούν προνύμφες που βρίσκονται στο τρίτο -στάδιο. Επιτίθενται εναντίον τους με τους γάντζους που έχουν στο στόμα τους μέχρι να σπάσουν το προστατευτικό τους κέλυφος και στη συνέχεια τις τρώνε, συνήθως κατά ομάδες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι τις προνύμφες ελκύει η οσμή των τραυματισμένων χρυσαλλίδων. Όπως υποστηρίζουν μάλιστα, οι προνύμφες μπορούν να αναπτυχθούν κανονικά ακόμη και χωρίς άλλη πηγή τροφής, ενώ όταν δεν υπάρχει τροφή γίνονται ακόμη πιο επιθετικές.
«Για πολύ καιρό, γνωρίζαμε ότι ο κανιβαλισμός αποτελεί παράγοντα που συμβάλλει στις εξελικτικές διεργασίες», δήλωσε στο BBC ο Ροσάν Βιτζεντραβάρμα, επικεφαλής της ομάδας του πανεπιστημίου της Λωζάνης. «Είναι όμως παρακινδυνευμένος: η μετάδοση παθογόνων είναι πιθανότερη όταν τρώει κανείς ένα μέλος του είδους του ή ενός συγγενούς είδους.»
Οι ερευνητές παραδέχονται ότι δεν μπορούν ακόμη να εξηγήσουν γιατί ένα φυτοφάγο είδος στρέφεται σε τέτοιες πρακτικές, ακόμη κι όταν έχει πρόσβαση σε άλλη πηγή τροφής. «Εικάζουμε ότι [οι μύγες] είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένες για να κυνηγήσουν άλλα ζώα, ανάμεσά τους και μέλη του είδους τους, συνεπώς αποτελεί εξελικτικό ερώτημα γιατί ο κανιβαλισμός εξακολουθεί να απαντάται σε ζώα που δεν είναι σαρκοφάγα», είπε ο Βιτζεντραβάρμα.
