Skip to main content

Βραζιλία: ανακαλύφθηκε άγνωστο –ήδη απειλούμενο- είδος σκαντζόχοιρου

Σε ένα από τα κατεξοχήν απειλούμενα οικοσυστήματα της Βραζιλίας, το Ατλαντικό Δάσος, επιστήμονες έκαναν μια απρόσμενη ανακάλυψη: εντόπισαν ένα άγνωστο έως σήμερα είδος σκαντζόχοιρου, το οποίο ωστόσο ήδη θεωρείται απειλούμενο εξαιτίας της ραγδαίας συρρίκνωσης του βιοτόπου του.

Η ερευνητική ομάδα του Αντόνιο Ροσάνο Μέντες Πόντες από το ομοσπονδιακό πανεπιστήμιο του Περναμπούκο ονόμασε το νέο είδος Coendou speratus. «Στα λατινικά speratus σημαίνει ελπίδα, γιατί πρέπει να ελπίζουμε για το μέλλον του», δήλωσε ο ίδιος στο Associated Press. Διευκρίνισε ότι, μετά από αιώνες υλοτομίας, σήμερα απομένει μόλις το 2% της αρχικής έκτασης του Ατλαντικού Δάσους, στο βορειοανατολικό τμήμα της Βραζιλίας, όπου ανακαλύφθηκε ο σκαντζόχοιρος. Γι’ αυτό και το είδος θα πρέπει να θεωρείται απειλούμενο.

Ο C. speratus έχει μακριά και μυτερή μύτη, καφέ αγκάθια με κοκκινωπές άκρες, καθώς και ευέλικτη ουρά που του επιτρέπει να κινείται με άνεση ανάμεσα στα δέντρα, όχι όμως να πηδάει, γι’ αυτό και πρέπει να κατεβεί από το ένα δέντρο και να σκαρφαλώσει στο άλλο, εάν τα κλαδιά τους δεν είναι ενωμένα. Κοιμάται μέσα σε κουφάλες δέντρων, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι πολύ δραστήριος.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, στο μικρό θύλακα του δάσους όπου εντοπίστηκε ο σκαντζόχοιρος ζουν μόλις τέσσερα τέτοια θηλαστικά ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ο Πόντες εκτιμά ότι, ακόμη κι αν υπάρχουν σκαντζόχοιροι έξω από αυτήν την περιοχή, οι πιθανότητες διασταυρώσεων μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών είναι ελάχιστες, κάτι που σημαίνει ότι η γενετική ποικιλομορφία τους είναι σοβαρά υποβαθμισμένη.

Οι σκαντζόχοιροι απειλούνται από θηρευτές μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, όπως οι ιαγουάροι ή ακόμη και οι οικόσιτοι σκύλοι. Κατά τον Πόντες όμως, ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι ο άνθρωπος. «Οι άνθρωποι ευθύνονται για την υλοτομία, για την αποψίλωση ή για τις πυρκαγιές στα δάση και κάποιες φορές κυνηγούν τους ίδιους τους σκαντζόχοιρους», λέει.

Οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη εντατικότερων ερευνών στο Ατλαντικό Δάσος, θεωρώντας βέβαιο ότι με τη συρρίκνωσή του πολλά είδη αφανίστηκαν πριν ακόμη ανακαλυφθούν.