Το μήκος τους μπορεί να φθάσει τα 5 μέτρα, ενώ το βάρος τους ενίοτε ξεπερνά τα 70 κιλά. Κατατροπώνουν και καταπίνουν ακόμη και κροκοδείλους. Αυτό που δεν γνώριζαν οι επιστήμονες για τους πύθωνες της Βιρμανίας είναι ότι έχουν την ικανότητα να επιστρέφουν στο σημείο εκκίνησής τους, ακόμη κι αν αυτό είναι δεκάδες χιλιόμετρα μακριά – γεγονός που περιπλέκει τις προσπάθειες απομάκρυνσης φιδιών-εισβολέων σε μεγάλες περιοχές της Φλόριντα, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι πύθωνες πιστεύεται ότι άρχισαν να εξαπλώνονται στην αμερικανική πολιτεία από το 2000, όταν «κατοικίδια» απελευθερώθηκαν στη φύση, εσκεμμένα ή κατά λάθος. Έκτοτε έχουν εισβάλει στο Εθνικό Πάρκο Έβεργκλεϊντς και ακόμη μία δασική έκταση, όπου έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους συρρικνώνοντας πληθυσμούς ορισμένων αυτόχθονων ζώων.
«Η συμπεριφορά τους είναι πολύ πιο εξεζητημένη απ’ όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Είναι μία από τις περιπτώσεις, στις οποίες η φύση μας εκπλήσσει», αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωση ο Φρανκ Μαζότι, ένας από τους ερευνητές του Κολεγίου Ντέιβιντσον της Βόρειας Καρολίνας, οι οποίοι μελέτησαν την ικανότητα των φιδιών να βρίσκουν το δρόμο της επιστροφής αφότου τα έχουν μεταφέρει αλλού.
Οι επιστήμονες τοποθέτησαν ραδιοπομπούς σε έξι πύθωνες και στη συνέχεια τους μετέφεραν σε απόσταση 21-36 χιλιομέτρων μακριά από το σημείο, όπου τους είχαν αιχμαλωτίσει. Τα φίδια άρχισαν σταδιακά να κινούνται προς την τοποθεσία, από την οποία τα είχαν απομακρύνει. Όλα εκτός από ένα κατέληξαν στην αρχική τους περιοχή, το πολύ 5 χιλιόμετρα μακριά από το ακριβές σημείο εκκίνησης, μέσα σε 94 με 296 μέρες.
«Περιμέναμε ότι οι πύθωνες θα προσαρμόζονταν σε νέους βιοτόπους, εκεί όπου απελευθερώθηκαν. Δεν περιμέναμε να προσανατολιστούν και να επιστρέψουν στις περιοχές, όπου αιχμαλωτίστηκαν», είπε στο BBC η βασική συντάκτρια της έκθεσης στην επιθεώρηση Biology Letters Σάνον Πίτμαν. «Πρόκειται για μία ένδειξη ότι οι πύθωνες Βιρμανίας έχουν το ένστικτο της επιστροφής σε βαθμό που δεν είχε καταγραφεί ποτέ σε άλλο είδος φιδιού.»
