Ο Ισημερινός σχεδιάζει να δημοπρατήσει έκταση 30 εκατομμυρίων στρεμμάτων του τροπικού δάσους του Αμαζονίου σε κινεζικές πετρελαϊκές εταιρείες, αψηφώντας τις έντονες αντιδράσεις ιθαγενών και οργανώσεων για την προστασία του περιβάλλοντος.
Μετά από στάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία, κυβερνητικό κλιμάκιο μετέβη, την περασμένη εβδομάδα, στο Πεκίνο για συναντήσεις με εκπροσώπους πετρελαϊκών ομίλων. Ο πρέσβης του Ισημερινού στην Κίνα εκτίμησε ότι όλες οι πλευρές θα μπορούσαν να κερδίσουν από την εκμετάλλευση του «φιλέτου» από κινεζικές εταιρείες, όπως αναφέρει ο Guardian.
Το παράδοξο είναι ότι, το 2010, η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι αποκλείει τις πετρελαϊκές εταιρείες από το Εθνικό Πάρκο Γιασούνι, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στο κομμάτι του Αμαζονίου στον Ισημερινό, με σχεδόν 850 εκατομμύρια βαρέλια. Πέρυσι, δικαστική διαμάχη εναντίον της Chevron με αιχμή τη ρύπανση ποταμών του Αμαζονίου με τεράστιες ποσότητες πετρελαιοειδών, που συνεχιζόταν επί 25 και πλέον χρόνια, έληξε υπέρ της κυβέρνησης.
Τι προκάλεσε αυτή τη μεταστροφή; Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, ο Ισημερινός χρωστάει στην Κίνα 7 δισεκατομμύρια–9 δισ. δολάρια – πάνω από το 10% του ΑΕΠ του – από παλαιότερα δάνεια. Η ασιατική χώρα συνέβαλε στη χρηματοδότηση του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού φράγματος του Ισημερινού και τώρα ενδιαφέρεται να διοχετεύσει δισεκατομμύρια δολάρια σε μεγάλο διυλιστήριο.
«Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, το ζήτημα έχει να κάνει περισσότερο με το χρέος, γιατί ο Ισημερινός εξαρτάται από τους Κινέζους για τη χρηματοδότηση έργων υποδομών», δήλωσε στον Guardian ο Άνταμ Ζούκερμαν από την οργάνωση Amazon Watch. «Είναι πρόθυμος να συμβιβαστεί σε άλλους τομείς, όπως είναι οι κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί κανονισμοί.»
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι του Ισημερινού επιμένουν ότι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων στον Αμαζόνιο θα διέπεται από «αυστηρούς κανόνες βιωσιμότητας». Παρότι ιθαγενείς και οργανώσεις δηλώνουν αποφασισμένοι να βάλουν φρένο πάση θυσία στα σχέδια της κυβέρνησης, ορισμένοι εκτιμούν ότι ο Ισημερινός είναι σχεδόν «αναγκασμένος» να παραχωρήσει τμήμα του παρθένου δάσους στην Κίνα για να αποπληρώσει το τεράστιο χρέος του.
