Μόλις τον περασμένο μήνα επιστήμονες από το Μεξικό εξέφραζαν την ανησυχία ότι το αξολότλ, ένα μεγάλο αμφίβιο σαν σαλαμάνδρα, γνωστό και ως «υδάτινο τέρας» ή «ψάρι με πόδια», αφανίστηκε από το μοναδικό γνωστό βιότοπό του, ένα σύστημα λιμνών στην Πόλη του Μεξικού. Οι φόβοι τους δεν άργησαν να διαψευστούν, καθώς στη δεύτερη προσπάθειά της η ομάδα εντόπισε δύο αξολότλ, τα οποία ωστόσο δεν αιχμαλώτισε.
Καταμέτρηση που είχε γίνει το 1998, έδειξε ότι σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο ζουν κατά μέσο όρο 6.000 αξολότλ. Δέκα χρόνια αργότερα, ο πληθυσμός συρρικνώθηκε σε μόλις 100 αμφίβια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο πυροδοτώντας φόβους για άμεσο κίνδυνο αφανισμού. Παρότι ορισμένα αξολότλ φιλοξενούνται σε ενυδρεία και ερευνητικά εργαστήρια, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, μεταξύ άλλων λόγω του κινδύνου ενδογαμίας.
Η πρώτη αποστολή των ερευνητών από το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού να εντοπίσουν το ζώο με σκάφη, στη λίμνη Ξοτσιμίλκο, διήρκεσε τέσσερις μήνες και απέβη άκαρπη. Παρά τους εύλογους φόβους τους, οι επιστήμονες είχαν τότε πει ότι είναι πολύ νωρίς το είδος να κηρυχθεί εξαφανισμένο και προανήγγειλαν δεύτερη αποστολή.
Μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες της νέας αποστολής, ο Τόβαρ Γκάρσα και οι συνάδελφοί του εντόπισαν δύο αξολότλ. «Δεν καταφέραμε να τα αιχμαλωτίσουμε, γιατί η συμπεριφορά του αξολότλ καθιστά πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο», δήλωσε. «Είδαμε όμως δύο και αυτό είναι σημαντικό γιατί μας λέει ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα.»
Το αξολότλ θυμίζει σαλαμάνδρα με τριχωτά εξωτερικά βράγχια, κοντή ουρά και μικροσκοπικά πόδια, τα οποία χρησιμοποιεί για να κινείται στον πυθμένα ή να κολυμπάει στα θολά, σκοτεινά νερά των λιμνών της Πόλης του Μεξικού, σε αναζήτηση υδρόβιων εντόμων, μικρών ψαριών και οστρακόδερμων. Όπως όλα δείχνουν, ωστόσο, βρίσκεται στο χείλος του αφανισμού λόγω της ρύπανσης και του ανταγωνισμού με μεγάλα ψάρια.
