Του Γιώργου Τριανταφύλλου, αρχιτέκτονα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι χαιρόμαστε και απολαμβάνουμε έναν άνετο καλοσχεδιασμένο καινούργιο οδικό άξονα, ειδικά μάλιστα όταν συντομεύει μεγάλες αποστάσεις. Είναι προφανές, ότι οι κάτοικοι της Βόρειας Εύβοιας δικαίως αναμένουν να υλοποιηθούν οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το νέο οδικό άξονα, ελπίζοντας μάλιστα ότι θα έρθει η ανάπτυξη, θα αναπτυχθεί ο τουρισμός και θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες διέλευσης, ιδιαίτερα στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Θα ήθελα να σημειώσω όμως, ότι οδηγώντας εδώ και πενήντα χρόνια από την Χαλκίδα προς την Λίμνη στην Βόρεια Εύβοια, απολαμβάνω τις υπέροχες διαδρομές σε έναν ξεχωριστό επαρχιακό δρόμο, ενσωματωμένο στο φυσικό περιβάλλον. Ένας δρόμος, που επιφυλάσσει συγκινήσεις στους ταξιδιώτες της πόλης, με την πυκνή βλάστηση, τις εναλλαγές με τις επιμέρους διαδρομές σε περιοχές ειδικού φυσικού κάλους ανάμεσα στα πευκόφυτα δάση, τα πλατάνια, σε καλλιεργημένες εκτάσεις, δίπλα σε ποτάμια, στα γοητευτικά κατά διαστήματα πέτρινα γεφύρια, τα εικονοστάσια, τις πηγές τρεχούμενου νερού και τέλος τα κιόσκια με τα αγροτικά προϊόντα των ντόπιων παραγωγών.
Ένα ταξίδι, σε ένα σχετικά δύσκολο αλλά καλοχαραγμένο δρόμο, που υπαγορεύει ένα έντονο γεωγραφικό ανάγλυφο, που συναντάμε σε περιοχές φυσικού κάλους σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, με σωστές κλίσεις στις στροφές, που κάθε φορά έχει και κάτι καινούργιο να σου προσφέρει.
Όχι μόνο με τις εναλλαγές της φύσης ανάλογα με την εποχή, αλλά και με τις αργές συνεχείς βελτιώσεις του δρόμου, που αναβαθμίζουν την ποιότητα του ταξιδιού, με έναν τρόπο που δεν τραυματίζεται το τοπίο. Τμηματικές διαπλατύνσεις, βελτίωση και διεύρυνση των στροφών και του οδοστρώματος, και καλύτερη σήμανση που πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια, κάνουν το ταξίδι πιο άνετο.
Άλλοτε απολαμβάνω την διαδρομή με γρήγορο οδήγημα, όπου η σωστή χάραξη επιτρέπει απολαύσεις σε επίπεδο ειδικών διαδρομών σε αγώνες αυτοκινήτου, και άλλοτε οδηγώντας ήρεμα, επιλέγοντας ανάλογη μουσική, θαυμάζοντας τις εναλλαγές του τοπίου. Κάτι που δεν συμβαίνει στις νέες οδικές αρτηρίες που οδηγούμε συνήθως αδιάφορα.
Βέβαια σε περίπτωση ανάγκης, μεταφέροντας τραυματίες στο νοσοκομείο, χρειάστηκε να ξεπεράσω κάθε προηγούμενο κάνοντας επικίνδυνες προσπεράσεις λόγω των στροφών, μια και ο δρόμος έχει μια λωρίδα προς κάθε κατεύθυνση.
Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια άρχισαν σταδιακά τμηματικές προσθήκες μιας ακόμη λωρίδας για προσπέραση στις πιο δύσκολες περιοχές, σε ένα πρόγραμμα της περιφέρειας που δυστυχώς το διέκοψαν, που έφερε θεαματικά αποτελέσματα στην κυκλοφορία και κυρίως επηρεάζοντας ελάχιστα, με μικρά τραύματα το φυσικό τοπίο που γρήγορα επουλώνονται.
Σήμερα, μετά την μεγάλη πυρκαγιά στην Βόρεια Εύβοια που κατέστρεψε πάνω από 500 000 στρέμματα, με τις γνωστές αδεξιότητες και αστοχίες, παρά τις πολλαπλές υποσχέσεις που ακολούθησαν, ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει στο κατεστραμμένο τοπίο. Οι εκτάσεις παραμένουν ανέγγιχτες με την εφιαλτική εικόνα των καμένων κορμών, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να καθαριστούν τουλάχιστον οι περιοχές στα όρια των οικισμών και σε ευρύτερες ζώνες κατά μήκος των οδικών αξόνων, στο μέτρο του εφικτού.
Τα καμένα δένδρα παραμένουν όρθια και άκοπα, η φύση αγωνίζεται να επουλώσει τα τραύματά της, και το πιο σημαντικό έργο που έχει εξαγγελθεί είναι ένας νέος οδικός άξονας ταχείας κυκλοφορίας, που θα συνδέσει την Αρτάκη με την Στροφυλιά, που βρίσκεται στα όρια της κατεστραμμένης περιοχής, δηλαδή θα επισπεύσει τελικά την προσέλευση στα καμένα και μόνο.
Η χάραξη του νέου οδικού άξονα με μπλε χρώμα, παράλληλα με τον υπάρχοντα, χωρίς καμία σύνδεση με του υπάρχοντες οικισμούς που καταλήγει στην Στροφυλιά που σημειώνεται με κόκκινο κύκλο.
Η περιοχή των καμένων πάνω από 500 000 στρεμμάτων. Στο όριό της με κκόκκινο χρώμα, σημειώνεται η Στροφυλιά όπου καταλήγει ο νέος οδικός άξονας, αφήνοντας ανέπαφο το υπάρχον οδικό δίκτυο.
Μία οδική αρτηρία 56 χιλιομέτρων, παράλληλα με την υπάρχουσα γραφική διαδρομή, με τούνελ και κοιλαδογέφυρες που θα διατρέξουν βιάζοντας το τοπίο και με προϋπολογισμό πάνω από 200 εκατομμύρια, όπου δεν προβλέπονται σε πρώτη φάση οι συνδέσεις με τους ενδιάμεσους προορισμούς. ‘Ένα τεράστιο ποσό που τον μόνο που τελικά ευνοεί άμεσα είναι την κατασκευαστική εταιρεία. Θα περίμενε κανείς ότι θα έπρεπε να έχει προηγηθεί η χρηματοδότηση για αποκατάσταση των καμένων περιοχών, για την αναβάθμιση ενός κατεστραμμένου τοπίου που προφανώς δεν αποτελεί πόλο τουρισμού και στην συνέχεια να φτιαχτούν νέοι δρόμοι για γρήγορη προσπέλαση.
Παράλληλα θα έπρεπε αντί του μεγάλου αυτού έργου, που με τις καλύτερες συνθήκες προβλέπεται να παραδοθεί το 2027, και προφανώς πολύ αργότερα, χωρίς να καλύπτει τις ενδιάμεσες συνδέσεις είναι απαραίτητο να προηγηθούν και να χρηματοδοτηθούν άμεσα, μικρότερης κλίμακας απολύτως απαραίτητα έργα όπως:
- Ο επί χρόνια κλειστός δρόμος Λίμνης Αιδηψού
- Να ξεκινήσει επιτέλους και να ολοκληρωθεί το παγωμένο επί χρόνια έργο αποκατάστασης και προστασίας από τις κατολισθήσεις της απαγορευμένης για κυκλοφορία οδού Αιδηψού Λίμνης, που παραμένει επικίνδυνη για όσους παραβαίνουν την εικονιζόμενη σηματοδότηση και την διασχίζουν με δική τους ευθύνη και ρίσκο. Η διαδρομή αυτή, που συνδέεται και με το φέριμποτ Αιδηψού – Αρκίτσας, υποκαθιστά σε περίπτωση ανάγκης την πρόσβαση της Βόρειας Εύβοιας προς Χαλκίδα και Αθήνα.
- Να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές και βελτιώσεις όλου του οδικού προβληματικού δικτύου στην καμένη περιοχή των 500.000 στρεμμάτων, που παραμένει σε πολλά σημεία καταστραμμένο και επικίνδυνο, μετά από εγκατάλειψη και λόγω πλημμυρών, από κατολισθήσεις.
- Να συνεχιστεί η σταδιακή τμηματική και ανώδυνη διαπλάτυνση του υφιστάμενου δρόμου, Αρτάκη – Στροφυλιά με την όπου απαιτείται προσθήκη της νέας λωρίδας προσπέρασης, που θα επιτρέψει στους ταξιδιώτες να συνεχίσουν να βιώνουν την υπέροχή αυτή διαδρομή μέχρι τα καμένα, που τακτικά απολαμβάνουν επισκέπτες και μεγάλες ομάδες δικυκλιστών, για να προετοιμαστούν θετικά και να συνεχίσουν, για να διεισδύσουν στην καμένη περιοχή ,που θα χρειαστεί χρόνια για να αποκατασταθεί.
Και όλα αυτά, έστω και αν χρειαστεί να διαθέσουμε λίγο περισσότερο χρόνο που είναι λιγότερος από μίση ώρα, από αυτόν που θα κερδηθεί με τον νέο οδικό άξονα, για να απολαύσουμε μια γοητευτική διαδρομή διασώζοντας ότι έχει απομείνει από την πυρκαγιά: Το υπέροχο τοπίο.
Και στην συνέχεια να σκεφτούμε πότε και πώς μπορούμε να προχωρήσουμε σε νέες οδικές χαράξεις, που τελικά με την αυστηρή γεωμετρία τους σίγουρα θα βιάσουν το τοπίο, ανατρέποντας βίαια την βιοποικιλότητα, ίσως φοβάμαι και για να διευκολύνουν την διέλευση και την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Και ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με την υπ αριθμ. 2499/2012 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, επιτρέπεται η ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε αναδασωτέες περιοχές.
Δεν υπερασπίζομαι την μή υλοποίηση και την χρησιμότατα των νέων οδικών αξόνων, αλλά στην περίπτωση αυτή με τόσα προβλήματα και κυρίως στο υπάρχον οδικό δίκτυο, νομίζω ότι στην φάση αυτή αποτελεί πολυτέλεια. Άλλωστε ο χρόνος που θα κερδιθεί θα είναι λιγώτερος από μισή ώρα. Ας δρομολογηθεί για αργότερα.
