Σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια έως το 2050, με την πλειονότητα να κατοικεί σε πόλεις. Η ενσωμάτωση των επιπλέον τριών δισεκατομμυρίων ανθρώπων απαιτεί την κατασκευή του ισοδύναμου μίας πόλης που να μπορεί να φιλοξενήσει ένα εκατομμύριο άτομα κάθε πέντε ημέρες έως το 2050, σύμφωνα με την οργάνωση IGBP.
Ωστόσο πρόσφατη έρευνα από το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικής για την Κλιματική Αλλαγή του Πανεπιστημίου Λιντς και του London School of Economics υποστηρίζει πως τα μεγάλα αστικά κέντρα μπορούν να μειώσουν τις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 34 τοις εκατό χωρίς κανένα επιπλέον κόστος.
Αυτή τη στιγμή οι πόλεις καταναλώνουν 78 τοις εκατό της παγκόσμιας ενέργειας και παράγουν περισσότερο από το 60 τοις εκατό του συνολικού άνθρακα. Τα αστικά κέντρα συνεισφέρουν τα μέγιστα στην κλιματική αλλαγή, όμως επίσης είναι και εξαιρετικά ευάλωτα στις αρνητικές της συνέπειες, ιδίως αυτά που βρίσκονται σε ακτές.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι πόλεις θα μπορούσαν να μειώσουν τις εκπομπές τους μέσω καινοτομιών όπως ενεργειακά αποδοτικές ηλεκτρικές συσκευές και της χρήσης καυσίμων μεταφορών υψηλής απόδοσης. Οι εφαρμογές αυτές έχουν περίοδο απόσβεσης μόλις πέντε χρόνια, μετά την οποία οι πόλεις θα συνεχίσουν να βλέπουν τα οφέλη χωρίς επιπλέον κόστη.
Συνεπώς η μεγάλη πρόκληση, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η εφαρμογή αυτής της σειράς μέτρων στην κατασκευή των νέων πόλεων και στις επεκτάσεις των ήδη υπαρχόντων που θα προκύψουν από τις απαιτήσεις του συνεχώς αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού.
Άλλα τέτοια μέτρα συμπεριλαμβάνουν την κατασκευή ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων και την μετατροπή των υφιστάμενων μη αποδοτικών κατασκευών, την εφαρμογή αυστηρών κριτηρίων για τον αστικό φωτισμό και την απόδοση ηλεκτρικών συσκευών, καθώς και τον σχεδιασμό συμπαγών αστικών κοινοτήτων για τη μεγαλύτερη υποστήριξη μέσων μαζικής μεταφοράς, καταλήγει η έρευνα.
