Η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας προκαλεί λιγότερες ζημιές στο περιβάλλον σε σχέση με τις μεθόδους παραγωγής ενέργειας με βάση τα ορυκτά καύσιμα, υποστηρίζει ομάδα επιφανών Βρετανών και Αυστραλών βιολόγων οι οποίοι καλούν τα οικολογικά κινήματα να αποδεχθούν την εξάπλωσή της για την αποφυγή της κλιματικής αλλαγής.
Σε μία ανοιχτή επιστολή τους, 65 βιολόγοι με αντικείμενο την προστασία των απειλούμενων ειδών και οικοσυστημάτων καλούν τις κυβερνήσεις του κόσμου να κατασκευάσουν περισσότερους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας ως κεντρικό άξονα μίας παγκόσμιας στρατηγικής για την προστασία της άγριας ζωής και του περιβάλλοντος.
Η επιστολή υπογράφεται από αρκετούς επιφανείς Βρετανούς ακαδημαϊκούς από την Οξφόρδη, το Καίμπριτζ, Πανεπιστήμια του Λονδίνου και έναν πρώην επικεφαλής επιστημονικό σύμβουλο της βρετανικής κυβέρνησης, ενώ η οργάνωση έγινε με πρωτοβουλία καθηγητών από τα Πανεπιστήμια της Τασμανίας και της Αδελαΐδας στην Αυστραλία.
Η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από την πυρηνική ενέργεια, πέρα από τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, θα απελευθερώσει μεγαλύτερες εκτάσεις γης προωθώντας τη βιοποικιλότητα και περιορίζοντας την εξαφάνιση των ειδών, αναφέρει η επιστολή. Η πυρηνική ενέργεια είναι η πιο αποδοτική και απαιτεί με διαφορά τις μικρότερες εκτάσεις για την παραγωγή της, σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, υποστηρίζουν οι ακαδημαϊκοί.
Μία ποσότητα ουρανίου μικρότερη σε μέγεθος από μία μπάλα γκολφ αρκεί για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών ολόκληρης της ζωής ενός μέσου ανθρώπου. Το ισοδύναμο αυτής της ενέργειας είναι 56 βυτιοφόρα φυσικού αερίου, 800 σάκοι κάρβουνου σε μέγεθος ελέφαντα ή μία ανανεώσιμη μπαταρία ύψους 16 ουρανοξυστών, αναφέρει χαρακτηριστικά η επιστολή.
«Ακολουθώντας τους κορυφαίους επιστήμονες του κλίματος που έχουν υποστηρίξει πρόσφατα την ανάπτυξη μιας ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας επόμενης γενιάς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καλούμε με τη σειρά μας την περιβαλλοντική κοινότητα να υπολογίσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφόρων πηγών ενέργειας, χρησιμοποιώντας αντικειμενικά στοιχεία και ρεαλιστικούς συμβιβασμούς, και όχι απλώς στηριζόμενη σε ιδεαλιστικές αντιλήψεις για το τι είναι «πράσινο» και μη», καταλήγει η επιστολή.
