Skip to main content

Οι καμηλοπαρδάλεις προστέθηκαν στη λίστα των ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση

Δύο υποείδη καμηλοπαρδάλεων προστέθηκαν για πρώτη φορά στον κατάλογο των «κρίσιμα απειλούμενων» ειδών, σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), η οποία διαχειρίζεται τον επίσημο κατάλογο απειλούμενων ειδών παγκοσμίως.

Η οργάνωση ανακοίνωσε ότι μεταφέρει την καμηλοπάρδαλη συνολικά από τον κατάλογο του «χαμηλού κινδύνου» σε αυτόν της «ευάλωτης κατάστασης». Τα επόμενα στάδια ταξινομούνται ως «απειλούμενα», «κριτικά απειλούμενα», «εξαφανισμένα στη φύση» και «εξαφανισμένα». Εάν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός, οι καμηλοπαρδάλεις θα μπορούσαν να εξαφανιστούν από το φυσικό περιβάλλον στο μεσοπρόθεσμο μέλλον.

Συγκεκριμένα, τα  υποείδη Κορντόφαν και Νούμπιαν του ψηλότερου χερσαίου ζώου του κόσμου προστέθηκαν στον κατάλογο των «κριτικά απειλούμενων». Αυτά τα υποείδη απαντώνται κυρίως στην ανατολική, κεντρική και δυτική Αφρική. Ένα άλλο υποείδος που ζει στο Κέρας της Αφρικής ταξινομείται ως «απειλούμενο».

Υπάρχουν εννέα υποείδη καμηλοπαρδάλεων. Πέντε από αυτά μειώνονται σε αριθμούς, δύο βελτιώνονται και ένα είναι σταθερό, σύμφωνα με τους New York Times.

Οι καμηλοπαρδάλεις ποτέ δεν θεωρήθηκαν ότι διατρέχουν μεγάλη απειλή να εξαφανιστούν, αλλά ο πληθυσμός τους μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια. Η επικέντρωση στους ρινόκερους, τους ελέφαντες και άλλα απειλούμενα ζώα έχει πιθανώς οδηγήσει στην παραμέληση του κινδύνου που διατρέχουν οι καμηλοπαρδάλεις, που ενδεικτικά είναι πιο απειλούμενες από κάθε είδος γορίλα.

Σύμφωνα με μια έκθεση του Guardian, ο αριθμός των καμηλοπαρδάλεων μειώθηκε από 157.000 το 1985 σε 97.500 μόνο τα τελευταία 31 χρόνια, σημειώνοντας πτώση σχεδόν 40%. Οι καμηλοπαρδάλεις έχουν ήδη εξαφανιστεί από επτά χώρες, τις Ερυθραία, Γουινέα, Μπουρκίνα Φάσο, Νιγηρία, Μαλάουι, Μαυριτανία και Σενεγάλη.

Η αυξημένη αστικοποίηση, η λαθροθηρία, οι παράνομες πρακτικές κυνηγιού και οι πολιτικές αναταραχές σε μέρη της Αφρικής είναι οι κυριότερες απειλές για τις καμηλοπαρδάλεις, οι οποίες συχνά χάνουν το βιότοπό τους λόγω γεωργίας, εξόρυξης ή κατασκευών.