Η Ισπανία στηρίζει παλιές μονάδες παραγωγής ενέργειας από άνθρακα και φυσικό αέριο, παρέχοντας πληρωμές για να παραμείνουν ανοιχτές, ανεξάρτητα από το πόση ενέργεια παράγουν.
Η χρηματοδότηση, αξίας 1 δισεκατομμυρίου ευρώ ετησίως, αποτελεί ένα περιττό βάρος για τους καταναλωτές, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Ενεργειακών Οικονομικών και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA), και είναι αντίθετη με τις πρόσφατες κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το σύστημα της Ισπανίας είναι αντίθετο σε σχεδόν ολόκληρη τη λίστα κριτηρίων που χρησιμοποιεί η Επιτροπή για να κρίνει εάν ένας μηχανισμός επιδότησης είναι απαραίτητος, ή αντ’ αυτού ένα σχέδιο για την ενδυνάμωση ευνοημένων βιομηχανιών,
Η Ισπανία ήταν μία από τις πρώτες χώρες της Ένωσης που θέσπισε τέτοιες χρηματοδοτήσεις, το 1997, για την τόνωση των επενδύσεων σε μια περίοδο αύξησης της ζήτησης ενέργειας. Τώρα, η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας χαρακτηρίζεται από υπερπροσφορά, με τη ζήτηση να έχει κορυφωθεί το 2007. Ωστόσο, οι παλαιοί σταθμοί ορυκτών καυσίμων εξακολουθούν να επωφελούνται από τις κρατικές πληρωμές. Μάλιστα εκτιμάται ότι το 80% των σταθμών φυσικού αερίου δεν θα ήταν βιώσιμοι χωρίς αυτά τα έσοδα, αναφέρει η έκθεση.
Με άφθονο άνεμο, ήλιο και πόρους υδροηλεκτρικής ενέργειας, η Ισπανία παρήγαγε το 43% της ηλεκτρικής της ενέργειας και το 16% της συνολικής της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές το 2014. Ο στόχος για το 2020 είναι να ανέβει το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20%.
Οι ενισχύσεις αυτές, εκτός του ότι προορίζονται για τη λύση ενός μη υπάρχοντος προβλήματος, αλλοιώνουν τον ανταγωνισμό και αποθαρρύνουν τις επενδύσεις σε οποιοδήποτε τύπο εναλλακτικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καταλήγει η έκθεση.
