Ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ ανακάλυψαν ότι το ρήγμα που προκάλεσε το φονικό σεισμό του 2011 στο Τοχόκου της Ιαπωνίας απελευθέρωνε σεισμικές πιέσεις με επιταχυνόμενο ρυθμό για χρόνια πριν από το καταστροφικό συμβάν, το οποίο μεταξύ άλλων προκάλεσε το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα.
Αυτή η διαδικασία «αποσύνδεσης», κατά την οποία οι άκρες δύο τεκτονικών πλακών που είναι «κλειδωμένες» μαζί σταδιακά ξεκολλούν, μετέφερε πιέσεις σε γειτονικά τμήματα που εξακολουθούσαν να είναι κλειδωμένα. Ως αποτέλεσμα, ο σεισμός, που ήταν ο πιο ισχυρός που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της Ιαπωνίας, και τέταρτος πιο ισχυρός στον κόσμο από το 1900, μπορεί εντέλει να συνέβη νωρίτερα από το αναμενόμενο, σύμφωνα με τον Ανδρέα Μαυρομμάτη, μεταπτυχιακό φοιτητή στο Στάνφορντ.
Ο Μαυρομμάτης και ο επιβλέπων καθηγητής του Πωλ Σήγκαλ, στο τμήμα γεωφυσικής του Στάνφορντ, έφτασαν στα συμπεράσματά τους μετά από ανάλυση δεκαπενταετών μετρήσεων GPS του ιαπωνικού νησιού Χονσού.
«Εξετάσαμε τη βορειοανατολική Ιαπωνία, η οποία έχει ένα από τα πυκνότερα και μακροβιότερα δίκτυα GPS υψηλής ακρίβειας στον κόσμο», δήλωσε ο Μαυρομμάτης.
«Οι μετρήσεις έδειξαν οι άκρες των πλακών γίνονταν όλο και λιγότερο κλειδωμένες με την πάροδο του χρόνου. Αυτό μας προκάλεσε έκπληξη», δήλωσε ο Σήγκαλ.
Η υπόθεση των Μαυρομμάτη και Σήγκαλ υποστηρίζεται από μία πρόσφατη ανάλυση που διενέργησαν πάνω στους λεγόμενους επαναλαμβανόμενους σεισμούς στις ακτές του βόρειου Χονσού. Οι μικροί αυτοί σεισμοί, τυπικά μικρότερου μεγέθους, έλαβαν χώρα κατά μήκος όλης της γραμμής του ρήγματος, αλλά ο καθένας συνέβη στο ίδιο σημείο κάθε λίγα χρόνια. Επιπλέον, πολλοί από αυτούς επαναλαμβάνονταν όχι με σταθερό, αλλά με επιταχυνόμενο ρυθμό. Αυτή η επιτάχυνση υποδεικνύει ότι οι πλάκες αποσυνδέονταν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με τον Μαυρομμάτη.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι τα αποτελέσματά τους δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη της εμφάνισης του επόμενου μεγάλου σεισμού στην Ιαπωνία, αλλά θα μπορούσαν να ρίξουν φως σχετικά με τις φυσικές διεργασίες που συμβαίνουν στα ρήγματα που δημιουργούν τους μεγαλύτερους σεισμούς στον κόσμο.
