Υδροηλεκτρικοί σταθμοί στη Νορβηγία θα μπορούσαν να συνδεθούν με αιολικά πάρκα λειτουργώντας ως γιγαντιαίες «μπαταρίες» σε περιπτώσεις διακυμάνσεων στην τροφοδοσία, υποστηρίζουν σκανδιναβοί επιστήμονες.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές είναι η διαλείπουσα παραγωγή. Πολλές φορές παράγεται περισσότερη ενέργεια απ’ όση χρειάζεται, ενώ άλλες φορές παράγεται λιγότερη – και οι περίοδοι κορύφωσης της ζήτησης συχνά δεν συμπίπτουν με την κορύφωση της παραγωγής.
Σύμφωνα με τον ερευνητικό οργανισμό SINTEF, χρησιμοποιώντας την πλεονάζουσα ηλεκτρική ενέργεια από τις περιόδους με ισχυρούς ανέμους προκειμένου το νερό να διοχετεύεται στους ταμιευτήρες, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα μπορούσαν να εξισορροπίσουν τη διαλείπουσα παραγωγή από μεγάλα αιολικά πάρκα. Στην ίδια λογική, το νερό των ταμιευτήρων θα μπορούσε να απελευθερώνεται μέσω γεννητριών στα φράγματα σε περιόδους με ασθενείς ανέμους.
Η υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας π.χ. στις νορβηγικές μονάδες θα απαιτούσε μετατροπές στα υπάρχοντα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, αυξάνοντας την παραγωγική ικανότητά τους κατά 11 με 18 γιγαβάτ, υποστηρίζουν οι ερευνητές του SINTEF.
«Εάν αυτό το μεγάλο έργο πετύχει, θα διασφαλίσουμε σταθερή τροφοδοσία ηλεκτρικού ρεύματος», λέει ο Ντάνιελ Χουέρτας-Χερνάντο, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης του ινστιτούτου. «Σήμερα οι προβλέψεις για την ταχύτητα των ανέμων αποτελούν τη μοναδική πηγή πληροφοριών που μας επιτρέπουν να προβλέψουμε τα επίπεδα παραγωγής από αιολικά πάρκα για το επόμενο 24ωρο. Εάν αυτές οι προγνώσεις αποδειχθούν λανθασμένες ή εάν η κακοκαιρία καταστήσει αδύνατη την παραγωγή, θα χρειαζόμαστε μια αποδοτική εφεδρική πηγή που να μπορεί να καλύψει το κενό παροχής άμεσα.»
Οι ερευνητές παραδέχονται ότι δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν εάν μια τέτοια πρόταση θα ήταν οικονομικά αποδοτική, όμως επισημαίνουν ότι «καθώς η κατασκευή δικτύων είναι πολύ χρονοβόρα διαδικασία, είναι σημαντικό να δοθεί μία απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ώστε να μπορεί να γίνει έγκαιρος προγραμματισμός».
