Οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχονται πιέσεις για περιορισμό των επιβλαβών εκπομπών της ναυτιλίας, μετά από στοιχεία νέας έρευνας που δείχνουν πως μόνο ένα γιγάντιο φορτηγό πλοίο εκπέμπει σχεδόν την ίδια ποσότητα χημικών που προκαλούν καρκίνο, άσθμα και άλλα προβλήματα υγείας, με 50 εκατομμύρια αυτοκίνητα.
Χάρις στο μέγεθος των μηχανών και την ποιότητα των καυσίμων, υπολογίζεται πως μόνο 15 από τα μεγαλύτερα πλοία του πλανήτη μπορούν να παράγουν την ίδια ρύπανση με τα 760 εκατομμύρια υπάρχοντα αυτοκίνητα. Η έρευνα της κυβερνητικής περιβαλλοντικής υπηρεσίας της Δανίας αναφέρει επιπλέον πως κατά κανόνα τα καύσιμα των πλοίων περιέχουν έως και 2.000 φορές μεγαλύτερη ποσότητα θείου σε σχέση με τα καύσιμα αυτοκινήτων στην Ευρώπη και την Αμερική.
Την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισε τη θέσπιση μίας αυστηρής ζώνης περιορισμού εκπομπών σε απόσταση 230 μιλιών κατά μήκος των ακτών της χώρας, μία κίνηση που αναμένεται να ακολουθήσει και ο Καναδάς. Η Ευρώπη έχει καθαρίσει σε μεγάλο βαθμό τις εκπομπές θείου και αζώτου στις επίγειες μεταφορές τα τελευταία είκοσι χρόνια, αλλά όχι και στη ναυτιλία, παρά το γεγονός ότι η τεχνολογία για κάτι τέτοιο είναι διαθέσιμη.
Σύμφωνα με αμερικανική έρευνα, η ρύπανση από τα περίπου 90.000 εμπορικά πλοία του πλανήτη οδηγεί σε 60.000 θανάτους και κόστη περίθαλψης 330 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ. Η νέα ζώνη θα περιορίζει το ποσοστό θείου στα καύσιμα κατά 98 τοις εκατό, τα οξείδια του αζώτου κατά 80 τοις εκατό και άλλα σωματίδια κατά 85 τοις εκατό. Η κίνηση αυτή αναμένεται να σώσει περισσότερες από 8.000 ζωές το χρόνο.
Ενδεικτικά τα αυτοκίνητα που οδηγούν κατά μέσο όρο 15.000 χιλιόμετρα το χρόνο εκπέμπουν περίπου 101 γραμμάρια οξειδίων του θείου, ενώ οι μηχανές των μεγαλύτερων πλοίων του κόσμου περίπου 5.200 τόνους. Οι εκπομπές έχουν σημειώσει αισθητή άνοδο τα τελευταία 15 χρόνια λόγω της καθιέρωσης της Κίνας ως βιομηχανική και κατασκευαστική πρωτοπόρο και της άνθισης των ασιατικών αγορών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να ορίσει από το 2015 δύο ζώνες περιορισμού στη θάλασσα της Μάγχης και τη Βαλτική θάλασσα, αλλά με πολύ πιο χαλαρούς περιορισμούς σε σχέση με τις αντίστοιχες στην Αμερική, προκαλώντας αντιδράσεις από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
