Ο πληθυσμός των πολικών αρκούδων στην Αλάσκα και το βόρειο Καναδά μειώθηκε κατά περίπου 40 τοις εκατό από το 2001 έως το 2010 σύμφωνα με νέα έρευνα της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Η τάση αυτή συμπίπτει με το λιώσιμο των πάγων στις ακτές αυτών των περιοχών κατά τους θερινούς μήνες της ίδιας περιόδου.
«Υποψιαζόμαστε πως ο κύριος λόγος της πληθυσμιακής πτώσης είναι η απουσία διαθέσιμης τροφής, λόγω του λιωσίματος των πάγων που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, μειώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο την πρόσβαση των αρκούδων σε φώκιες, την κύρια πηγή τροφής τους», δήλωσε ο Τζέφρι Μπρόμαγκιν, επικεφαλής της έρευνας.
Η μείωση του πληθυσμού των αρκούδων δεν ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Η επιβίωση των αρκούδων και ιδίως των νεότερων ηλικιακά ζώων ήταν ιδιαίτερα δύσκολη κυρίως στο μέσο αυτής της περιόδου. Ενδεικτικά από το 2004 ως το 2007 επιβίωσαν μόλις δύο από τις 80 μικρές αρκούδες που παρατηρούσαν οι ερευνητές.
Αργότερα την ίδια δεκαετία ο ρυθμός επιβίωσης βελτιώθηκε και ο πληθυσμός αυξήθηκε, καθώς παρά τη μείωση της παρουσίας των πάγων, λαμβάνουν χώρα φυσικές παρεκκλίσεις οι οποίες αυξάνουν τη διαθέσιμη τροφή. Ωστόσο αν συνεχιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη στο τέλος η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.
«Γνωρίζουμε πως οι πολικές αρκούδες εξαρτώνται από τους πάγους της θάλασσας, όπως άλλα είδη εξαρτώνται από δασικές εκτάσεις ή ορεινές περιοχές. Η διάσωση του είδους μπορεί να επιτευχθεί αν μειώσουμε άμεσα τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο Στίβεν Άμστραπ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
