Επιστήμονες από το Βερολίνο πραγματοποίησαν με επιτυχία τεχνητή γονιμοποίηση αφρικανικών λιονταριών, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά ανώριμα ωάρια από λέαινες.
Μετά την τεχνητή ωρίμανση τα ωάρια υποβλήθηκαν σε έγχυση σπέρματος από αρσενικά λιοντάρια που προηγουμένως είχε καταψυχθεί και αποθηκευθεί.
Προς έκπληξη των επιστημόνων από το Ινστιτούτο Λάιμπνιτς για την Έρευνα την Άγριας Ζωής (IZW), τα έμβρυα των λιονταριών είχαν καθυστερημένη ανάπτυξη σε σύγκριση με παρόμοια έμβρυα από κατοικίδιες γάτες.
Οι τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές για τη διάσωση των απειλούμενων ειδών. Οι υπάρχουσες τράπεζες γονιδιώματος επιτρέπουν την ενσωμάτωση κατεψυγμένων γονιδίων σε υπάρχοντες πληθυσμούς, ανεξαρτήτως χρόνου και χώρου.
Προς το παρόν, μεμονωμένα ζώα πρέπει να μεταφέρονται για αναπαραγωγή, ενώ η αποστολή εμβρύων ή απλά σπέρματος εκτός από ευκολότερη, θα μειώσει επίσης πιθανούς κινδύνους μετάδοσης ασθενειών μεταξύ ζωολογικών κήπων.
Συνολικά 68 ανώριμα ωάρια, τα οποία ανακτήθηκαν μετά από οκτώ ώρες μεταφοράς, καλλιεργήθηκαν εξωσωματικά (in vitro) για μιάμιση ημέρα σε ειδικό δοχείο. Πάνω από το ένα τρίτο των ωαρίων ωρίμασαν και γονιμοποιήθηκαν με έγχυση σπερματοζωαρίων μέσω μικροβελόνας.
Το αποψυγμένο σπέρμα που χρησιμοποιήθηκε ανήκε σε ένα λιοντάρι από έναν ευρωπαϊκό ζωολογικό κήπο, το οποίο πέθανε το 2012. Ακόμα κι αν τα σπερματοζωάρια παρουσίασαν περιορισμένη βιωσιμότητα μετά την απόψυξη, η γονιμοποίηση κάποιων ωαρίων ήταν επιτυχής.
Το προχωρημένο στάδιο της βλαστοκύστης επιβεβαιώθηκε μετά από εννέα ημέρες καλλιέργειας σε αντίθεση με την περίπτωση των κατοικίδιων γατών όπου παρατηρείται μετά από επτά ημέρες.
Οι λόγοι για την πιο αργή ανάπτυξη παραμένουν άγνωστοι. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό πιθανώς οφείλεται στην ανάκτηση των γαμετών μετά το θάνατο του δότη, στην παρατεταμένη διάρκεια μεταφοράς των ωοθηκών ή απλά αποτελεί χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου είδους.
«Η επιτυχής εφαρμογή αυτής της μεθόδου ωρίμανσης ωοκυττάρων έχει ιδιαίτερη σημασία για τη διατήρηση των ειδών.
Η ανάκτηση γόνιμων «αυγών» από ζώα στην άγρια φύση είναι δυνατή μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Ωστόσο, χωρίς αυτά η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι αδύνατη», δήλωσε η Καταρίνα Γιέβγενοβ, επικεφαλής του Τμήματος Αναπαραγωγικής Βιολογίας του IZW.
