Ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκινά έναν ολοκληρωτικό εμπορικό πόλεμο κατά του Πεκίνου, επιβάλλοντας συνολικά, δασμούς 104% στα εισαγόμενα στις ΗΠΑ, κινεζικά προϊόντα.
Η Ουάσιγκτον απάντησε σκληρά, αφού η κυβέρνηση του Σι Τζινπίνγκ αγνόησε το τελεσίγραφο Τραμπ για την άρση των κινεζικών αντιδασμών κατά 34%
Αυτό σημαίνει ότι η κλιμάκωση της εμπορικής διαμάχης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας συνεχίζεται. Εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών είπε ότι το Πεκίνο θα απαντήσει στον δασμολογικό και εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, μέχρι τέλους.
Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης στο Πεκίνο κατηγόρησαν τις ΗΠΑ ότι είναι «μια χώρα καταραμένη από τη δική τους μεγαλομανία. Η εφημερίδα China Daily υποστήριξε μάλιστα ότι τα αντίμετρα της Κίνας «δεν συνιστούν μια αντιπαράθεση, αλλά μια απαραίτητη απάντηση στη δεσποτική εμπορική πολιτική των ΗΠΑ».
Τις επόμενες ημέρες, το Πεκίνο αναμένεται να επιβάλει πρόσθετους δασμούς, αλλά και εμπορικούς περιορισμούς σε αμερικανικά προϊόντα και αμερικανικές εταιρείες τις επόμενες ημέρες. Υπάρχουν επίσης εικασίες για αναστολή της συνεργασίας για τον περιορισμό της κρίσης της φαιντανύλης στις ΗΠΑ.
Το διακύβευμα
Ο πρόεδρος Τραμπ δίνει πάντως την εντύπωση ότι είναι σαν κάποιον που οδηγεί αυτοκίνητο με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς να ξέρει ποιος είναι ο προορισμός του αλλά θέλει να τον φτάσει με κάθε κόστος.
«Ουσιαστικά, ο Αμερικανός πρόεδρος προσπαθεί να επιτύχει όλους τους στόχους του με έναν εμπορικό πόλεμο το συντομότερο δυνατό», εκτιμούν Ευρωπαίοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και εξηγούν: «Ο Τραμπ θέλει να ενθαρρύνει την ενίσχυση της βιομηχανίας προσελκύοντας επενδύσεις στις ΗΠΑ και να αποσυνδέσει την αμερικανική οικονομία από τους αντιπάλους της μέσω ριζικών αναταραχών. Να δείξει επίσης στην Κίνα πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο Λευκός Οίκος στη δασμολογική του επίθεση και να πείσει άλλους παγκόσμιους παίκτες να διαπραγματευτούν, προκειμένου να κάνει ο Τραμπ αισθητή την αμερικανική επιρροή στις διμερείς διαπραγματεύσεις»
Με τις κινήσεις αυτές, ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει φυσικά να ενισχύσει την οικονομία, να αποτρέψει τις πληθωριστικές εξάρσεις και τις υφεσιακές πιέσεις και να επιτύχει θετικά αποτελέσματα στο μέτωπο του τεράστιου δημόσιου χρέους, που ξεπερνά τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια και πρέπει να αποπληρωθούν ομόλογα 9 τρις ως το τέλος του χρόνου.
«Χωρίς την προοπτική συμφωνίας μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, η αστάθεια στις αγορές δεν μπορεί , πάντως, να τελειώσει», τονίζουν στη Ναυτεμπορική οι ίδιες πηγές. «Όσο κλιμακώνεται η σύγκρουση, τόσο πιο ακραίες εξελίξεις, γίνονται επίκαιρες. Ακόμη και μια εισβολή στην Ταϊβάν, η οποία θα κινδύνευε να καταστήσει την Κίνα «παρία» της διεθνούς κοινότητας, απειλώντας το εμπόριο της, είναι πιθανώς λιγότερο τρομακτική για το Πεκίνο από πριν, δεδομένης της κατεύθυνσης που έχει πάρει ο εμπορικός πόλεμος».
Στόχος η Κίνα
Όσο περνούν οι μέρες πάντως, γίνεται όμως πιο σαφές το διακύβευμα. «Είναι αναπόφευκτο να αναρωτηθεί κανείς εάν το πρόβλημα δεν είναι το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα με τον υπόλοιπο κόσμο ως τέτοιο, αλλά ο ρόλος που κατέχει η Κίνα στο παγκόσμιο εμπόριο και κυρίως η θέση της τεχνολογικής ηγεσίας που επιτεύχθηκε σε ορισμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένης και της άμυνας», ισχυρίζονται Κινέζοι αναλυτές.
Φυσικά, ο πρόεδρος Τραμπ θέλει να επαναπατρίσει στις ΗΠΑ την παραγωγή στρατηγικών προϊόντων. Αλλά σε αυτή την κλιμάκωση των δασμών η Κίνα φαίνεται να είναι η χαμένη, επειδή οι αμερικανικές εξαγωγές στην ασιατική χώρα είναι ένα κλάσμα από αυτές που πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Η Κίνα ζει χάρη στις εξαγωγές και χάνοντας την πρόσβαση στη μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο, καταδικάζει τη βιομηχανία και τους εργαζομένους της να υποστούν τις συνέπειες.
Στον απόηχο της δασμολογικής αυτής σύγκρουσης, η Κίνα θα επιχειρήσει μάλιστα να εμφανιστεί ως θεματοφύλακας της δικαιοσύνης στο διεθνές εμπόριο. Ήδη, ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, που πρόκειται να επισκεφθεί την Κίνα τις επόμενες ημέρες, δήλωσε ότι είναι καιρός η Ευρώπη να επανεξετάσει τις οικονομικές της σχέσεις με την ασιατική χώρα. με σκοπό τη συνεργασία και όχι τη σύγκρουση.
Ο άξονας Πεκίνου, Τόκιο, Σεούλ
Βασικός στόχος του προέδρου Τραμπ είναι επίσης να διασπάσει τον διαφαινόμενο άξονα που δημιουργείται μεταξύ Πεκίνου, Σεούλ και Τόκιο για να βρεθεί μια κοινή συμφωνία ως απάντηση στους δασμούς.
«Η φιλοσοφία του Πεκίνου είναι πιο κοντά στη φιλοσοφία του Τόκιο και της Σεούλ και στοχεύει στην επανεκκίνηση του ανοιχτού εμπορίου σε όλη την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού μέσω της επανεκκίνησης της Περιφερειακής Συνολικής Οικονομικής Συνεργασίας (RCEP)», εξηγούν κινεζικές διπλωματικές πηγές. Πρόκειται για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που υπογράφηκε το 2020 και τέθηκε σε ισχύ το 2022 από 25 χώρες της Ασίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που υφίστανται τις περισσότερες κυρώσεις από τις ΗΠΑ: Κίνα, Βιετνάμ, Καμπότζη. Η RCEP καλύπτει περίπου το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ (πάνω από 26 τρισεκατομμύρια δολάρια), το 30% του πληθυσμού του πλανήτη (περίπου 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι) και το 28% του παγκόσμιου εμπορίου.
Το κέντρο της παγκόσμιας παραγωγής βρίσκεται τώρα στην Ασία, η συνεχιζόμενη τεχνολογική επανάσταση, έχει μεταφέρει την καρδιά του κόσμου στον Ινδο-Ειρηνικό. Το στοίχημα του Τραμπ είναι ότι οι ασιατικές χώρες θα επιλέξουν να επιστρέψουν στην αμερικανική αγκαλιά, αποκηρύσσοντας το Πεκίνο.
Σε κάθε περίπτωση , ο πρόεδρος Τραμπ θα χρειαστεί μήνες ή χρόνια για να δει τα αποτελέσματα του τζόγου του…
