Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Ερίκ Λομπάρντ ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός ταμείου αφιερωμένου στις επενδύσεις για την άμυνα και καλεί τους συμπατριώτες του να επενδύσουν στην πολεμική βιομηχανία της χώρας. Σε εθελοντική βάση.
«Με μια επένδυση 500 ευρώ, όσοι θέλουν, θα μπορέσουν να γίνουν μέτοχοι στις αμυντικές εταιρείες της Γαλλίας», δήλωσε στο δίκτυο TF1 ο Λομπάρντ «Πρέπει να οργανωθούμε για να εγγυηθούμε την Ειρήνη.
Yπάρχουν 4.000 γαλλικές εταιρείες στον αμυντικό τομέα, οι οποίες αντιπροσωπεύουν 200.000 θέσεις εργασίας και μπορούν να τροφοδοτήσουν τους ευρωπαϊκούς στρατούς. Αυτές οι εταιρείες χρειάζονται 5 δισ. ευρώ για να επενδύσουν στην παραγωγική τους αλυσίδα», εξήγησε ο Γάλλος υπουργός.
Διαβεβαίωσε μάλιστα τους συμπατριώτες του ότι τα 500 ευρώ, «θα μπορούσαν να ανέλθουν σε χιλιάδες ευρώ», αν επενδυθούν μακροπρόθεσμα- «τουλάχιστον για πέντε χρόνια». Σύμφωνα με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, πρόκειται για «επένδυση στην οικονομία».
Νωρίτερα μάλιστα, η δημόσια τράπεζα Bpifrance ανακοίνωσε την ίδρυση ενός νέου ταμείου 450 εκατομμυρίων ευρώ ανοιχτό σε όλους τους Γάλλους πολίτες, για την ενίσχυση της άμυνας.
Αντιρρήσεις για την «πολεμική οικονομία» εξέφρασε πάντως ο Πιέρ Μοσκοβισί, πρόεδρος του Γαλλικού Ελεγκτικού Συνεδρίου και πρώην Επίτροπος Οικονομίας στην ΕΕ :«Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να χρησιμοποιούμε τον όρο οικονομία πολέμου», είπε ο πολύπειρος Μοσκοβισί σε συνέντευξη στο France Inter. «Δεν πρέπει ολόκληρη η οικονομία μας να προσανατολίζεται προς τον πόλεμο…τίποτα δεν πρέπει να αυξήσει το δημόσιο χρέος μας, συμπεριλαμβανομένης της αμυντικής προσπάθειας».
Αλλά και ο διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό, προειδοποιεί πώς «δεν μπορούν να υπάρξουν νέα μέτρα αύξησης του χρέους και του ελλείμματος, ανεξάρτητα από το κόστος».
«Παγίδα» που ξέρουν οι αγορές
Όχι μόνο η Γαλλία, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα μιας πολεμικής οικονομίας, κινητοποιώντας έως και 800 δισεκατομμύρια ευρώ στα επόμενα πέντε χρόνια για την παραγωγή όπλων. «Αυξήστε τις στρατιωτικές δαπάνες χωρίς να είστε αιχμάλωτοι του δημόσιου χρέους», λένε οι αρμόδιοι της Κομισιόν.
Είναι εμφανές ότι η Ευρώπη μπαίνει πλέον σταθερά στον αστερισμό της στρατιωτικοποίησης και της οικονομίας της, «για να αντιμετωπίσει τη ρωσική απειλή», όπως αναφέρεται ρητά στην «Λευκή Βίβλο» για την άμυνα της ΕΕ, που έδωσε στη δημοσιότητα η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και υιοθετήθηκε στη σύνοδο κορυφής.
Η Κομισιόν διαβεβαιώνει ότι η δραματική αύξηση των δαπανών για την άμυνα και την ασφάλεια, δεν θ` αγγίξει τις κοινωνικές δαπάνες, γιατί απλά θα χαλαρώσουν τα όρια για το δημοσιονομικό έλλειμμα, στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
«Μακάρι να μπορούσε να γίνει, αλλά οι πόροι είναι περιορισμένοι», λένε στη Ναυτεμπορική ευρωπαίοι τραπεζικοί παράγοντες. «Éρχεται μια στιγμή που όσοι φόροι και να επιβληθούν, δεν εισπράττονται άλλοι. Οι οικονομολόγοι και οι ειδικοί στη δημοσιονομική πολιτική το γνωρίζουν πολύ καλά. Ακόμη και αν δεν οι αμυντικές δαπάνες δεν συνυπολογιστούν στο δημόσιο έλλειμμα, το χρέος μεγαλώνει.
Και αυτό το βλέπουν οι αγορές και το εκμεταλλεύονται», τονίζουν οι ίδιες πηγές στη «Ν» και προσθέτουν: «Πρέπει λοιπόν να συμφωνήσουμε ότι, αν θέλουμε μια οικονομία «για» τον πόλεμο, θα πρέπει επίσης να εφαρμόσουμε μια «πολεμική» οικονομία. Αυτό νοείται ως ανάγκη να σφίξουμε τα ζωνάρια μας σε άλλους τομείς δαπανών. Γιατί η μηχανή εκτύπωσης χρήματος δεν είναι άπειρη»
Αλλαγή προσανατολισμού
Σε κάθε περίπτωση, η «οικονομία πολέμου» περιλαμβάνει τον επαναπροσανατολισμό των εθνικών οικονομικών δομών για να δοθεί προτεραιότητα στις στρατιωτικές ανάγκες ,έναντι των κοινωνικών. Παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν εμπλέκεται επί του παρόντος σε έναν συμβατικό πόλεμο, που να απαιτεί τέτοιο μετασχηματισμό.
Η «πολεμική οικονομία», λέει ο Μαρτ Κούλντκεπ, καθηγητής στο University College του Λονδίνου, είναι σε κάποιο βαθμό επίσης και ένα εργαλείο «επικοινωνιακού πολέμου», ένα σύνολο οικονομικών αλλαγών και πολιτικών που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέψουν και να αποθαρρύνουν τον εχθρό».
Πόλεμος αντιπερισπασμού
Η Ευρώπη θέλει να βοηθήσει την Ουκρανία να αμυνθεί, αλλά η πολεμική βιομηχανία, εκτός από οπλικά συστήματα, παράγει και φανταστικά όπλα μαζικού αντιπερισπασμού. Είναι το τέλειο άλλοθι που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να απαλλαγούν από πολλές ευθύνες για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, των νοικοκυριών και των υπολοίπων επιχειρήσεων.
Ο ΟΟΣΑ υποθέτει ότι οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες θα οδηγήσουν σε «βραχυπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη».
Θα πρέπει να είναι σαφές δηλαδή ότι εάν υπάρξει ανάπτυξη, και θα είναι «βραχυπρόθεσμη», θα πρέπει να αποπληρωθεί με αύξηση της «μακροπρόθεσμης» φορολογικής πίεσης. Έτσι, ακόμη και η αύξηση των αμυντικών δαπανών δεν θα είναι χρήσιμο εργαλείο για να δώσει αέρα στα πανιά της πραγματικής ανάπτυξης.
