Skip to main content

Ο «338» της Μεγάλης Ύφεσης, που δεν εφάρμοσε ούτε ο Ρούσβελτ, αλλά ο Τραμπ το σκέπτεται σοβαρά

Τι προβλέπει το άρθρο του εμπορικού νόμου του 1930 που δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ

Ο εμπορικός νόμος του 1930, είναι γνωστός για τις μαζικές αυξήσεις των δασμών των ΗΠΑ και τα επακόλουθα αντίποινα που, σύμφωνα με τους ειδικούς, επιδείνωσαν τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930.

Από τον συγκεκριμένο νόμο, ο Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει να ανασύρει το άρθρο 338 που του επιτρέπει να επιβάλλει νέους δασμολογικούς συντελεστές, άμεσα.

Δασμοί έως και 50%

Το συγκεκριμένο άρθρο με οποίο απειλεί, και δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ, επιτρέπει στον Αμερικανό πρόεδρο πρόεδρο να επιβάλλει δασμούς έως και 50% κατά των εισαγωγών από χώρες που διαπιστώνεται ότι κάνουν διακρίσεις εις βάρος του αμερικανικού εμπορίου.

Η εξουσία αυτή, θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί εφόσον ο Τραμπ διαπιστώσει ότι μια χώρα έχει επιβάλει «παράλογα τέλη, ή περιορισμούς»  τα οποία δεν δεν εφαρμόζονται εξίσου σε όλες τις χώρες.

Ο τετραπλάσιος δασμός της ΕΕ για τα αμερικανικά αυτοκίνητα

Ο Αμερικανός πρόεδρος, διαμαρτύρεται εδώ και καιρό ότι οι ΗΠΑ έχουν χαμηλότερους δασμολογικούς συντελεστές σε σχέση με άλλες χώρες.

Ο δασμός 10% της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα αυτοκίνητα, τετραπλάσιος από τον αμερικανικό συντελεστή 2,5% ,εξοργίζει τον Αμερικανό πρόεδρο.

«Νομίζω ότι αυτό ακριβώς είναι το μονοπάτι που θα ακολουθήσει», δήλωσε ο Dan Cannistra, εταίρος της δικηγορικής εταιρείας Crowell & Moring, σχετικά με το άρθρο 338.

Δασμοί σε 30 ημέρες

Το άρθρο 338 επιτρέπει στον πρόεδρο να ενεργήσει μονομερώς και να επιβάλει αμοιβαίους δασμούς σε 30 ημέρες, δήλωσε ο Nazak Nikakhtar, πρώην ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Εμπορίου κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι χώρες επιδίωξαν να τυποποιήσουν τους παγκόσμιους δασμολογικούς συντελεστές για να αποφύγουν την επιστροφή στις προπολεμικές οικονομικές πολιτικές, που χαρακτηρίζονταν από ανταγωνιστικούς εμπορικούς περιορισμούς και υποτιμήσεις νομισμάτων.

Οι δασμολογικοί συντελεστές του λεγόμενου «ευνοούμενου κράτους» αποτέλεσαν τη βάση της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1947 και του διαδόχου της το 1995, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Οι απειλές του Ρούσβελτ, που δεν πραγματοποιήθηκαν

Η κυβέρνηση του Φραγκλίνου Ρούσβελτ είχε απειλήσει να επιβάλει δασμούς βάσει του άρθρου 338 τη δεκαετία του 1930 κατά της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιαπωνίας, αλλά δεν το έκανε ποτέ.

Καθώς οι κομμουνιστικές δυνάμεις εδραίωναν τον έλεγχο της Κίνας το 1949, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον ανέφερε ότι το «338» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πιθανό μέσο αντιμετώπισης της «εμπορικής πολιτικής των κομμουνιστών” που έκανε διακρίσεις εις βάρος του αμερικανικού εμπορίου.

Ο Άτσεσον σημείωνε μάλιστα, ότι Αμερικανός ο πρόεδρος θα μπορούσε να αποκλείσει εντελώς τις κινεζικές εισαγωγές. Πρόκειται για την τελευταία γνωστή επίσημη αναφορά της αμερικανικής κυβέρνησης, στο θέμα.

naftemporiki.gr