Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν λυπούνται συχνά για τους αστέρες του Χόλιγουντ και τους πολυεκατομμυριούχους που ζουν στο Pacific Palisades. Αλλά δεν είναι μόνο πλούσιοι celebrities που έχασαν σπίτια, περιουσίες και αγαπημένα πρόσωπα στις φονικές πυρκαγιές του Λος Άντζελες.
Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των κατοίκων έχει επίσης χάσει την ασφάλιση του σπιτιού του, γράφει στο Foreign Policy η Elisabeth Braw και εξηγεί πως η περίπτωση των πυρόπληκτων Αμερικανών και της μάχης τους απέναντι στις ασφαλιστικές δεν είναι μοναδική. Μεγάλες εταιρείες αναστέλλουν για χρόνια την ασφάλιση επικαλούμενες πολιτικό ρίσκο, συμπεριλαμβανομένης της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Τώρα, φαίνεται ότι η ζωή σε ορισμένες περιοχές θα μπορούσε να γίνει επίσης μια ανασφάλιστη πολυτέλεια.
Όταν η ίδια η συνεργάτιδα του FP είχε μείνει για λίγες ημέρες φιλοξενούμενη από φίλους στο Pacific Palisades πριν από περίπου 20 χρόνια, έμεινε έκπληκτη βλέποντας τον καθημερινό ρυθμό των κατοίκων να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και μια αρμάδα από οικονόμους, εργολάβους και κηπουρούς να εμφανίζονται για να τα φροντίσουν. Οι αφίξεις και οι αναχωρήσεις αντιστρέφονταν το βράδυ. Αλλά η Μητέρα Φύση απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι πιο δυνατή από κάθε διασημότητα – και από κάθε πολιτικό.
Οι ντόπιοι που έχουν χάσει τα σπίτια ή τις επιχειρήσεις τους, ή των οποίων τα σπίτια ή οι επιχειρήσεις έχουν υποστεί ζημιές, θα αποζημιωθούν από τους ασφαλιστές τους. Αυτό το κόστος είναι ήδη τεράστιο. «Οι απαιτήσεις για οικονομικές απώλειες που προκύπτουν από τις πυρκαγιές έχουν υπερδιπλασιαστεί και πλησιάζουν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια και εκτιμούμε ότι οι ασφαλισμένες ζημίες από το συμβάν θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια (και ακόμη περισσότερα αν δεν τεθούν υπό έλεγχο οι πυρκαγιές),» έγραψε η JPMorgan στην πελάτες στις 9 Ιανουαρίου, σύμφωνα με τους Financial Times. Το κόστος της ανοικοδόμησης θα είναι επίσης τεράστιο, σε μεγάλο βαθμό λόγω του αυξημένου κόστους για υλικά.
Ήδη πέρυσι, ορισμένοι ασφαλιστές είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος στην περιοχή του Λος Άντζελες ήταν μη βιώσιμος. Η State Farm, για παράδειγμα, αποφάσισε να μην ανανεώσει τα συμβόλαια ασφάλισης κατοικίας σε μερικές γειτονιές της πόλης και σε όλη την Καλιφόρνια το ποσοστό των ασφαλιστηρίων συμβολαίων κατοικίας που αναθεωρούνται προβλέποντας μικρότερες αποζημιώσεις ή αυξημένα ασφάλιστρα αυξάνεται συνεχώς. «Η πλειονότητα των πελατών της ασφαλιστικής εταιρείας σε γειτονιές στο Δυτικό Λος Άντζελες καθώς και μέσα ή κοντά στα βουνά της Σάντα Μόνικα, συμπεριλαμβανομένων των Bel-Air, Pacific Palisades και Woodland Hills πρόκειται να χάσουν την κάλυψή τους», έγραφαν οι Los Angeles Times τον περασμένο Απρίλιο.
Οι Times αποκάλυψαν ότι το 69,4% των ασφαλισμένων της State Farm στο Pacific Palisades έχασαν την ασφάλιση του σπιτιού τους, μαζί με το 61,5% των ασφαλισμένων στο ελαφρώς λιγότερο εύπορο Brentwood. Δεν είναι σαφές πόσοι από αυτούς τους ιδιοκτήτες σπιτιού κατάφεραν να λάβουν κάλυψη από άλλους ασφαλιστές.
Τον Ιανουάριο, η State Farm ανακοίνωσε ότι θα προσφέρει στους υπάρχοντες πελάτες στις πυρόπληκτες περιοχές ανανεώσεις για άλλη μια θητεία, αλλά δεν είπε τίποτα για το τι θα συμβεί μετά από αυτό. Η Φλόριντα παλεύει με το ίδιο πρόβλημα.
Η ασφάλιση πολιτικού ρίσκου
Πώς κολλάει σε όλα τα παραπάνω η Ρωσία; Οι τελευταίες τρεις περίπου δεκαετίες παγκοσμιοποίησης ήταν δυνατές μόνο επειδή οι ασφαλιστές αναλάμβαναν δυτικές εταιρείες που επεκτάθηκαν σε χώρες που δεν ήταν ώριμες φιλελεύθερες δημοκρατίες. Οι ασφαλιστικές εταιρείες πολιτικού ρίσκου (υπάρχουν περίπου 60, εκ των οποίων σχεδόν όλες εδρεύουν σε δυτικές χώρες) παρέχουν τις εξειδικευμένες πολιτικές που καλύπτουν τις επιχειρήσεις έναντι σχεδόν κάθε κινδύνου με πολιτικά κίνητρα – από την εθνικοποίηση έως τον πόλεμο.
Αλλά οι σημερινές γεωπολιτικές εντάσεις είναι τόσο έντονες που οι ασφαλιστές δεν μπορούν πλέον να αναλάβουν το ρίσκο. Όπως είχε γράψει η Braw στο Foreign Policy πριν από τρία χρόνια, όταν η Ρωσία συγκέντρωσε στρατεύματα στα ουκρανικά σύνορα, οι ασφαλιστικές πολιτικού ρίσκου απέσυραν την κάλυψη από την Ουκρανία. Όταν η Ρωσία εισέβαλε, σταμάτησαν να ασφαλίζουν το πολιτικό ρίσκο στη Ρωσία και τη Λευκορωσία, τόσο επειδή οι χώρες γίνονταν πολιτικά εξαιρετικά επικίνδυνες (εθνικοποιήθηκαν εταιρείες, απαλλοτριώθηκαν στόλοι αεροσκαφών και άλλος εξοπλισμός) όσο και επειδή η ασφάλιση στη Ρωσία θα μπορούσε να σημαίνει παραβίαση των κυρώσεων.
Ακόμη και η Κίνα θεωρείται υψηλού ρίσκου. Σχεδόν καμία ασφαλιστική εταιρεία πολιτικού κινδύνου είναι πρόθυμη να αναλάβει νέα ασφαλιστήρια συμβόλαια στην Κίνα πια. Οι πολύ λίγες που το κάνουν επιβάλλουν έναν μακρύ κατάλογο κριτηρίων – και ασφαλίζουν μόνο εταιρείες σε τομείς που θεωρούν ότι θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης.
«Αυτό κάνει αυτές τις χώρες να μοιάζουν λίγο με το Pacific Palisades και τις ακτές της Φλόριντα – εξακολουθούν να είναι απίστευτα ελκυστικές για πολλούς, αλλά ανησυχητικά επικίνδυνες. Στην πραγματικότητα, η συνειδητοποίηση των ασφαλιστικών εταιρειών ότι οι πολιτικοί κίνδυνοι αυξάνονται τόσο γρήγορα που δεν μπορούν να ασφαλιστούν έρχεται σε σύγκρουση με τη συνειδητοποίηση των εταιρειών ότι χρειάζονται ασφάλιση έναντι αυτών των κινδύνων», σημειώνει η αρθογράφος.
Με τις γεωπολιτικές εντάσεις να αυξάνονται γρήγορα, και άλλες χώρες θα μπορούσαν σύντομα να καταστούν…ανασφάλιστες.
