Skip to main content

Ο «πόνος» που θα προκαλούσε στις ΗΠΑ το σχέδιο Τραμπ για κατάργηση των φόρων εισοδήματος

REUTERS/David Muse

Οι καταστροφικές συνέπειες στην αμερικανική οικονομία αν στηρίξει τα έσοδα του κράτους μόνο στους υψηλούς δασμούς

Ο συνδυασμός -μη δοκιμασμένων- φορολογικών περικοπών και αυξήσεων των δασμών έχει αποτελέσει κεντρικό στοιχείο της πολιτικής του εκστρατείας. Τώρα, ο Τραμπ περνάει τα όρια. Στην τελική ευθεία των εκλογών, έθεσε το ενδεχόμενο να προχωρήσει ακόμη περισσότερο: να καταργήσει εντελώς τους φόρους εισοδήματος.

«Υπάρχει τρόπος, να βγει αυτό που σχεδιάζω», δήλωσε ο υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ.

Επιστροφή στον…19ο αιώνα

Για τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο, η χώρα θα μπορούσε να επιστρέψει στην οικονομική πολιτική του τέλους του 19ου αιώνα, όταν δεν υπήρχε ομοσπονδιακός φόρος εισοδήματος.

«Είχε δασμούς – δεν είχε φόρο εισοδήματος», ανέφερε, απαντώντας σε ερώτηση του FOX.  «Τώρα έχουμε φόρους εισοδήματος και ανθρώπους που πεθαίνουν αφού δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν».

Ήδη από τον Ιούνιο, ο Τραμπ είχε δείξει την πρόθεσή του  να αντικατασταθούν τα ομοσπονδιακά έσοδα από τους φόρους εισοδήματος, με χρήματα που θα προέρχονται από τους δασμούς, αν και δεν παρουσίασε συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το πώς θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο.

Επίσης δεν έχει κάνει σαφές αν θέλει να καταργήσει όλους τους ομοσπονδιακούς φόρους, συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών φόρων εισοδήματος και των φόρων μισθοδοσίας, ή να τερματίσει μόνο τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Όπως και να έχει, τόσο οι φιλελεύθεροι όσο και οι συντηρητικοί εμπειρογνώμονες έχουν απορρίψει την ιδέα του ως μαθηματικά αδύνατη και οικονομικά καταστροφική.

Ακόμη και αν οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν το Κογκρέσο, οι βουλευτές είναι απίθανο να διαλύσουν το σύστημα φορολογίας εισοδήματος.

Αυξάνονται οι τιμές των εισαγόμενων για τους ευάλωτους Αμερικανούς

Οι δασμοί, στα προϊόντα που εισάγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι ήδη υψηλοί.  Αλλά αυξάνουν τις τιμές των εισαγόμενων ειδών, όπως είδη ένδυσης και τα είδη παντοπωλείου, επιβαρύνοντας περισσότερο τους Αμερικανούς με χαμηλότερο εισόδημα.

Ο  Τραμπ ωστόσο αρνείται επίμονα ότι οι Αμερικανοί θα επωμιστούν το κόστος των δασμών, υποστηρίζοντας ότι θα επιβαρυνθούν μόνο οι ξένοι εισαγωγείς.

Αλλά, οι οικονομολόγοι καταρρίπτουν σε μεγάλο βαθμό αυτό το επιχείρημα – οι εταιρείες θα μετακυλήσουν το υψηλότερο κόστος στους καταναλωτές αυξάνοντας τις τιμές.

Οι δασμοί αποτελούν μόλις το 2% των ομοσπονδιακών εσόδων – οι φόροι εισοδήματος  το 94%

Η χώρα εφάρμοσε για λίγο τον φόρο εισοδήματος κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, αλλά μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα η ιδέα κέρδισε ξανά έδαφος.

Αν και οι δασμοί χρηματοδοτούσαν σε μεγάλο βαθμό την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οι Δημοκρατικοί ήθελαν περισσότερα έσοδα, επιβάλλοντας φόρο εισοδήματος στους πλούσιους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1800, με επικεφαλής τον William Jennings Bryan, εναντιώθηκαν στους δασμούς ως βάρος για τους φτωχούς Αμερικανούς. Οι Ρεπουμπλικάνοι από την πλευρά τους, υποστήριζαν τους δασμούς ως έναν τρόπο προστασίας της αμερικανικής βιομηχανίας από τον ξένο ανταγωνισμό.

Σήμερα, οι δασμοί αποτελούν μόλις το 2% των ομοσπονδιακών εσόδων, ενώ οι φόροι εισοδήματος και μισθοδοσίας αποτελούν περίπου το 94%.

Κι όμως δεν μπορεί να καλυφθεί η διαφορά

Ο Τραμπ υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να καλύψει το κόστος.

Αν και ο στόχος του να επιβάλει δασμούς σε όλες τις εισαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσε να συγκεντρώσει πολλά χρήματα για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, δεν θα ήταν αρκετός για να αντικαταστήσει τους φόρους εισοδήματος.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εισάγουν αγαθά αξίας περίπου 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, ενώ η χώρα εισέπραξε περίπου 4,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε φόρους εισοδήματος και μισθοδοσίας το περασμένο οικονομικό έτος.

Σε περιπέτειες το εμπόριο

Η αύξηση των συντελεστών των δασμών σε αρκετά υψηλά επίπεδα ώστε να προσπαθήσει να αντικαταστήσει τους φόρους εισοδήματος θα μπορούσε να βάλει σε περιπέτειες στο εμπόριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε η Wendy Edelberg, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος στο Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου.

Η σημαντικότερη πρόκληση  είναι ότι η επιβολή φόρου στις εισαγωγές πιθανότατα θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του όγκου του εμπορίου – και επομένως, τη μείωση του ύψους των εσόδων.

«Θα στείλετε τα εισαγόμενα αγαθά στο μηδέν και τότε δεν θα έχετε φορολογικά έσοδα», σημείωσε η  Edelberg.

Αντίποινα με μειώσεις των Αμερικανικών εξαγωγών

Την ίδια στιγμή, οι υψηλοί δασμοί θα προκαλούσαν τα αντανακλαστικά των ξένων εμπορικών εταίρων, ωθώντας τους  σε αντίποινα με δικούς τους δασμούς στις εισαγωγές των αμερικανικών προϊόντων, μειώνοντας τις αμερικανικές εξαγωγές και επιβραδύνοντας την οικονομική ανάπτυξη.

«Ο κ. Τραμπ έχει εμπειρία με αυτό το φαινόμενο: Ενώ ήταν πρόεδρος, αναγκάστηκε να διασώσει τους Αμερικανούς αγρότες των οποίων οι εξαγωγές προς την Κίνα κατέρρευσαν κατά τη διάρκεια ενός παρατεταμένου εμπορικού πολέμου» σημειώνουν οι New York Times.

Το ενδεχόμενο ενός τέτοιου αποτελέσματος, ώθησε τον ρεπουμπλικανό Ουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ, 25ο πρόεδρο των ΗΠΑ, «οπαδό» των υψηλών δασμών, που συχνά εξυμνεί ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, να μετριάσει τελικά τις απόψεις του.

Για να βοηθήσει τους Αμερικανούς εξαγωγείς, ο κ. McKinley είχε αρχίσει να υποστηρίζει το ενδεχόμενο μείωσης των δασμών στις Ηνωμένες Πολιτείες με αντάλλαγμα να κάνουν το ίδιο και άλλες χώρες, πριν δολοφονηθεί το 1901.

naftemporiki.gr