Skip to main content

Πράσινο υδρογόνο: «Ευχαριστώ δεν θα πάρω» λένε οι βιομηχανίες

Μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ θέτει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα του υδρογόνου ως καυσίμου στις ΗΠΑ

«Η διαφημιστική εκστρατεία ήταν τόσο έντονη, που δημιουργήθηκε η προσδοκία ότι το υδρογόνο θα επιτύχει σε δέκα χρόνια αυτό που το LNG δεν μπόρεσε να επιτύχει σε 50 χρόνια. Οι άνθρωποι πλέον αρχίζουν να γίνονται ρεαλιστές όσον αφορά το τι χρειάζεται για να επιτευχθεί ένα σημαντικό νέο ενεργειακό ρεύμα, για να λειτουργήσει η μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα».

Ο Pierre-Etienne Franc, διευθύνων σύμβουλος της Hy24, εταιρείας διαχείρισης επενδύσεων που ειδικεύεται στο καθαρό υδρογόνο, επιβεβαιώνει με τα λεγόμενά του μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που θέτει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα του υδρογόνου ως καυσίμου στις ΗΠΑ.

Οι ερευνητές λένε ότι το κόστος παραγωγής, διακίνησης και αποθήκευσης του αερίου είναι υψηλότερο από αυτό της χρήσης ορυκτών καυσίμων και της μετέπειτα απομάκρυνσης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο επιστημονικό περιοδικό Joule, αναφέρει ότι το κόστος για κάθε μετρικό τόνου διοξειδίου του άνθρακα που περιορίζει το πράσινο υδρογόνο, κυμαίνεται μεταξύ 500 και 1.250 δολαρίων.

Από την άλλη, οι τιμές δέσμευσης άνθρακα από την ατμόσφαιρα, και η αποθήκευσή του  κυμαίνονται σήμερα μεταξύ 100 και 1.000 δολαρίων ανά τόνο, καθιστώντας την συγκεκριμένη μέθοδο πιο βιώσιμη.

Η έξαρση της ζήτησης γύρω από το υδρογόνο και ιδίως το πράσινο υδρογόνο, το οποίο παράγεται μέσω ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει επιβραδυνθεί φέτος, καθώς το αυξανόμενο κόστος και το χαμηλό ενδιαφέρον τόσο από τους παραγωγούς ενέργειας όσο και από τη βαριά βιομηχανία έχουν οδηγήσει στην αναστολή η στην καθυστέρηση πολλών έργων.

Όλο και πιο επιφυλακτικοί

«Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θεωρούσαν το αέριο, που έχει την ιδιότητα της ανάφλεξης και επομένως μπορεί να δημιουργήσει τις υψηλές θερμοκρασίες που απαιτούνται για την παραγωγή υλικών, όπως το τσιμέντο, με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, ως ένα είδος ελβετικού σουγιά για την παραγωγή καθαρής ενέργειας», δήλωσε στην Washington Post, η Roxana Shafiee, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που ηγήθηκε της μελέτης. «Τώρα γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικοί και αμφισβητούν την άποψη περί μαγικής λύσης για την σωτηρία του περιβάλλοντος» προσθεσε.

Θα ξεπεράσει την ανάπτυξη που σημείωσε η ηλιακή ενέργεια; Δύσκολο

Η έκθεση του Χάρβαρντ, έρχεται μια εβδομάδα μετά τη δημοσίευση της τελευταίας παγκόσμιας επισκόπησης του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας για την παραγωγή υδρογόνου, στην οποία σημειώνεται ότι η παγκόσμια ζήτηση του αερίου έφτασε τα 97 εκατομμύρια τόνους το 2023, σημειώνοντας αύξηση 2,5% σε σύγκριση με το 2022.

Ωστόσο, υπογραμμίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος της εν δυνάμει βιομηχανικής παραγωγής με βάση το υδρογόνο βρίσκεται ακόμη στο στάδιο του σχεδιασμού, και ότι για να υλοποιηθουν τα project, ο τομέας θα πρέπει να αναπτυχθεί με έναν πρωτοφανή ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης άνω του 90% από το 2024 έως το 2030, πολύ πάνω από την ανάπτυξη που σημείωσε η ηλιακή φωτοβολταϊκή ενέργεια κατά τις ταχύτερες φάσεις επέκτασής της».

Τα σημαντικότερα εμπόδια

«Τα ασαφή σήματα ζήτησης, τα εμπόδια στη χρηματοδότηση, οι καθυστερήσεις στην παροχή κινήτρων, οι νομοθετικές αβεβαιότητες, τα ζητήματα αδειοδότησης και οι λειτουργικές προκλήσεις» είναι τα κύρια εμπόδια για την ανάπτυξη επί του παρόντος, σημειώνει ο Οργανισμός.

Προς το παρόν, «μπλε υδρογόνο»

Εντωμεταξύ, σύμφωνα με τον Pierre-Etienne Franc, οι ΗΠΑ «προχωρούν» προς το παρόν στη χρήση του μπλε υδρογόνου.

 Τα προγράμματα μπλε υδρογόνου προβλέπουν την παραγωγή υδρογόνου χρησιμοποιώντας ορυκτά καύσιμα ως ενεργειακή πηγή, με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να δεσμεύονται στη συνέχεια.

«Οι εταιρείες δεν είναι φιλανθρωπικές οργανώσεις»

Ο Eugene McKenna, αντιπρόεδρος του τμήματος υδρογόνου και βιώσιμων τεχνολογιών της εταιρείας παραγωγής χημικών προϊόντων Johnson Matthey, δήλωσε ότι είναι αναγκαίοι οι σαφείς κανονισμοί και η μεγαλύτερη υποστήριξη των έργων μπλε υδρογόνου, για να μπορέσουν να συμβάλουν στην τόνωση της βιομηχανίας.

«Οι εταιρείες προσπαθούν να επενδύσουν κεφάλαια σε κερδοφόρα έργα για τους μετόχους τους. Δεν πρόκειται να επενδύσουν αν δεν έχει εμπορικό νόημα. Δεν είναι φιλανθρωπικές οργανώσεις», δήλωσε ο McKenna. Πρόσθεσε ότι τα έργα πράσινου υδρογόνου θα μπορούσαν να είναι πιο βιώσιμα σε μέρη όπως η Βραζιλία και η Αυστραλία, όπου οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο άφθονες, και τα μπλε σε μέρη όπως οι ΗΠΑ και η Βόρεια Ευρώπη.

naftemporiki.gr