«Ο κόσμος επιτέλους ακούει και αναγνωρίζει ότι αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν σημασία». Και δίνεται μάχη για το ποιος θα πάρει την ψήφο τους.
Οι Αμερικανοί καλούνται να δίνουν φιλοδώρημα όλο και πιο συχνά και σε ολοένα περισσότερα μέρη από ποτέ: στους πάγκους των ταχυφαγείων , στα συνεργεία αυτοκινήτων και στα πλυντήρια αυτοκινήτων, ακόμη και στα καταστήματα sef-service. Αυτό έχει ενοχλήσει πολλούς πελάτες και έχει διχάσει εργοδότες και εργαζόμενους.
Ένα πρόβλημα που υπέπεσε στην αντίληψη των δύο μονομάχων για την προεδρία των ΗΠΑ.
Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ έχουν ενστερνιστεί προτάσεις για την κατάργηση της φορολογίας εισοδήματος επί των φιλοδωρημάτων, μια κίνηση που στην πραγματικότητα θα τα «επιδοτούσε» και θα ωθούσε περισσότερες επιχειρήσεις να βασίζονται σε αυτά.
«Άδικη»
Οι οικονομολόγοι όλου του πολιτικού φάσματος έχουν απορρίψει την ιδέα της φορολόγησης, υποστηρίζοντας ότι είναι άδικη – καθώς ευνοεί ένα σύνολο χαμηλόμισθων εργαζομένων ενώ θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Ακόμα και εργαζόμενοι που λαμβάνουν φιλοδωρήματα και ενώσεις που τους εκπροσωπούν είναι επιφυλακτικοί, ανησυχώντας ότι μακροπρόθεσμα η πολιτική αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλότερες αμοιβές.
Αλλά η συζήτηση και μόνο, κάνει τους εργαζόμενους στον τομέα των υπηρεσιών μια πολιτικά ισχυρή δύναμη.
Η εξάπλωση του φιλοδωρήματος τα τελευταία χρόνια ήταν, εν μέρει, αποτέλεσμα της έντονης ζήτησης για εργαζόμενους.
Η οργή των Αμερικανών για το φιλοδώρημα και…το επίμονο βλέμμα του εστιάτορα
Μια εκλογική ομάδα που αξίζει να προσελκύσουν
Οι προτάσεις των δύο μονομάχων για την προεδρία των ΗΠΑ, υποδηλώνουν ότι βλέπουν τα περίπου τέσσερα εκατομμύρια εργαζόμενους με φιλοδώρημα της χώρας ως μια εκλογική ομάδα που αξίζει να προσελκύσουν.
«Ο κόσμος επιτέλους ακούει και αναγνωρίζει ότι αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν σημασία», δήλωσε η Saru Jayaraman, πρόεδρος της οργάνωσης One Fair Wage.
«Οι εργαζόμενοι με φιλοδώρημα δεν είχαν δει ποτέ τις ανάγκες τους να συζητώνται με οποιονδήποτε τρόπο από κανέναν προεδρικό υποψήφιο. Ποτέ!».
Υποκατώτατος ο μισθός αν παίρνεις φιλοδωρήματα
Η Jayaraman δεν είναι οπαδός της ιδέας της φορολογικής απαλλαγής, μολονότι είναι αισιόδοξη ότι η προσοχή που δίνεται στο θέμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολιτικές που θεωρεί πιο σημαντικές. Μία από αυτές είναι η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, ο οποίος επιτρέπει στις επιχειρήσεις σε ορισμένες πολιτείες να πληρώνουν στους εργαζόμενους μόλις 2,13 δολάρια την ώρα, αν λαμβάνουν αρκετά φιλοδωρήματα ώστε να φτάσουν τον πλήρη κατώτατο μισθό.
Αλλά δεν είναι καθόλου σαφές αν οι ραγδαίες αλλαγές στο τοπίο των φιλοδωρημάτων θα αποβούν μακροπρόθεσμα υπέρ των εργαζομένων. Ήδη, ορισμένοι εργαζόμενοι λένε ότι βλέπουν τα φιλοδωρήματά τους να μειώνονται, καθώς όλο και περισσότεροι πελάτες αρχίζουν να αγανακτούν όταν τους ζητούν συνεχώς φιλοδωρήματα – μια διαπίστωση που υποστηρίζεται από συγκεκριμένα στοιχεία
Αντί αυξήσεων
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ορισμένες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τα φιλοδωρήματα για να αποφύγουν μεγαλύτερες αυξήσεις στους μισθούς τους.
Με τα φιλοδωρήματα να έχουν πλέον ενσωματωθεί σε κλάδους όπου κάποτε δεν συνηθιζόταν, περισσότεροι εργαζόμενοι θα ζημιωθούν αν οι πελάτες αρχίσουν να αρνούνται να τα δώσουν.
Ζωή εξαρτώμενη από τα φιλοδωρήματα
«Όσο περισσότερο οι μισθοί εξαρτώνται από το φιλοδώρημα, τόσο πιο επισφαλής είναι η ζωή σου», δήλωσε η Amanda Cohen, σεφ και ιδιοκτήτρια εστιατορίου στη Νέα Υόρκη, η οποία επικρίνει τις αμοιβές που εξαρτώνται από το φιλοδώρημα.
Πριν από μια δεκαετία, η Cohen πρωτοστατούσε στην κατάργησή τους
Απαγόρευσε τα φιλοδωρήματα στο vegan εστιατόριό της, το 2015. Αντ’ αυτών, αύξησε τους μισθούς για όλους τους εργαζόμενους στο εστιατόριό της -είτε ήταν σερβιτόροι είτε μάγειρες- αυξάνοντας παράλληλα τις τιμές του μενού για να καλύψει το παραπάνω κόστος.
Το παράδειγμά της ακολούθησαν και άλλοι εστιάτορες, όπως ο Danny Meyer, ιδιοκτήτης εστιατορίων της Νέας Υόρκης.
Η «αγωνία» του τι θα πάρεις από την μια βάρδια στην άλλη
Cohen, Meyer και οι συνάδελφοί τους υποστήριξαν ότι το σύστημα φιλοδωρήματος ήταν προβληματικό για διάφορους λόγους. Ήταν ευμετάβλητο, με τους σερβιτόρους να μην είναι ποτέ σίγουροι για το τι θα κέρδιζαν από τη μια βάρδια στην άλλη. Ήταν επίσης άδικο, με τους εργαζόμενους που λάμβαναν φιλοδώρημα, να κερδίζουν πολύ περισσότερα από τους μάγειρες που εργάζονταν με ωρομίσθιο στην κουζίνα.
Και έβριθε πλήθους ευκαιριών για ρατσιστικές προκαταλήψεις, σεξουαλική παρενόχληση και άλλες μορφές διακρίσεων και κακομεταχείρισης.
Αλλά το κίνημα κατά του φιλοδωρήματος δεν κέρδισε ποτέ έδαφος, με την εμφάνιση της πανδημίας να σκοτώνει την όποια δυναμική του.
«Πόσο γενναιόδωρη αισθάνεσαι σήμερα;»
Η κατάσταση ανατράπηκε με το τέλος της πανδημίας, καθώς όταν τα εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις άρχισαν να ανοίγουν ξανά, αντιμετώπισαν σοβαρή έλλειψη εργαζομένων. Εστιατόρια και καφετέριες που δεν επέτρεπαν φιλοδωρήματα βρέθηκαν να χάνουν υπαλλήλους από ανταγωνιστές που το επέτρεπαν.
Για τους πελάτες, ωστόσο, τα συνεχή αιτήματα για φιλοδώρημα – το οποίο ή το πληρώνει ή έρχεται στην δύσκολη θέση να το απορρίψει-μπορεί να είναι εξαντλητικά, δήλωσε η Liz Wilke, επικεφαλής της εταιρείας διαχείρισης μισθοδοσίας Gusto.
«Πόσο γενναιόδωρη αισθάνεσαι σήμερα, Liz; Είναι μια άβολη ερώτηση που σου κάνουν πέντε φορές την ημέρα», κατέληξε.
naftemporiki.gr
