Αύξηση 3,1% κατέγραψε ο αριθμός των πτωχευμένων εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο τρίμηνο του έτους, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.
Στην ευρωζώνη μάλιστα, οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 4,4% μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου. Το προηγούμενο τρίμηνο οι πτωχεύσεις εταιρειών είχαν αυξηθεί επίσης, κατά 4,6%.
Δυστυχώς, δεν πρόκειται για παροδικό φαινόμενο. Η αύξηση των χρεοκοπιών στην ΕΕ είναι σταθερή από το τρίτο τρίμηνο του 2021 και στην ευρωζώνη από τα τέλη του 2022.
Σύμφωνα με την Eurostat, σε επίπεδο χωρών, η Ελλάδα προηγείται στην αύξηση των πτωχεύσεων επιχειρήσεων με 133% , ακολουθούμενη από τη Λιθουανία (16,7%) και τη Σλοβακία (7,6%). Αντίθετα, η Λετονία (-21,4%), η Σουηδία (-14,7%) και το Λουξεμβούργο (-8,2%) κατέγραψαν τη μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των πτωχεύσεων.
Από την άλλη πλευρά, ο αριθμός των νέων εταιρειών που έχουν εγγραφεί στην ΕΕ μειώθηκε κατά 2,1% μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου, μετά από αύξηση 1,7% το πρώτο τρίμηνο του έτους. Στην ευρωζώνη, οι εγγραφές επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 1,9%, μετά από αύξηση 2,7% το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Τα στοιχεία είναι ανησυχητικά και συνδέονται φυσικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, κυρίως λόγω των συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα γεγονός αρκεί: σήμερα οι ευρωπαϊκές χώρες πληρώνουν κάπου 50 ευρώ ανά μεγαβατώρα για φυσικό αέριο, ενώ για παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες μόλις 7 δολάρια τη μεγαβατώρα. Χωρίς φθηνό αέριο, ακόμη και οι μεγάλες βιομηχανικές δυνάμεις, όπως η Γερμανία και Ιταλία, υποφέρουν από αποβιομηχάνιση. Η Τουρκία, για παράδειγμα, έφτασε να παράγει σήμερα περισσότερο χάλυβα από τη Γερμανία, επειδή τροφοδοτείται με φθηνό ρωσικό αέριο.
Το σαμποτάζ του αγωγού Nord Stream
Η κατάσταση αυτή εξηγείται σε μεγάλο βαθμό και από τις συνέπειες του σαμποτάζ του αγωγού Nord Stream, ο οποίος μετέφερε ρωσικό αέριο στην Ευρώπη. Ένα σαμποτάζ για το οποίο υπεύθυνοι στην αρχή θεωρήθηκαν οι Ρώσοι, αλλά τώρα πλέον όλα δείχνουν ότι ήταν οι Ουκρανοί. Όπως υποστηρίζει ο Τζιαναντρέα Γκαϊάνι, διευθυντής του περιοδικού Defense Analysis , το βασικό είναι ότι η ανατίναξη του αγωγού έδειξε τον στόχο που ήθελαν να επιτύχουν οι Αμερικανοί μέσω του πολέμου: να εμποδίσουν την ευρωπαϊκή οικονομική δύναμη, η οποία βασιζόταν στο φθηνό ρωσικό αέριο.
Έτσι το σαμποτάζ και οι κυρώσεις μείωσαν το βάρος της ΕΕ, χωρίς η ηγεσία των Βρυξελλών να σηκώσει το δάχτυλο για να προστατεύσει τα συμφέροντά της.
Το «περίεργο» ήταν επίσης ότι ο Nord Stream ανατινάχθηκε την ίδια ημέρα που εγκαινιάστηκε ο αγωγός που μεταφέρει νορβηγικό αέριο στην Πολωνία. Οι Πολωνοί τότε πανηγύρισαν: η Βαρσοβία δεν έκρυψε ποτέ τη φιλοδοξία της να γίνει ο κόμβος φυσικού αερίου της Ευρώπης, αντικαθιστώντας τη Γερμανία. Μόλις εξερράγη ο αγωγός ο Nord Stream ,ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι, δημοσίευσε στο Twitter μια φωτογραφία με τη φούσκα του φυσικού αερίου να βγαίνει από τη θάλασσα με ένα σχόλιο: «Ευχαριστώ ΗΠΑ».
Η Γερμανία τη μεγαλύτερη ζημιά
Η Γερμανία είναι η χώρα που υπέστη τη μεγαλύτερη ζημιά από την καταστροφή του αγωγού Nord Stream. «Η Γερμανία υπέστη τη σοβαρότερη επίθεση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία κατέστρεψε την οικονομική της πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη και τον ρόλο της ως μεγάλης βιομηχανικής δύναμης», λέει ο Τζιαναντρέα Γκαϊάνι, συγγραφέας του βιβλίου «The last war against Europe». Σύμφωνα με τον Ιταλό αναλυτή , «οι Αγγλοαμερικανοί ήθελαν τη σύγκρουση για να καταστρέψουν την οικονομική πρωτοκαθεδρία της ΕΕ, χτυπώντας την στο βασικό πλεονέκτημά της: πρόσβαση σε απεριόριστες πηγές ενέργειας σε χαμηλές τιμές, χάρη στη συμφωνία με τη Ρωσία, και κατά συνέπεια τη δυνατότητα δημιουργίας ανταγωνιστικών προϊόντων, επειδή το χαμηλό κόστος ενέργειας επέτρεπε την παραγωγή σε προσιτές τιμές».
Όπως γράφει ο Γκαϊάνι στο βιβλίο του, «αποφασίσαμε να επιβάλλουμε κυρώσεις στη Ρωσία, με την οποία είχαμε εκτεταμένες συναλλαγές, αλλά οι ΗΠΑ όχι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν κυρώσεις όχι στις χώρες με τις οποίες συναλλάσσονται, αλλά σε εκείνες με τις οποίες εμπορεύεται η ΕΕ, όπως το Ιράν και η Ρωσία».
Για τον Ιταλό αναλυτή, όλα αυτά οδηγούν «στην αυτοκτονία της Ευρώπης και της Γερμανίας, με επικεφαλής την κυβέρνηση Σολτς, την πιο ανίκανη στην ιστορία της από το 1945 και μετά»
Αποτυχία της ενεργειακής πολιτικής
Παρ’ όλα αυτά ,η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ έναντι της Ρωσίας έχει αποτύχει. Όλοι οι ειδικοί λένε ότι για να απεξαρτηθεί η ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο χρειάζεται 8-10 χρόνια. Αλλωστε, ακόμη και σήμερα η Μόσχα παραμένει και μετά τις κυρώσεις, από τους κορυφαίους προμηθευτές φυσικού αερίου στην Ευρώπη, ειδικά με το LNG. Στο Βέλγιο, το ρωσικό υγροποιημένο αέριο αντιπροσωπεύει επί του παρόντος το 11% της συνολικής κατανάλωσης, στη Γαλλία το 13% και στην Ισπανία το 25%.
Το ρωσικό υγροποιημένο φυσικό αέριο που εισάγεται στο Βέλγιο καταλήγει μάλιστα στη Γερμανία,σύμφωνα με εκτιμήσεις της βελγικής ΜΚΟ Bond Beter Leefmilieu. Το Βέλγιο είναι ο τρίτος σημαντικότερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στη Γερμανία από το 2022, με μερίδιο 22%. Η Bond Beter Leefmilieu εκτιμά από 6-11% το μερίδιο του επαναεριοποιημένου ρωσικού LNG στις συνολικές παραδόσεις φυσικού αερίου από το Βέλγιο στη Γερμανία το 2022.
