Στο νέο παγκόσμιο γεωπολιτικό πεδίο που διαμορφώνεται, αν και δεν έχουμε ένα ξεκάθαρο διπολικό σύστημα, είναι σαφές πως δύο δυνάμεις έχουν κυρίαρχο ρόλοσε όρους εμπορίου, ασφάλειας, οικονομικής ισχύος, ακόμη και τεχνολογικής καινοτομίας: οι ΗΠΑ και η Κίνα.
Και ενώ υπάρχουν κάποιες χώρες που επιλέγουν ξεκάθαρα στρατόπεδο – κυρίως οι μεγάλες αναδυόμενες δυνάμεις που κοιτούν σαφώς προς το Πεκίνο – οι περισσότεροι θέλουν να διατηρούν δεσμούς και με τις δύο πλευρές. Ακόμη και εάν δηλώνουν θαυμαστές του αμερικανικού ονείρου και αμερικανικού συστήματος, όπως ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι.
Η Αργεντινή που βλέπει τον πληθωρισμό να έχει εκτιναχθεί στο 276%, έχει παρελθόν στάσεων πληρωμών και έχει βιώσει έξι υφέσεις την τελευταία δεκαετία, είναι πλέον ίσως περισσότερο εξαρτημένη από το Πεκίνο από κάθε άλλη οικονομία της Λατινικής Αμερικής, παρατηρεί το Bloomberg. Συνολικά στην περιοχή οι ΗΠΑ έχουν χάσει έδαφος σε όρους επιρροής απέναντι στην Κίνα.
Πριν από 8 μήνες ο Χαβιέρ Μιλέι είχε διαμηνύσει πως θα κόψει τους δεσμούς με την Κίνα, αν εκλεγεί στην προεδρία, εξαπολύοντας βαρύτατους χαρακτηρισμούς κατά του κινεζικού καθεστώτος και δηλώνοντας θαυμαστής του Μίλτον Φρίντμαν και του Ντόναλντ Τραμπ.
Πώς προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα
Τώρα καλείται να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και με τις νέες δηλώσεις και κινήσεις του αποδεικνύει ότι κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο Πεκίνο, ούτε αυτός που δηλώνει «αναρχο-καπιταλιστής». Σε συνέντευξή του στο Bloomberg τονίζει: «Είμαστε φιλελεύθεροι. Εάν οι πολίτες μας θέλουν να κάνουν μπίζνες με την Κίνα, μπορούν». Προσθέτει δε ότι δεν έχει καμία πρόθεση να διακόψει τη συμφωνία swap νομισμάτων αξίας 18 δισ. δολαρίων. Πρόκειται για μία συμφωνία σωτήρια για τα ταμεία της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής.
Το κινεζικό εμπόριο και οι κινεζικές επενδύσεις στηρίζουν πολύ μεγάλο κομμάτι της αργεντίνικης οκονομίας, από τον τομέα των πρώτων υλών και της ενέργειας έως τον τραπεζικό. Η Κίνα από την πλευρά της εξασφαλίζει προμήθειες ειδών διατροφής και κρίσιμων μεταλλευμάτων όπως είναι το λίθιο, καθώς επίσης και μία νέα τεράστια αγορά για τις βαριές βιομηχανίες της.
«Αν ο Μιλέι θέλει να βγάλει τη χώρα του από τη φτώχεια και να τιθασεύσει τον πληθωρισμό, θα δυσκολευτεί πολύ να το κάνει χωρίς την Κίνα» τονίζει το Bloomberg. «Αυτό είναι ένα μάθημα, που έχουν ήδη διδαχθεί πολλοί άλλοι ηγέτες. Πριν από την ανάδειξή του στην εξουσία ο Ζαίχ Μπολσονάρου είχε επικρίνει την Κίνα, ενώ είχε επισκεφτεί ακόμη και την Ταϊβάν, για να καλωσορίσει στη συνέχεια τα στελέχη της Huawei στο προεδρικό μέγαρο και να επιτρέψει τη συμμετοχή της εταιρείας στο δίκτυο 5G της Βραζιλίας».
