«Τι να μην πεις σε έναν απολυμένο». Μια επώδυνη περίοδο ζούνε οι εργαζόμενοι -και – στους ειδησεογραφικούς οργανισμούς των ΗΠΑ, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες μέσα ενημέρωσης έχουν απολύσει χιλιάδες υπαλλήλους και μάλιστα εν μέσω της εορταστικής περιόδου.
«Οι εταιρείες συχνά πραγματοποιούν απολύσεις γύρω στον Δεκέμβριο, καθώς προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα οικονομικά τους αποτελέσματα, ενόψει του νέου έτους» αναφέρει η αρθρογράφος της Washington Post Μισέλ Σίνγκλεταρι, η οποία σε ένα «αποχαιρετιστήριο» κείμενο, εν όψει της εθελουσίας δεκάδων συναδέλφων της, τις οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα ακολουθήσουν απολύσεις, εξηγεί γιατί ίσως είναι καλύτερη η σιωπή από τα «λόγια παρηγοριάς
«Αν είστε στη διοίκηση, μείνετε μακριά από το “Παρακαλώ, μην το παίρνετε προσωπικά”»
«Ποτέ, μα ποτέ, μην το λέτε αυτό. Είναι το ισοδύναμο του “Δεν είναι τίποτα σπουδαίο», γράφει η Σίνγκλεταρι.
Μια απόλυση είναι πάντα προσωπική. Αφορά άμεσα τα οικονομικά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων
«Αυτό δεν σημαίνει ότι η εταιρεία δεν σας εκτιμούσε»…
…αλλά το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως εκτιμώνται πραγματικά αυτοί που μένουν.
Δεν έχει σημασία αν η μείωση θέσεων είναι αποτέλεσμα απρόβλεπτων οικονομικών συνθηκών ή κακής διαχείρισης, η απόφαση για την κατάργηση θέσεων είναι ένα σκληρό πλήγμα.
Προσπαθώντας να κατευνάσετε τους ανθρώπους λέγοντας πόσο σημαντικοί υπήρξαν ως εργαζόμενοι, είναι σα να θέλετε να τους αποσπάσετε την προσοχή από το γεγονός ότι τους θυσιάζετε
Η εθελούσια ή ακούσια απόλυση μπορεί να κάνει κάποιον να αισθάνεται αναλώσιμο.
«Είμαι σίγουρος ότι θα βρεις δουλειά σύντομα»
Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια ή και όχι. Ακόμα και ταλαντούχοι άνθρωποι μπορεί να δυσκολευτούν να βρουν μια νέα θέση εργασίας, ειδικά στο ίδιο μισθολογικό επίπεδο.
Καλύτερα να ρωτήσετε το άτομο πώς μπορείτε να βοηθήσετε στην αναζήτηση εργασίας του.
«Μπορεί να είναι μια ευκαιρία»
Είναι σα να λέμε στον απολυμένο: “Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα”.
Δεν είναι έτσι. Η λεμονάδα είναι ξινή.
Πολλοί άνθρωποι ζουν από μισθό σε μισθό – ακόμη και άτομα με υψηλές αμοιβές. Η απόλυση μπορεί να οδηγήσει σε άμεσο οικονομικό άγχος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παρέχετε ενθάρρυνση για το τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον.
Ίσως υπάρχει κάτι καλύτερο που θα έρθει στην πορεία αλλά σε αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας, ο εργαζόμενος αισθάνεται συντετριμμένος.
«Αυτή μπορεί να είναι μια καλή στιγμή για να ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση»
Η έναρξη μιας επιχείρησης δεν είναι αστείο. Και δεν είναι όλοι κατάλληλοι για την επιχειρηματικότητα.
Περίπου το 20% των νέων επιχειρήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτυγχάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής για την Εργασία (Bureau of Labor Statistics). Το ποσοστό αποτυχίας αυξάνεται σε περίπου 50 τοις εκατό, μετά από πέντε χρόνια.
«Τουλάχιστον θα πάρετε κάποια αποζημιώση»
Κάθε φορά που ξεκινάτε μια πρόταση με το “τουλάχιστον”, απλά σταματήστε.
Αυτό που κάνετε είναι να υποβαθμίζετε αυτό που συμβαίνει. Η αβεβαιότητα για το τι έρχεται οικονομικά, ξεπερνάει το αίσθημα της αίσθησης ότι είστε τυχεροί που θα πάρετε κεφάλαια εξαγοράς ή αποζημίωση.
Σίγουρα, το να πάρει κανείς κάποια χρήματα είναι καλύτερο από το να μην πάρει τίποτα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Οι άνθρωποι ανησυχούν για το τι θα συμβεί όταν τελειώσουν όλα όσα παίρνουν.
«Θα είσαι μια χαρά»
Αφήστε χώρο στους ανθρώπους να θρηνήσουν.
Ακόμα και για εκείνους που βρίσκουν άλλη δουλειά αμέσως, η αλλαγή μπορεί να είναι δυσάρεστη και ανεπιθύμητη.Οι άνθρωποι πρέπει να βιώσουν όσα νιώθουν.
Απλά ακούστε. Δεν χρειάζεται να γεμίζετε τη σιωπή με λόγια σοφίας. Δεν πειράζει αν δεν είναι εντάξει».
