Με τη Fed να έχει ήδη στείλει σήμα για τουλάχιστον 3 μειώσεις επιτοκίων μέσα στο 2024, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καλείται σήμερα να δώσει τα δικά της μηνύματα στις αγορές.
Ακόμη και εάν η Κριστίν Λαγκάρντ και τα άλλα στελέχη του ΔΣ δεν θελήσουν να είναι εξίσου ξεκάθαρα με τους Αμερικανούς ομολόγους τους, αναμένεται εμμέσως πλην σαφώς να κηρύξουν το τέλος ενός άκρως επιθετικού κύκλου περιοριστικής πολιτικής, που οδήγησε το καταθετικό επιτόκιο με 10 διαδοχικές αυξήσεις, από το -0,5% στο 4%.
Οι επιτοκιακές αυξήσεις ήταν το βασικό όπλο της ΕΚΤ στη μάχη της κατά του εκρηκτικού πληθωρισμού, που πυροδότησαν ο πόλεμος στην Ουκρανία και τα επίμονα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Η κρίση του κόστους ζωής είναι η τελευταία σε μία αλυσίδα πολλαπλών προκλήσεων, που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Ευρωπαίοι (και ο κόσμος) από το 2008 και έπειτα.
Ξεκινώντας από την κατάρρευση της Lehman Brothers και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, που ανάγκασε σε χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, η ΕΚΤ κλήθηκε να αντιμετωπίσει την ελληνική χρεοκοπία και μία οξύτατη κρίση χρέους συνολικά στην Ευρωζώνη. «Σκόνταψε» επί Ζαν Κλοντ Τρισέ, στα μέσα του 2011, όταν κόντρα στο διεθνές κλίμα, αλλά και στις ανάγκες της νομισματικής ένωσης, αύξησε τα επιτόκια σε μία απόφαση που χαρακτηρίστηκε «ανόητη» από διακεκριμένους οικονομολόγους, αλλά στη συνέχεια στάθηκε στα πόδια της και ανέλαβε ρόλο πυλώνα.
Έριξε άφθονο, φθηνό χρήμα στην αγορά, δημιούργησε νέα προγράμματα θωράκισης των κρατικών ομολόγων έναντι των επιθέσεων των κερδοσκόπων και έστειλε μήνυμα δια στόματος Ντράγκι πως θα κάνει «ό,τι χρειαστεί». Βούτηξε στα αχαρτογράφητα ύδατα της ποσοτικής χαλάρωσης, συγκρούστηκε με τους Γερμανούς και βύθισε τα επιτόκια σε αρνητικό έδαφος.
Και μετά ήρθε η πανδημία και συνέχισε να στηρίζει με κάθε μέσο τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Η πολιτική της άλλαξε το 2022 μετά την εισβολή του Πούτιν στη Ρωσία και το 2024 αναμένεται να αλλάξει και πάλι, με μειώσεις που ίσως έρθουν ακόμη και από τον Μάρτιο.
