Ο Μπεν Φίτσετ δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο θα ήταν να δουλεύει συνεχώς από το σπίτι. Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο το 2020, ο 23χρονος άρχισε να εργάζεται ως υπεύθυνος λογαριασμού σε εταιρεία δημοσίων σχέσεων στη Νέα Ζηλανδία. Πήγαινε στο γραφείο τέσσερις φορές την εβδομάδα — και απολάμβανε κάθε δευτερόλεπτο.
Αλλά στις αρχές του 2021, του ζητήθηκε να μετακομίσει στο Λος Άντζελες. Όταν έφτασε εκεί, του είπαν ότι η δουλειά του θα ήταν αποκλειστικά εξ αποστάσεως. Δεν υπήρχε χώρος σε γραφείο. Εργαζόταν οκτώ ώρες την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα από το διαμέρισμά του. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να βγουν στην επιφάνεια τα συναισθήματα της απομόνωσης.
Ο ίδιος, εξωστρεφής χαρακτήρας, ένιωθε να καταπιέζεται. Του έλειπαν οι συνομιλίες στο γραφείο, οι συζητήσεις στο διάλειμμα για μεσημεριανό γεύμα με τους συναδέλφους του. Η έλλειψη αλληλεπίδρασης τον έκανε να νιώθει ψυχολογικά εξαντλημένος. Είχε χάσει την ευκαιρία να δημιουργήσει ουσιαστικές σχέσεις με τους συναδέλφους του. «Απλώς ένιωσα σαν να ήμουν σχεδόν παγιδευμένος ανάμεσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους», δήλωσε στο Business Insider. Δεν είχε λύση. Παραιτήθηκε και άλλαξε δουλειά.
Πώς επηρεάζει την ψυχολογία η τηλεργασία
Όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ το Business Insider, ολοένα και περισσότεροι νέοι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι της Gen Z, αντιμετωπίζουν μια «επιδημία μοναξιάς». Ενώ το αίσθημα της μοναξιάς μπορεί να προκύψει ακόμη και σε ένα γεμάτο γραφείο, αν δεν ταιριάξεις με τους συναδέλφους σου ή το περιβάλλον είναι υπερβολικά «αποστειρωμένο», η έρευνα δείχνει ότι η επέκταση της τηλεργασίας έχει επιδεινώσει πολύ την κατάσταση.
Μια μελέτη με περισσότερους από 60.000 υπαλλήλους της Microsoft που πέρασαν από την εργασία γραφείου στην εξ αποστάσεως εργασία κατά τη διάρκεια της πανδημίας είπε ότι ένιωθαν «περισσότερο σιωπηλοί, λιγότερο δυναμικοί» και ανίκανοι να δημιουργήσουν νέες σχέσεις με συνεργάτες.
Η μοναξιά της τηλεργασίας φάνηκε να πλήττει ιδιαίτερα τους εργαζόμενους της Gen Z – οι οποίοι ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους, όταν οι φυσικοί χώροι εργασίας άρχισαν να δίνουν με ταχύτητα τη θέση τους στους εικονικούς. Σε μια μελέτη του 2021 που ανατέθηκε από την Cigna, το 79% των ερωτηθέντων νεαρών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 24 ετών ανέφεραν ότι αισθάνονται μοναξιά, σε σύγκριση με το 41% των ατόμων ηλικίας 66 ετών και άνω.
«Οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους κοινωνικά πλάσματα και στο παρελθόν, έχουμε δημιουργήσει φυσικές ομάδες και δεσμούς μέσω της εργασίας και των κοινωνικών δραστηριοτήτων», εξηγεί στο Insider ο Χούμπερτ Πάλαν, 45χρονος Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας διαχείρισης προϊόντων Productboard. «Οι ηγέτες του επιχειρείν πρέπει να βοηθήσουν τη Gen Z – καθώς και τους millennials, των οποίων η εμπειρία στο χώρο εργασίας διαταράχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Covid – να οικοδομήσουν ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις στον χώρο εργασίας».
Η εταιρεία του έχει περισσότερους από 400 υπαλλήλους, πολλοί από τους οποίους είναι σε απομακρυσμένους ρόλους. Ο Πάλαν έχει παρατηρήσει ότι οι νεότεροι εργαζόμενοι μπορούν χάνουν το ψυχολογικό/συναισθηματικό κίνητρο που δίνει ο εργασιακός χώρος.
Πεσμένο ηθικό και λιγότερες ευκαιρίες
Το Insider μίλησε με περισσότερους από δώδεκα εργαζόμενους της Gen Z μεταξύ 22 και 26 ετών που εργάζονται σε κλάδους όπως η τεχνολογία, οι δημόσιες σχέσεις και οι συμβουλευτικές υπηρεσίες για το πώς η τηλεργασία επηρεάζει την ψυχολογία τους.
Αρκετοί είπαν ότι ήταν πιο δύσκολο να αναπτύξουν ουσιαστικές σχέσεις με τους συναδέλφους τους, κάτι που οι ίδιοι συνέδεσαν με αυξημένο άγχος και πεσμένο ηθικό. Τόνισαν δε πως αισθάνονται ότι έχουν λιγότερες ευκαιρίες για επαγγελματική εξέλιξη.
Φυσικά, δεν θέλουν όλοι να επιστρέψουν στο γραφείο ή να δουλεύουν αποκλειστικά εκεί. Αλλά όταν κάποιος υποφέρει από μοναξιά, το καλύτερο φάρμακο ίσως να είναι η φυσική παρουσία στη δουλειά.
