Τρισεκατομμύρια μικρόβια, ιοί και άλλοι μικροοργανισμοί «συγκατοικούν» στον οργανισμό μας ξεπερνώντας κατά 5-10 φορές τον αριθμό των κυττάρων μας. Στον οργανισμό της αμερικανικής οικονομίας το μεγάλο «μικρόβιο» δεν είναι άλλο από το δημόσιο χρέος. Και αυτό θα μπορούσε να την οδηγήσει σε βαριά ασθένεια – αν τα δύο μεγάλα κόμματα, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, δεν καταλήξουν εγκαίρως σε συμβιβασμούς.
Για πρώτη φορά στα χρονικά το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ έσπασε το φράγμα των 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν από ένα πιθανό ομοσπονδιακό «μπλακ άουτ» οφειλόμενο σε έλλειψη έγκρισης για επιπλέον δανεισμό.
Το χρέος, που αντιστοιχεί στο ποσό που δανείζεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ για να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα του κράτους, έφτασε στα 33,04 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η μεγάλη αύξησή του (σχεδόν 50%) ήρθε από το δημοσιονομικό έτος έως το δημοσιονομικό έτος του 2021, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών. Ήταν βεβαίως η περίοδος της πανδημίας του Covid -19 και τα έκτακτα οικονομικά μέτρα που ελήφθησαν τότε ο βασικός παράγοντας που οδήγησε σε τόσο εκρηκτική αύξηση.
Οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες πιέζουν για μείωση των δαπανών, ενώ οι Δημοκρατικοί στηρίζουν τα προγράμματα του πρόεδρου Τζο Μπάιντεν, όπως η Πράξη Μείωσης Πληθωρισμού (Inflation Reduction Act – IRA), που υπολογίζεται ότι θα στοιχίσει περισσότερο από 1 τρισ. δολάρια μέσα στην επόμενη δεκαετία (με βάση μοντέλου του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια που χρησιμοποιεί το CNBC).
Οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής των Αντιπροσώπων έχουν ετοιμάσει το δικό τους νομοσχέδιο την Κυριακή για την παράταση της χρηματοδότησης της κυβέρνησης έως τις 31 Οκτωβρίου, με αντάλλαγμα μία μείωση 8% στις δαπάνες για κρατικά προγράμματα – εξαιρουμένων εκείνων που αφορούν την άμυνα. Αλλά το νομοσχέδιο δύσκολα θα περάσει από την ελεγχόμενη από τους Δημοκρατικούς Γερουσία.
Για να αποφευχθεί το «μπλακ άουτ» το Κογρέσο (Βουλή και Γερουσία) θα πρέπει έως τις 30 Σεπτεμβρίου να έχουν ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που θα επιτρέπει να επεκταθεί ο δανεισμός του κράτους. Αν αυτό δεν επιτευχθεί η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη θα κηρύξει τεχνικά στάση πληρωμών.
Κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης
Μπορεί αυτή να μην είναι μία πραγματική χρεοκοπία, αλλά μία εξέλιξη οφειλόμενη στην αδυναμία πολιτικής συνεννόησης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι οικονομικές συνέπειές της δεν θα ήταν καταστροφικές και μάλιστα πολύ πέραν των οικονομικών συνόρων.
Τον Μάιο, όταν είχαμε βρεθεί και πάλι ενώπιον αυτής της απειλής, η υπουργός Οικονομικών, Τζάνετ Γιέλεν, δεν είχε μασήσει τα λόγια της. Ενδεχόμενη στάση πληρωμών «θα υπονόμευε την ηγετική θέση της Ουάσιγκτον σε διεθνές επίπεδο και την ικανότητά της να υπερασπίζεται την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ» είχε προειδοποιήσει.
Και όταν είχε είδε ότι βουλευτές και γερουσιαστές δεν πολύ- συγκινούνται, οι τόνοι της έγιναν ακόμη πιο δραματικοί. Έρχεται «οικονομική και χρηματοπιστωτική καταστροφή» είχε πει στο παρά πέντε της εκπνοής της προθεσμίας. Μία στάση πληρωμών των ΗΠΑ «θα οδηγούσε σε παγκόσμια ύφεση και θα μπορούσε να εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τον ρόλο μας στη διεθνή σκηνή και την ικανότητά μας να προασπιζόμαστε τα συμφέροντά μας» είχε συμπληρώσει.
