Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών της G20. Οι σχετικές προτάσεις της Κίνας για την επίλυση του προβλήματος του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών έχουν ως στόχο το να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να βελτιώσουν τις δικές τους «ζωτικές δυνάμεις». Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του δανεισμού όπου η «πληρωμή παλιών δάνειων γίνεται με νέα δάνεια», να αντιμετωπιστούν τα κύρια αίτια του χρέους και να υπάρξει μια ανεξάρτητη και βιώσιμη ανάπτυξη.
Λίγο πριν τη διάσκεψη, τα Ηνωμένα Έθνη δημοσίευσαν την «Έκθεση για το Παγκόσμιο Χρέος» σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των χωρών που αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα χρέους αυξήθηκε κατακόρυφα από 22 το 2011 σε 59 το 2022, με το παγκόσμιο χρέος να φτάνει το ρεκόρ των 92 τρις. δολαρίων. «Η αναδιάρθρωση χρέους δεν έχει προχωρήσει σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και στον βαθμό που απαιτείται, γεγονός που δημιουργεί κινδύνους για την παγκόσμια οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα», δήλωσε ο επικεφαλής του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη Αχίμ Στάινερ.
Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι το εντεινόμενο πρόβλημα του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών συνδέεται στενά με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες της Δύσης. Οι δυτικές χώρες και τα χρηματοπιστωτικά τους ιδρύματα, με εκπρόσωπό τους τις Ηνωμένες Πολιτείες, παροτρύνουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να εκδώσουν μεγάλο αριθμό βραχυπρόθεσμων ομολόγων με υψηλά επιτόκια επιδιώκοντας μεγάλα κέρδη και υψηλές αποδόσεις. Ως αποτέλεσμα, πολλές χώρες οφειλέτες αντιμετωπίζουν τεράστια πίεση για να αποπληρώσουν το χρέος τους και αναγκάζονται να αυξήσουν τα νέα χρέη για να εξυπηρετήσουν τα παλιά. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, πολυμερή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και δυτικοί εμπορικοί πιστωτές έχουν στα χέρια τους τα τρία τέταρτα του εξωτερικού χρέους, ύψους 696 δισ. δολαρίων, σαράντα εννέα αφρικανικών χωρών. Περίπου το 12% του συνολικού εξωτερικού χρέους των αφρικανικών κυβερνήσεων ανήκει στην Κίνα, ενώ το 35% στη Δύση, και ιδιαίτερα σε ιδιωτικά ιδρύματα. Το επιτόκιο των κινεζικών δανείων είναι περίπου 2,7%, ενώ των δυτικών 5%, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο.
Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων χρέους, η Κίνα πιστεύει ότι «το να μάθεις σε κάποιον να ψαρεύει είναι προτιμότερο από το να του δώσεις ψάρια». Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι η κρίση χρέους δεν είναι ένα μόνο οικονομικό πρόβλημα. Η χρηματοδότηση πρέπει να προορίζεται για την επίλυση των αναπτυξιακών προβλημάτων και πρέπει να υπάρξει μια συστηματική λύση. Οι αρχές και προτάσεις της Κίνας κατά τη διάσκεψη των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών της G20 για «καινοτόμους τρόπους χρηματοδότησης υποδομών με πραγματική επέκταση των πηγών και του μεγέθους χρηματοδότησης, και πολυμερείς τράπεζες που θα λειτουργούν πάντα με σκοπό τη μείωση της φτώχειας και τη στήριξη της ανάπτυξης» προσφέρουν περισσότερο χώρο για ελιγμούς, βοηθώντας τις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν τις βραχυπρόθεσμες κρίσεις και να πετύχουν μια βιώσιμη ανάπτυξη. Όπως ακριβώς τόνισε η Κίνα σε αυτή τη διάσκεψη, «πρέπει να αναλύσουμε με αντικειμενικό τρόπο τα αίτια του προβλήματος του χρέους των ευάλωτων χωρών. Η ανάπτυξη αποτελεί το κλειδί για την επίλυσή του».
